Warszawa dostarczy do Kijowa 60 dodatkowych czołgów

Broń dokumentalnego świadectwa wojny na Ukrainie

Mają za zadanie być świadkami trwającej rok wojny w ich kraju: sześciu ukraińskich reżyserów zostało uhonorowanych w tym tygodniu na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych (lub FIBATOK) w Biarritz, na południowy zachód od Francji. Roman Bondarczuk wyjechał z Chersoniu wraz z rodziną do Wielkiej Brytanii. „Fizycznie możemy być wszędzie, ale mentalnie wciąż jesteśmy na Ukrainie. Nie możemy ciąć” – wzdycha.

Jego film z 2015 roku „Ukraińscy szeryfowie” przywołuje anektację Krymu przez Rosję rok wcześniej. Śledząc codzienne życie dwóch szeryfów z wioski w południowo-wschodniej Ukrainie nad brzegiem Morza Czarnego, opisuje zmieniającą życie misję pierwszego rzędu mężczyzn wysłanych na front. Dyrektor artystyczny festiwalu filmów dokumentalnych na Ukrainie Docudays UA, Roman Bondarczuk, pracuje nad inicjatywą „Ukraine War Archive”, aby ułatwić ich odnalezienie”.

Od 27 lutego do 31 marca 2022 roku fotografka i reżyserka Mila Teshiva kręciła „Kiedy wiosna przyszła do Buczy” kilka dni po znalezieniu setek ciał cywilów na ulicach okupowanego przez Rosję przedmieścia Kijowa. Czuł, że musi „natychmiast udać się do Poocy” na lekcje o pamięci, tożsamości i długotrwałych przemianach krajów rozdartych wojną. Przez dwa miesiące kręcił w Irbinie, Bautzy i Borodiance, konfrontując się z ograniczeniami człowieczeństwa i konfrontując się z wynalazkiem horroru.

Wśród wybranych przez Phibatok znalazł się „Mariupolis 2” w reżyserii Mantasa Cuedaraviciusa i jego żony Hanny Pilobrovej. Po tym, jak jej mąż został stracony podczas ewakuacji w Mariupolu, przywiozła i zmontowała materiał filmowy nakręcony w oblężonym mieście, by zaprezentować ten dokument „Zmierzch”. Ale „żadna ceremonia ani nagroda nie są warte życia” – podkreślił reżyser po pokazie w Biarritz.