Po raz pierwszy na czele afrykańskich drużyn stanęło pięciu lokalnych trenerów

To niespotykane: na Mistrzostwa Świata FIFA 2022, które rozpoczynają się w Katarze w niedzielę 20 listopada, żaden zagraniczny technik nie jest odpowiedzialny za wybór Afrykanina. The Tunezja Na jej czele stoi Tunezyjczyk Jalal Kadri Królestwo Maroka przez Marokańczyka Walida Rekragui Kamerun Kameruńczyk Rigobert Song, W Ghana przez Otto Addo z Ghany Senegal Senegalczyk Aliou Cisse. Aby odnaleźć ślady takiej sytuacji, musimy cofnąć się do wydania z 1978 roku w Argentynie. Ale w tym czasie Afryka miała tylko jednego przedstawiciela: Tunezję, szkoloną wówczas przez Abd al-Majid al-Shatali.

Nawet jeśli tych pięciu trenerów jest narodowości drużyny, którą nadzorują, ich tożsamość i pochodzenie przypominają długą historię łączącą Afrykę z Europą. Walid Regragui urodził się we Francji, a Otto Addo w Niemczech, z których wielu ma podwójne obywatelstwo. Poza Jalilem Kadrim, wszyscy oni robili kariery w Europie, zanim uzyskali tam dyplom trenerski i przywdziali barwy swojej drużyny narodowej. I nawet jeśli niektórzy nosili koszulki wielkich klubów, takich jak Liverpool (Song) czy Paris Saint-Germain (Cissé), żaden z nich nie trenował profesjonalnej europejskiej drużyny.

Otto Ado był już asystentem w Borussii Dortmund (niemieckim klubie, w którym był zawodnikiem), ale to jego ojczyzna dała mu możliwość po raz pierwszy poprowadzić seniorską formację mianując go. Odpowiedzialny za czarne gwiazdy w marcu. Zanim Rigobert Song i Aliou Cisse dowiedzieli się o takim awansie, zainteresowali się selekcjami olimpijskimi. Jeśli chodzi o Walida Regrakiego, trenował Al-Fateh Al-Rabati, Al-Duhail (w Katarze) i Wydad Casablanca, zanim w sierpniu zastąpił Wahida Khalilodzicia na ławce rezerwowych Atlas Lions.

Debata na temat narodowości jest demagogiczna.

Niektórzy obserwatorzy zastanawiają się: czy możemy uznać tych pięciu afrykańskich trenerów za „domowych”, mimo że większość z nich trenowała w Europie? Wiele z tych samych kontrowersji pojawiło się już wokół graczy interseksualnych, którzy obecnie stanowią zdecydowaną większość niektórych selekcji. Dzisiejsi trenerzy nie są już zwolnieni.

Na Mistrzostwach Świata w 1998 roku pięć afrykańskich drużyn było prowadzonych przez francuskich, polskich lub serbskich trenerów

„To zgodne z duchem czasu, gdy mówi się, że Cissé czy Regragui, którzy również wykonują świetną robotę, są miejscowymi. Ta debata na temat narodowości jest demagogiczna. Spędziłem w Afryce więcej czasu niż oni, i koniec końców, to nie jest problem. Mają talent, cechy i umiejętności, których nie można zaprzeczyć, to się liczy.argumentuje Francuz Claude Le Roy, który był kapitanem sześciu afrykańskich selekcji i wygrał Puchar Narodów Afryki w 1988 roku z Indomitable Lions of Cameroon. „Nie pluję do zupy. Ale Europa nigdy nie dała mi szansy, poszedłem jej szukać.”argumentował już Aliou Cisse w rozmowie z Świat Afryki. Wyłamałam drzwi, żeby dostać się do środka. Jestem wdzięczny Francji, ale wszystko, co dostałem, było w pocie czoła. »

” Te przykłady pokazują, jak trudno jest afrykańskiemu trenerowi, a nawet dwunarodowemu trenerowi, praktykować w Europie”.zapewnia Kongijczyk (parter) Florent Ebbing, również absolwent Francji, był trenerem Panter w latach 2014-2019. „Przez długi czas większość obcokrajowców znajdowała się na szczycie selekcji, ponieważ mają reputację bardziej doświadczonych”.Trener Francji Hubert Velaud potwierdza Burkina Faso kto wrobił plik Iść lub nawet Sudan. Jak się z tym kłócisz? Tak było podczas mundialu w 1998 rokuAfryka PołudniowaKamerun, Maroko, Nigeria Tunezja zmierzyła się z francuskimi, polskimi czy serbskimi trenerami.

Dlaczego więc jest tak małe zapotrzebowanie na afrykańskich trenerów? L’algierski Czy Djamel Belmadi i Aliou Cisse, których wybory wygrały dwie ostatnie edycje Pucharu Narodów Afryki, nie powinny być ścigane przez drużynę z Europy? ” Oczywiście tak, mają wszystkie ikony. Ale Europejczycy celowali w Europejczyków. To nie jest dyskryminacja, to tylko forma protekcjonizmu”.Amir Abu uspokoił byłego trenera klubu Komory (I on sam jest dwunarodowy). „Jednak ta sytuacja jest korzystna dla afrykańskich zespołów, które nadal korzystają z umiejętności tych techników wyszkolonych w Europie”.dodaje Hubert Fillod.

Podstawowy trend czy moda?

Hodowcy ci pochodzą z Afryki lub są dwunarodowi Masz okazję zrobić „Dowód” na kontynencie i zdobyć go ” Wyniki „, jak uważa Florent Ebbing. Nawet jeśli, jak przyznał Aliou Cisse Świat Afrykii Po Mistrzostwach Świata 2018 zaproponowano mi trenowanie dobrych drużyn w Europie, a nie wielkich. Właśnie rozciągnął Teranga Lwy do 2024 roku.

Zjawisko to ma również wymiar ekonomiczny, gdyż pensja „obywatela” jest często niższa niż pensja ekspatrianta.

Zresztą od CAN 2019 r. „Coraz więcej afrykańskich federacji wzywa Afrykanów”Notatki Huberta Filloda. Spośród 54 federacji zrzeszonych w FIFA na kontynencie, Według obliczeń 32 osoby są szkolone przez afrykańskiego lub dwunarodowego technika Świat Afryki. Ten leżący u podstaw trend – lub ten wpływ mody – jest sposobem na zaspokojenie oczekiwań zwolenników, którzy coraz chętniej patrzą, jak obywatele przejmują urząd. Zjawisko to ma również wymiar ekonomiczny, gdyż pensja „obywatela” – często wypłacana przez władze – prawie zawsze będzie niższa niż pensja ekspatrianta.

„Zakład jest naprawdę wygrany, gdy trenerzy wyszkoleni w Afryce przyjeżdżają do pracy w Europie”Claude Le Roy, od dawna nazywany „Białym Magiem”, robi krok naprzód. albo kiedy „Doprowadzi to do tego, że więcej Afrykanów wybierze kontynent inny niż ich własny”Jak mówi Florent Epping: Tak właśnie jest w przypadku Amira Abdu. Po ośmiu latach u steru Komorów Marsylia – która na początku roku po raz pierwszy zakwalifikowała archipelag w turnieju Pucharu Narodów Afryki – została trenerem Komorów. Mauretania w marcu.

Oczywiste jest, że kurs pięciu globalizacji w Katarze będzie uważnie obserwowany. Jeśli wynik jest pozytywny, Nie ulega wątpliwości, że w kolejnych miesiącach po zawodach liczba „miejscowych” będzie rosła. W przeciwnym razie niewykluczone, że będziemy świadkami powrotu zagranicznych trenerówFlorent Epping przewiduje. Ponieważ niektóre federacje uznają, że będą w stanie uzyskać lepsze wyniki. »