Będziesz również zainteresowany
[EN VIDÉO] Saturn: olbrzym z pierścieniami lodu i pyłu Wyrusz w podróż, aby spotkać drugą co do wielkości planetę w Układzie Słonecznym: Saturn. Gazowy olbrzym otoczony jest dużą liczbą błyszczących pierścieni, które nie pozostawiają nikogo obojętnym, gdy się go obserwuje. Poznaj świat Saturna, który przez 13 lat był dokładnie badany przez sondę Cassini.
To zależy od astronoma, matematyka i fizyczny Holenderski Chrześcijanin Higgins (1629-1695), które zawdzięczamy odkryciu pierścieni Saturna w 1655 roku. Prawdę mówiąc, od tamtego czasu były one dobrze obserwowane w teleskopach astronomicznych Galileusz Ale nikt, aż do Huygensa, nie miał jasnych obserwacji podkreślających ich naturę i to także on wyprowadził ze swojej interpretacji istnienia pierścieni wokół Saturna weryfikowalną prognozę, która przekonuje jego kolegów: obserwację na krawędzi tych pierścieni w 1671 roku.
Do lat 70. znane były tylko pierścienie Saturna, ale w 1979 r. sonda Voyager 1 ujawniła pierścienie Jowisz. W 1989 r. sonda Podróżnik 2 Umożliwi to filmowanie odcinków Neptun którego istnienie zostało udowodnione w 1984 roku dzięki programowi monitoringuukryć Zgwiazdy zasugeruj to Andre Braich i współpracownicy, Bruno Siccardi i Françoise Roque z Paris Meudon Observatory, a wyprodukowani przez Patrice Bouchet, Reinhold Hafner i Jean Manfreud w La Silla Observatory (ESO).
W 1995 roku w programie Cassiopee André Brahic i jego współpracowniczka Cecile Ferrari opowiedzieli nam o odkryciu pierścieni planet w Układzie Słonecznym. © Jean-Pierre Luminet
W rzeczywistości dzwoni wokółUran W rzeczywistości został odkryty przez przypadek 10 marca 1977 r. Przez Jamesa L. Elliotta, Edwarda W. Dunhama i Douglasa J. Gerard P. Kuiper Airborne Obserwatorium (KAO; po francusku „Gerard P. Kuiper Airborne Observatory”), który był projektem NASA Rozwijać badania w astronomii Podczerwień.
Jowiszowe pierścienie napinające są stale zasilane kurzem
Wróćmy jednak do pierścieni Jowisza. System pierścieni Jowisza jest słaby i składa się głównie z pyłu, a nie lodu, w przeciwieństwie do Saturna, i te powody wyjaśniają, dlaczego odkrycie go zajęło tak dużo czasu. Jest podzielony na kilka odcinków: aurę, odcinek główny i odcinki pajęczyny. W szczególności badano go przy użyciu teleskop Hubble i czujniki Galileusz A Juno.
Nie wiemy jeszcze, skąd pochodzą pierścienie Saturna ani kiedy są datowane. To jest otwarty tematAnalogicznie zastanawialiśmy się, dlaczego Jowisz nie ma podobnego układu pierścieni, który jest nieco większy niż Saturn i większy niż Saturn. kim oni są Naukowcy astronomii Z Uniwersytetu Kalifornijskiego, Riverside, USA arXiv Artykuł, w którym proponują odpowiedź na tę zagadkę.
W oświadczeniu z uczelni jeden z autorów artykułu powiedział: Stephen KingWyjaśnij to ten który [l]Zaniepokoiło nas to tak bardzo, że Jowisz nie ma najbardziej niesamowitych pierścieni, które wprawiłyby Saturna w taką hańbę. Gdyby miał go Jowisz, wydawałby się nam znacznie jaśniejszy, ponieważ planeta jest znacznie bliżej Saturna. To skłoniło badacza do zastanowienia się, czy Jowisz miał w przeszłości pierścienie, które zniknęłyby z powodu niestabilności mechaniki niebieskiej z zaburzeniami grawitacyjnymi. siły pływowe więc jest Echo powaga.
The Komputery Nowoczesne usprawnienia i symulacje skutków prawaAstrofizyka To, że na to pozwolili, zostało wykorzystane przez Stephena Kane’a i doktoranta Zhexinga Li, aby dowiedzieć się na pewno. Dlatego obaj mężczyźni szukali efektów wykonanych przez czwórkę księżyce Zasady Jowisza, IoEuropa , Ganimedes A Kallisto Na pierścieniach wokół kupującego.
Na wyniki nie trzeba było długo czekać, jak Kane ponownie wyjaśnił w komunikacie prasowym: Odkryliśmy, że galilejskie księżyce Jowisza, jeden z nich jest największym z naszych księżyców Układ SłonecznySzybko zniszczy wszelkie duże pierścienie, które mogą się utworzyć „.
Z tego powodu pierścienie Jowisza, o których wiemy, nie są zbyt masywne i uważa się, że są one regularnie zasilane pyłem przez uderzenia mikrometeorytów na inne księżyce mniejsze od Jowisza, takie jak Teby, Amaltea, a zwłaszcza Adrastea i Metis.
Jowisz Kolorowa mozaika składa się z 27 zdjęć wykonanych z dziewięciu miejsc (w kolorze czerwonym, zielonym i niebieskim) przez sondę Cassini-Huygens 29 grudnia 2000 r., kiedy znajdowała się ona 10 milionów kilometrów od Jowisza. To najlepsze w historii zdjęcie Jowisza, które pozwala zobaczyć szczegóły, z których najmniejszy ma 60 km.
Efekt szewca-Levy’ego na Jowiszu Zdjęcie zostało zrobione w lipcu 1994 roku, zaraz po uderzeniu.
IU i Cassini Jowisz
Jowisz i jego system
wybuch na io Niesamowite zdjęcia erupcji wulkanu Io w regionie Tvshtar
Europa lód 1
Europa worek lodowy 2
Epidemia na Ayo: Dzielnica Tvshtar Fontanny lawowe w kalderze w regionie Tvshtar.
Trasy śnieżne w Europie
Modele struktury Europy
Pióra wulkaniczne na Io
Ewolucja piór wulkanicznych na Io
Ewolucja Ziemi na Io
Ważne obszary wulkaniczne na Io
Porównanie głównych satelitów Jowisza (powierzchnie)
Porównanie głównych satelitów Jowisza
Porównanie Io i Amalthe Na tym zdjęciu porównujemy rozmiar dwóch księżyców Jowisza. Zwróć uwagę na podobieństwo koloru, co prawdopodobnie oznacza, że Amalthe zawdzięcza swój kolor piórom siarki wyrzucanym przez Io.
Fontanny lawy na Io
Obszar wulkaniczny Tvshtar
Niedawno utonął na Io Zdjęcie pokazuje, w ciemności, niedawny napływ Io, pokrywający starożytny (?) obszar złoża. Więcej: http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA02557
Chmury sodu otaczające Io To zdjęcie, wykonane za pomocą filtrów, pokazuje gazową atmosferę sodu i siarki z erupcji na Io Więcej informacji: http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA01111
Kiedy kupujący się zbliży 21 września 2010 r. Jowisz znajdował się 591 mln km od Ziemi, najkrótszą odległość od 1963 r. Wtedy planeta świeciła z siłą -2,9. © BA Tafrishi
Asteroida rozpadająca się w atmosferze Jowisza 3 czerwca 2010: Błysk światła zarejestrowany w atmosferze Jowisza ujawnił rozpad małego ciała niebieskiego. Możemy zauważyć, że brakuje południowego pasma równikowego (znajduje się poniżej jasnego punktu), przesłoniętego przez kilka tygodni białymi chmurami. © Wesley
Kiedy astronomowie amatorzy fotografują satelity Jowisza Wybór najlepszych zdjęć księżyców Jowisza wykonanych w latach 2007-2010 przez astronomów amatorów. © D.Peach / M. Przewoźnik / D. Luzyna / J.-P. Prost
Chwilowy zniknięcie równika południowego Pomiędzy zdjęciem po lewej wykonanym w 2006 roku przez C. Go a zdjęciem po prawej wykonanym w maju 2010 przez A. Wesleya, widoczne jest zniknięcie południowego pasma równikowego. © Sea Jo i A. Wesley
Czerwona plamka w podczerwieni Górne zdjęcie pokazuje Wielką Czerwoną Plamę i jej otoczenie sfotografowane przez Teleskop Hubble’a w maju 2008 roku. Na dole zdjęcie w podczerwieni wykonane w tym samym czasie za pomocą VLT umożliwiło zmapowanie ciepła. © ESO / Nasa / JPL / Esa / L. Fletcher
Wpływ na Jowisza w 2009 roku Zdjęcie zostało zrobione 23 lipca 2009 roku przez WFC-3, kamerę szerokokątną Teleskopu Kosmicznego Hubble’a. Pokazuje rozproszenie szczątków asteroidy lub komety, które cztery dni temu uderzyły w górną warstwę atmosfery Jowisza. © NASA / Esa / H. Hummel (Instytut Nauk Kosmicznych) / Zespół ds. Uderzenia Jowisza
Wielka czerwona plama i jej małe siostry Hubble wykonał trzy zdjęcia czerwonych plam Jowisza w 2008 roku. Strzałka wskazuje małą plamkę wystającą z dużego zdjęcia, która straciła swój czerwony kolor. ©NASA/ISA/A. Simon Miller (Centrum Lotów Kosmicznych Goddarda) / N. Chanover (Uniwersytet Stanowy Nowego Meksyku) / J. Orton (JPL)
Zorza polarna na Jowiszu Jak wszystkie planety z polem magnetycznym, Jowisz pokazuje zorze polarne, sfotografowane tutaj przez Teleskop Hubble’a. ©NASA/ISA/John Clark (Uniwersytet Michigan)
Zainteresowany tym, co właśnie przeczytałeś?
„Miłośnik muzyki. Miłośnik mediów społecznościowych. Specjalista sieciowy. Analityk. Organizator. Pionier w podróżach.”
More Stories
Cudowne uratowanie sondy Voyager 24 miliardy kilometrów od Ziemi
Wirus krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej wykryty na Korsyce: regionalna agencja zdrowia apeluje o ostrożność
Pochodzenie naszego wszechświata zostało wyjaśnione w prosty sposób