Zginął John Litensky, wróg rządów komunistycznych i aktor w demokratycznej Polsce

John Litensky, wybitna postać przeciw polskiemu reżimowi komunistycznemu, a później aktor w Demokratycznej Polsce, zginął przypadkowo 21 lutego w Buldogach pod Warszawą. Ma 75 lat. Urodzony 18 stycznia 1946 roku w Warszawie Adam Misznik, który powstał w młodym wieku, protestował w ramach ruchu studenckiego lewicy antykomunistycznej. Będzie to prekursor długoletnich doświadczeń więziennych w więzieniach reżimu.

Był na czele protestów studenckich przeciwko zakazowi na początku 1968 roku Przodkowie, Sztuka napisana przez wielkiego poetę Adama Michevicha uważana jest przez władze za antyrosyjską. W marcu 1968 r. Represyjne demonstracje dałyby upust antysemickiej propagandzie w machinie partyjnej, zainicjowanej przez ministra spraw wewnętrznych generała Moksara.

Jego rola jako organizatora przyniosła mu 30 miesięcy więzienia wraz ze współoskarżonym Severine Bloomstog. Zwolniony, znajduje się na celowniku policji politycznej, która została aresztowana jako środek zapobiegawczy podczas wizyty Richarda Nixona w 1972 roku. Litiński w naturalny sposób znalazł się w ruchu przeciwko uciskowi robotników, którzy protestowali przeciwko rosnącym cenom pracy. Ceny żywności w czerwcu 1976 r. W Ursusie i Radomiu. Zaraz po utworzeniu stał się filarem Komitetu Bezpieczeństwa Pracy (KOR). John Litinsky, prekursor podziemnej prasy Komitetu, był jednym z twórców tej pierwszej w mediach alternatywy dla monopolu partii komunistycznej.

Arbitralne aresztowania

Jest zaangażowany w dynamiczny ruch zainicjowany przez ten sam KOR, który jest archiwum niezależnych związków zawodowych i przez pewien czas jest redaktorem naczelnym. Pracownik, Skierowany do klasy robotniczej. Zaangażowanie, które przyniosło mu kilka arbitralnych aresztowań. Po zmuszeniu do przyjęcia rządu Edwarda Greiga, w sierpniu 1980 roku niezależny związek, Jacek Krone, Adam Mischnik, Karol Motselevsky i Thaddeus Masovsky, został jednym z tych intelektualnych doradców nowej formacji kierowanej przez Lega Welsę.

„Wezwanie dla pracowników w Europie Wschodniej” – przepisane przez samego Johna Litinsky’ego na niezależne związki – zostało zatwierdzone przez Kongres Solidarowski we wrześniu 1981 roku w Gdańsku. Jak wielu innych stażysta zniknął na trzy lata pod przykrywką podczas ogłoszenia stanu wojennego 13 grudnia 1981 r., Korzystając z zezwolenia na wyjazd w 1983 r. Gdy reżim generała Żharuzelskiego wyszedł na ulicę, aktywnie uczestniczył w negocjacjach „okrągłego stołu”. Te negocjacje pracownicze z siłą doprowadziły teraz do pierwszych wolnych wyborów za żelazną kurtyną 4 czerwca 1989 r.

Masz 31,68% tego artykułu. Reszta jest tylko dla abonentów.