Saga Abe Sapersteina – część 1: Od młodych do globtroterów

Byli wysocy, wysportowani i Afroamerykanie. Jest mały, mięsisty i biały. Jak mogła być bardziej przeciwna niż Harlem Globetrotters i ich właściciel Abe Saperstein? Jednak ta kombinacja waśni i różnic doprowadziła do wyjątkowego sukcesu, który wciąż przenika Planet Basketball w brzmieniu Sweet Georgia Brown. Na lepsze, ale czasem na gorsze, ten sukces jest sukcesem tego okrągłego, nieumiejętnego chłopaka, który dał jeden z największych koncertów w historii.

Zanim został prawdziwym potentatem sportowo-rozrywkowym, Abe Saperstein próbował się zdobyć. Trudno się odnaleźć, gdy jesteś imigrantem wędrującym od przesiedlenia do przeprowadzki, a integracja jest daleka od pracy na pełnych obrotach dla żydowskiej młodzieży. Jak to często bywa w takich sytuacjach, sport odgrywa główną rolę w zmianie sytuacji. Nawet jeśli w końcu wypadł z drogi, Saperstein odciska swój ślad.

wędrująca młodzież

Jak zwiastun jego przyszłej kariery z podróży z Harlem Globetrotters, młodość Abe Sapersteina jest naznaczona pieczęcią wiecznego ruchu. Wszystko zaczyna się w Londynie dla tego syna polskich żydowskich imigrantów. Pięć miesięcy później przybył do Chicago z matką i trzema braćmi i siostrami. Dołączają do ojca, który przybył rok temu, aby się ustatkować i znaleźć pracę jako krawiec. Jeśli to była pierwsza zmiana Abrahama, jego rodzice nie próbowali za pierwszym razem. Louis i Anna Sapersteinowie już opuścili Polskę, aby uniknąć wcielenia do armii rosyjskiej, wykorzystując miesiąc miodowy w Anglii, by nigdy nie wrócić.

Kiedy dotrzesz do Illinois, wiercenie się nie kończy. Rodzina się rozwija, gdy się powiększa. Rodzeństwo ma nawet dziewięcioro małych dzieci, a znalezienie mieszkania wystarczająco dużego, aby pomieścić wszystkich, nie jest łatwym zadaniem. Louis Saperstein zdradza właścicieli, pojawiając się tylko z trójką lub czwórką dzieci. Sztuczka działa przez chwilę, ale nie dłużej niż kilka miesięcy. Do tego stopnia, że ​​nakaz eksmisji szybko spada, co jest równoznaczne z wznowieniem takiej kolejki górskiej, aby znaleźć nowe miejsce do przysiadów. I tak, jeszcze zanim spędził życie w trasie z Globetrotters, Abraham Saperstein jest już przyzwyczajony do regularnego pakowania, rozpakowywania i przepakowywania swoich toreb. Więc oczywiście przebieg to nie to samo. Cały ten rodzinny niepokój, z dala od wielkich amerykańskich przestrzeni, koncentruje się w małym promieniu dwóch kilometrów wokół Ravenswood, katolickiej dzielnicy w dobrej odległości od chicagowskiego getta.

Sport to raj dla Abby Saperstein

Sprawa nie jest bezproblemowa dla dzieci. W szkole podstawowej na rogu tylko oni podążają za żydowskim posłuszeństwem, a ich towarzysze nie wahają się przypominać im o tej różnicy.. Abe dowiaduje się więcej niż tylko, dlaczego jego religia jest obrażana. Zwłaszcza ze swoim niepozornym ciałem – mniejszym niż przeciętnie – młody Ibrahim jest łatwym celem. Aby się bronić, próbuje boksu. Zanim w końcu znajdzie miejsce, w którym ani jej rozmiar, ani religia nie będą kwestionować jej asymilacji.

W 1912 r. odkrył pomarańczową kulę, a także zaczął wyczuwać rakietę. Jak wielu imigrantów, Sport odgrywa swoją rolę w integracji i podważaniu stereotypów. Po rozpoczęciu kariery na kortach i w YMCA kontynuował swój romans ze sportem w liceum. To za mało, by uczynić go supergwiazdą, daleko od tego, ale wystarczająco, by zająć miejsce w pierwszym zespole w obu działaniach podczas ostatniego roku.

Abe Saperstein odnajduje swoje powołanie

W tym samym czasie Abe Saperstein odnajduje inną pasję. Te słowa komunikacji. Zdaje sobie sprawę, że jest w stanie omówić wszystko ze wszystkimi. Jego rozmowa jest doceniana. Fundamenty dla jej przyszłości są już gotowe, ale nie wiadomo, co z nią zrobić. Kiedy porzucił szkołę średnią – z dyplomem w kieszeni, pierwszym w rodzinie – pojawiły się pozory stabilizacji. Nie z zawodowego punktu widzenia, bo mimo sugestii ojca Ibrahim odmawia pójścia do pracy w swoim zakładzie krawieckim. Jeśli chodzi o nieruchomości, sytuacja u Sapersteinów się zmienia. Po kolejnej eksmisji rodzina nie miała innego wyjścia, jak kupić dom po 14 latach tułaczki. Mając cztery sypialnie do rozdania jedenastu członkom rodziny, Abby znajduje się na sofie. Nie wyjedzie – albo tylko czasami – przez następne dziesięć lat.

Pracował jako kwiaciarz, a potem w różnych firmach i zawsze marzył o sporcie. Jeśli wątpi, że nie zostawi swojego śladu na Ziemi, to w tym wszechświecie naprawdę chce działać. Spełnił to pragnienie po części płacąc pracodawcom za sponsorowanie drużyn koszykarskich. Potem w końcu znalazł pracę w gminie w 1926 roku. Wśród jego obowiązków w Welles Park – jego młodzieżowym placu zabaw – było stanowisko trenera Chicago Reds. Trzeba przyznać, że drużyna, w której kiedyś uczestniczył, była tylko na poziomie amatorskim. Ale daje mu to doświadczenie w sporcie, którego tak bardzo pragnie. Oczywiście nie musisz zostać milionerem ani wychodzić z rodzinnego salonu. I nawet nie wyobrażaj sobie, że jesteś na szczycie etykiety, ale palec jest włożony w tryby.

Kluczowe powiązania

Dzięki nowej pracy poznaje innych trenerów, promotorów i menedżerów… w tym Waltera Balla, byłego murzyńskiego baseballistę. Ten ostatni chciałby wysłać afroamerykańską drużynę baseballową w trasę do Illinois i Wisconsin. Do tego potrzebuje agenta, który zarezerwuje terminy. Najlepiej biały, dla większej swobody z lokalnymi zespołami i organizatorami. Abby Saperstein wykorzystuje okazję i przekonuje Paula, by mu zaufał. Nie będzie zawiedziony. Tak bardzo, że za tym jest początek wspaniałej historii między Abrahamem a Afroamerykańskimi ligami baseballowymi. Ale przede wszystkim wiadomość pantoflowa ma wpływ i zwracają się do niej inne podmioty sportowe.

Kiedy więc Dick Hudson, który właśnie założył pierwszą klasę Black Five, aby wyruszyć w trasę, zwrócił się do Waltera Balla o radę, były baseballista zaproponował przejście przez Saperstein, aby zarezerwować mecze. Wydaje się, że zdał sobie sprawę z tego, że jeśli po tej trasie Abe nie zachował formacji Giles American Legion Post – która później stała się Wielką Piątką Savoy – kierowaną przez Hudsona, podróż wyraźnie nosi ślady kontrowersji wokół niej. Stosunki akademickie graczy. Choć większość z nich nie poszła nawet na studia, przedstawiano ich jako pochodzących z prestiżowych szkół. Jest to rodzaj fałszywej propagandy lub upiększenia, którego Saperstein używał regularnie w swojej karierze.

Napad na Globetrotters

Jeśli od czasu do czasu kontynuuje organizowanie innych spotkań mobilnych drużyn baseballowych, jego praca nie nabiera tempa i wydaje się, że nie jest w stanie wykonywać swojej pracy na pełen etat. Wciąż wędruje po chicagowskim świecie sportu, ale bez większych perspektyw. Nowa okazja pojawiła się, gdy Tommy Brookins – były Big Five w Savoy, który po sporze finansowym założył własny zespół – zapukał do jego drzwi w sezonie 1928-29, aby zorganizować trasę po Michigan i Wisconsin. Aby związać koniec z końcem i udać się od razu na spotkanie, Abe Saperstein prosi o sto dolarów zaliczki. Gracze akceptują. Jeśli na początku nie żałują tego wyboru, skończą się rozczarowani.

W rzeczywistości Globe Trotters Tommy’ego Brookinsa odkrył podczas swojej podróży, że inna drużyna gra w tych samych salach co oni, w nieco innych terminach. Wściekły Brookins wraca, by zadzwonić do Sabersteina w celu uzyskania wyjaśnień. Ten ostatni nawet nie próbował zaprzeczać, odpowiadając, że uważa, że ​​to dobry pomysł i że teraz, gdy trasa jest w toku, nie może nic zrobić. Chociaż sytuacja mogła ulec eskalacji, Brookins w końcu położył kres swojej przygodzie z Globe Trotters. Już na swojej drodze, by być bliżej swojej chorej matki, ta zdrada połączona z seksownym pokazem piosenkarki Savoy Hall prowadzi go do trzymania się z daleka od koszykówki.

Po odbyciu tej bocznej trasy Abe Saperstein utworzył zespół. A raczej gracze odzyskali siły z już istniejącego składu, Savoy Big Five, z którym zerwał Brooks. Więc ma grupę, do której należy. Nazwa Globe Trotters, która później stała się Globetrotters, składa się głównie z byłych dzieci Wendella Phillipsa, lokalnej afroamerykańskiej szkoły średniej, która odniosła ogromny sukces. Niewielka zmiana, ponieważ zespół nazywa się teraz New York Harlem Globe Trotters. Z tą nową winą Abe Saperstein miał kilka celów. Określenie Globe Trotters pozwala mu na skorzystanie z pierwszych rund wykonywanych przez starą wersję formacji. Nowy Jork daje bardziej odległą i bardziej legalną stronę, gdy loty odbywają się w rozsądnej odległości od Cheatown. Ludzie częściej podróżują dla zespołu Big Apple niż z Chicago, gdy gra jest rozgrywana w Illinois. Harlem, stolica Afroamerykanów, ostrzega opinię publiczną: w mieście pojawia się już pięciu Murzynów. Deklarując się w ten sposób, unika potencjalnych problemów.

dowcipny

Oprócz zarządzania tą komunikacją i public relations, Saperstein pełni wyłącznie rolę agenta, menedżera, kierowcy i wsparcia zespołu.. Dzięki temu zachowuje właściwy wygląd pod mundurem podczas spotkań w przypadku problemów fizycznych. Schodzi wyjątkowo na ziemię, w niepokojący sposób, ale wyższość jego ludu jest taka, że ​​upośledzenie pozostaje niezauważone. Na szczęście, ponieważ wzrost jego obwodu talii przewyższa spadek jego słabych walorów sportowych obserwowany w młodości. Więc czasami Kłusaki przewyższają liczebnie lepiej niż mu pomagają.

Wreszcie jedyną osłoną, która uchodzi na sucho, jest osłona właściciela. W tej chwili. W tym partnerstwie pięciu graczy otrzymuje udział w przychodach, podczas gdy Ibrahim otrzymuje podwójne. Na pokrycie kosztów podróży i rezerwacji.

Od odrzuconego żydowskiego imigranta do członka drużyny koszykarskiej – nawet jeśli rzadko wchodzi na boisko – Abe Saperstein znalazł swoje miejsce. Ale przede wszystkim go zaprosiłem. Potrafi oszukiwać ludzi swoją elokwencją, łączy talent organizatorski ze sportową pasją. Trudne początki, które wkrótce otworzą nowe horyzonty.