Wybory w Polsce, europejski akcelerator płyt tektonicznych?

Wybory parlamentarne w Polsce, które powinny odbyć się pod koniec października lub na początku listopada, są ważne przede wszystkim dla Polaków. Od 2015 roku krajem rządzą ultra-nacjonalistyczni konserwatyści z PiS-u. Osiem lat odstępstwa od praworządności, sprawiedliwości zagrożonej, społeczności LGBT piętnowanej, a aborcja uznana za przestępstwo. Osiem lat siłowania się na rękę z Brukselą, która blokuje obiecane w Warszawie 35,4 mld euro w ramach europejskiego planu naprawy gospodarczej.

Zaostrzyć zamiary głosowania

Czy nadszedł czas na zmianę? Partii PIS i jej sojusznikom przypisuje się 34% zamiarów głosowania, a Koalicja Programu Obywatelskiego nie jest daleko w tyle: 27 do 30%. Z drugiej strony partia, która kwitła na hojnym programie socjalnym, katolickim i ultrakonserwatywnym pochodzeniu polskiego społeczeństwa oraz odrzuceniu imigrantów. Z drugiej strony jest sojusz, który proponuje przewrócenie kart, przywrócenie rządów prawa i pojednanie z Europą, z Donaldem Tuskiem na czele.

Kolejny pojedynek Kaczyńskiego z Tsk

Powracający na dwa lata do polskiego życia politycznego były polski premier i były przewodniczący Rady Europy zna się na wielkich tego świata, ale pozostawił Polakom nie tylko dobre wspomnienia. Jarosław Kaczyński, lider partii PIS, gra na skrajnym, wręcz antyspołecznym wizerunku swojego wieloletniego wroga. Przedstawia go jako marionetkę berlińską, a nawet moskiewską, a ostatnio powołał specjalną komisję do spraw wpływów rosyjskich, mającą na celu zdyskredytowanie go. Ale wątek, trochę duży, skupia opozycję za Donaldem Tuskiem. Pół miliona ludzi przeszło na początku czerwca ulicami Warszawy, co było niespotykane od czasu upadku żelaznej kurtyny.

Wypełnij kartę do głosowania

Kaczyński-Tusk: Pojedynki przypominają deja vu, ale nikt nie może wygrać sam. Jeśli Platforma Obywatelska Donalda Tuska ma rządzić, będzie musiała sprzymierzyć się z centroprawicą i lewicą. Ze swojej strony PIS będzie potrzebował CNT, skrajnie prawicowego ruchu libertariańskiego, który rośnie w siłę, wyprzedzając Jarosława Kaczyńskiego po swojej prawej stronie i mógłby odgrywać rolę króla, w kontekście bardzo intensywnej polaryzacji, gdzie wyborcy nie odwracają się od jeden obóz. Do innego: mobilizować czy nie. Udział będzie kluczem do głosowania.

Dynamika skrajnie prawicowych sojuszy w Europie

Wybory w Polsce są również ważnymi wyborami w Unii Europejskiej. Obecnie nieliberalny populizm ma na wschodzie dwóch mistrzów: Węgry i Polskę. Jeśli ten ostatni zmieni strony, zmienia to kształt sceny. Ponadto przystąpi do kolejnych wyborów: Hiszpania 23 kwietnia i Słowacja 30 września. Po zwycięstwie prawicowej i skrajnie prawicowej koalicji we Włoszech, Finlandii, Szwecji i Grecji ruch zostanie potwierdzony, jeśli wygra PIS, tym bardziej przy wsparciu Konfederacji. W przeciwnym razie europejska skrajna prawica straci swojego chorążego. Ale inni już przejęli pochodnię, Giorgia Meloni na czele, gdy zbliżają się wybory europejskie w 2024 roku.

Polska jest głównym graczem w pomocy Ukrainie

Inną konsekwencją ewentualnej porażki narodowych konserwatystów jest ochłodzenie stosunków między Polską a Brukselą, nawet jeśli konfrontacja między Komisją Europejską a Warszawą wydaje się złagodzić wraz z wojną na Ukrainie. W tej walce Polska jest już na tym samym wózku z liderami Unii Europejskiej: zdecydowanie po stronie Ukrainy. Jest głównym graczem w przyjmowaniu uchodźców i udzielaniu pomocy wojskowej. Tak więc Europa potrzebuje Warszawy, aby pomóc Kijowowi, a wszyscy już zahartowali swoje wino. Ale w zasadzie, jeśli wojna na Ukrainie zmieniła karty na wschodzie, zrywając antyrosyjski sojusz między Polską a Węgrami, co jest wygodniejsze z Putinem, to nie powinno być pomyłki: obecny polski rząd nie zmienił wartości. czy obóz polityczny.

Nowe przywództwo w Europie?

W centrum narracji rozwijanej w Warszawie: nowe polskie przywództwo, polski filar proukraińskiego sojuszu zachodniego, który wkrótce przeznaczy na swoją obronę 4% swojego PKB, chce mieć największą armię w Europie i być rozumianym przez komukolwiek innemu, a zwłaszcza Francji i Niemcom, niebezpieczeństwo rosyjskiego imperializmu. Jest to historia geopolitycznego zwrotu na wschód w Europie przekształconej przez wojnę, gdy wyłoniło się polskie przywództwo. Ta lektura – i ten dyskurs – prowadzony przez PIS, z pewnością zostanie złagodzona w przypadku zwycięstwa opozycji. Ale one nie znikną, bo w Polsce wsparcie dla Ukrainy i walka z Rosją jest koniecznością, niezależnie od opcji politycznej.