Rajd WRC Safari: dobry, zły i historyczny

Najlepszy występ – Kaley Rovanpera, John Haltonen

W tej chwili trudno o lepszy duet w światowym sporcie motorowym niż Kalle Rovanpera i jego pilot Jonne Halttunen, po czwartym zwycięstwie w sześciu wyścigach WRC w tym roku. To bez wątpienia ich najtrudniejsze zwycięstwo ze względu na niezwykle trudny teren w Kenii, który sprawił, że zeszły weekend rajdu był prawdziwym wyczynem wytrzymałościowym.

Zejście z drogi jako pierwsze, Rovanpera poszła znakomicie. Jak na ironię, jego jedyna wada pojawiła się na pierwszym etapie – super etapie w centrum Nairobi. Fin prawie przewrócił swojego GR Yarisa, przebitego w trakcie procesu, ale nawet w tym momencie szaleństwa poradził sobie z sytuacją ze spokojem.

To był rajd, w którym nie można było cały czas być twardym; Potrzebna była idealna równowaga, aby poradzić sobie z kamienistymi odcinkami i głębokim piaskiem ryb. Ten ostatni dobrze zna Rovanperę po tym, jak jego nadzieje na podium rozwiały się, gdy utknął w piasku na zeszłorocznych zawodach.

Rovanpera upewnił się, że tak się nie stanie w tym roku, chociaż piasek był głębszy i trudniejszy w nawigacji. Nie był to szybki rajd, ale Rovanpera odniosła pięć zwycięstw z 19 trudnych wyścigów. Po wykorzystaniu dziur od kolegów z drużyny i pierwszych liderów, Sebastiena Ogiera i Elvina Evansa, objął prowadzenie w rajdzie i nigdy nie oglądał się za siebie.

Ale jego umiejętność znalezienia dodatkowej przewagi podczas rzucania podkręconą piłką naprawdę zacznie niepokoić jego rywali. Kiedy ulewne deszcze zamieniły kenijską sawannę w błotną kąpiel, Rovanpera rozkwitła.

Fin przyznał, że jego aktywność w dryfie dała mu dodatkową przewagę na śliskich warunkach, i pokonał kolegę z drużyny i najbliższego konkurenta Elvina Evansa. Ostatecznie Rovanpera wygrał w Kenii tak komfortowo, jak tylko mógł, o 52,8 sekundy nad Evansem.

jeszcze : Jak Rovanpera oswoiła dziką przejażdżkę safari?

Gdyby talent Rovanpery był kluczem do zwycięstwa, nie osiągnąłby tak spektakularnego sukcesu bez potężnej Toyoty GR Yaris. Japońska marka była lepsza, a Rovanpera prowadził w grupie 1-2-3-4, z Takamoto Katsuta na trzecim miejscu i Auger na czwartym.

Jeśli Rovanpera utrzyma tempo, może przed końcem lata zostać najmłodszym mistrzem w Rajdowych Mistrzostwach Świata.

Wyróżnienia: Takamoto Katsuta, Maxine Wahome

Wielu kierowców wyróżniło się w rajdzie safari, w którym Kenia wystawiła na próbę elitę WRC, ale na uznanie zasługują starania Takamoto Katsuty (Toyota) i Maxine Wahomey (Kenia), którzy zapisali się w historii.

Katsuta jest jedną z najbardziej przyjaznych postaci w parku serwisowym. Były zawodnik po raz drugi w swojej karierze w WRC pokonał tor, zajmując trzecie miejsce za Rovanperą i Evansem. Japoński kierowca stał się profesjonalistą safari, zdobywając swoje pierwsze podium w Rajdowych Mistrzostwach Świata, zajmując drugie miejsce w zeszłorocznej imprezie.

W tym roku Katsuta pokazał swój talent w trudnych rajdach, aw piątek został najbliższym zawodnikiem Rovanpery. Kariera Katsuty nie przebiegała bez trudności, ponieważ on również został przebity i stracił przyczepność na drugim miejscu. Ale po 12 miesiącach bez podium, ten rajd jest jednym z jego najlepszych do tej pory.

Nieczęsto zdarza się, że kierowca WRC3 może zrobić taki plusk jak Wahome. 26-letnia instruktorka w niepełnym wymiarze godzin przeszła do historii, będąc pierwszą kobietą, która wygrała WRC3 Tour i pierwszą kobietą, która wygrała klasę wsparcia od czasu Isolde Holred podczas Rajdu Sanremo w 1994 roku.

Wahome zaczęła ścigać się w Rajdzie Safari zaledwie w zeszłym roku, a impreza była jej pierwszą w nowym Fordzie Fiesta Rally3 zbudowanym przez M-Sport Polska, ale były motocrossowiec wygrał klasę nad bardziej doświadczonymi kierowcami w nowym Fordzie 4WD. To może być początek bardzo udanej kariery dla Wahome, który chce ścigać się w Europie. Jego sukces został doceniony na Instagramie przez siedmiokrotnego mistrza świata Formuły 1 Lewisa Hamiltona.

Na uwagę zasługują również dwaj kierowcy Hyundaia, Thierry Neuville i Ott Tanac, zwycięzca Rajdu Sardynii. Jechali niemal bezbłędnie, ale zawiedli kruchość swoich urządzeń, sprawiając wrażenie niezawodności koreańskiej marki. Szybkość była, ale tendencja do awarii sprzętu stała się powracającym tematem.

Ale Neuville zdołał zdobyć 15 punktów pomimo wycofania się w sobotę, zajmując piąte miejsce i wygrywając fazę mocy, zdobywając dodatkowe pięć punktów. Tanak zajął czwarte miejsce, ale problem ze skrzynią biegów zakończył jego nadzieje na mistrzostwo, zanim awaria układu kierowniczego wykluczyła go na dobre z rywalizacji w niedzielę.

Drużyna tygodnia: Toyota Gazoo Racing

Jeśli chciałeś pokonać Rajd Safari w zeszły weekend, Toyota była zdecydowanie najlepszą bronią. Japońska marka pokazała, jak szybki i niezawodny może być nowy GR Yaris podczas testów. W Rajdowych Mistrzostwach Świata w pierwszych 1-2-3-4 startował od Rajdu Safari w 1993. Podkreśliło to nie tylko spuściznę marki w dominacji w trudnych rajdach, ale także jej wyższość nad rywalami Hyundai i M-Sport.

Wyczyn ten był jeszcze bardziej imponujący, ponieważ Toyota wykazała pewną słabość w rajdzie Sardynii na początku tego miesiąca, kiedy Evans doznał awarii chłodnicy i zepsutego zawieszenia. Żaden z czterech samochodów marki nie stanął na podium we Włoszech, więc zdobycie pierwszej czwórki w Kenii było imponujące.

Toyota nie była odporna na najgorsze kryjówki Kenii, gdzie piasek safari zbierał swoje żniwo na silnikach i airboxach. Ale fakt, że żaden z GR Yarisów nie przeszedł na emeryturę, świadczy o ciężkiej pracy, jaką włożył zespół.

„Minęło 29 lat, odkąd ostatnio braliśmy udział w Safari [that a top four lockout occurred]„Jeśli zdarza się to co 30 lat, jest to bardzo rzadka sytuacja” – powiedział szef zespołu Toyoty, Gary-Matti Latvala.

„Mogę być naprawdę dumny z zespołu i kierowców, praca, którą wykonali, jest naprawdę niesamowita. Kierowcy jechali dokładnie tak, jak powinna jechać na takiej wysokości.

„Myślę, że to tylko praca, którą wykonaliśmy. Mogę powiedzieć, że po odejściu zawodnicy wrócili, czując, że silniki są naprawdę gorące. Po odejściu byliśmy trochę przestraszeni, ale cała praca zespołowa się opłaciła.

Nie chodzi o szczęście, ale o gotowość. »

Hyundai i M-Sport doznali awarii mechanicznych podczas imprezy, co doprowadziło do ich przejścia na emeryturę. Dzięki sukcesowi Toyoty zespoły z pewnością będą pracować nad rozwiązywaniem problemów z niezawodnością.

chwila bólu serca

Ott Tanak (Hyundai) dobrze rozpoczął wyścig, ale stracił 36,4 sekundy z powodu dziwnej awarii dźwigni zmiany biegów, którą trzeba było naprawić na drodze za pomocą mocowania koła i jubileuszowego klipsa. Po spadku na jedenaste miejsce wspiął się na czwarte, ale niepowodzenie w służeniu przekreśliło jego nadzieje na koronę.

To powtarzający się temat w Hyundaiu, ponieważ Neuville był w drodze na podium, gdy jego alternator uległ awarii. Udało mu się to naprawić, ale nie mógł zapobiec zalaniu silnika wodą, co kosztowało go cztery minuty, gdy padało w sobotnie popołudnie.

Legenda WRC Sebastien Loeb i Sebastien Ogier również mieli pecha po powrocie do mistrzostw odpowiednio z M-Sportem i Toyotą. Loeb wygrał drugi etap, ale pożar silnika wyeliminował go z wyścigu, gdy był piąty i 15,9 sekundy tracił do prowadzenia. Stary rywal Ogier prowadził w rajdzie do czasu, gdy stracił dwie minuty w piątek, by zakończyć swoje szanse na wygranie rajdu przez dwa kolejne lata.

szczęśliwa ucieczka

Rajd Rovanpera byłby zupełnie inny, gdyby nie był w stanie odebrać swojego GR Yarisa podczas czwartkowego Super Special.

Gus Greensmith z M-Sport miał również szczęście, że uciekł bez szwanku przed dachowaniem przy niskiej prędkości, po tym, jak utknął w swoim Fordzie Pumie na trzy minuty. Brytyjczyk został zmuszony do otwarcia przedniej szyby, aby wysiąść z samochodu wraz z innym kierowcą Jonasem Andersonem, podczas gdy strażnicy odmówili im pomocy. Duet miał na sobie gogle i kontynuował jazdę, gdy samochód został wypoziomowany bez przedniej szyby.

najlepsze tweety

Entuzjazm Olivera Solberga dla najgorszych wydarzeń, jakie mógł mu rzucić rajd na safari, był zaraźliwy.

Tymczasem M-Sport zastosował podejście „przerwij, napraw to”. Szef zespołu Malcolm Wilson zatrudniał Jossa Greensmitha i Adriana Formo do pomocy w naprawie ich uszkodzonych samochodów.

gorące strzały