Więcej rozbłysków gwiazd, które można zaobserwować u Perseidów

spadające gwiazdy. Miesiąc sierpień i jego czyste niebo sprzyjają obserwacji spadających gwiazd. Szczytowe obserwacje Perseida miały miejsce w nocy z piątku 12 sierpnia na sobotę 13. Jednak grad spadających gwiazd trwał kilka dni.

[Mis à jour le 13 août 2022 à 20h40] Perseidy jeszcze się nie skończyły na 2022! Co roku pozwalają cieszyć się spadającymi gwiazdami na niebie. Każdego lata Ziemia przecina się z rojem Perseidów, złożonym ze szczątków pozostawionych przez kometę Swift-Tuttle. Powoduje to deszcze meteorów, które można obserwować w tym roku od 17 lipca do 24 sierpnia, ze szczytową widocznością około 10 sierpnia. W 2022 roku najkorzystniejszą nocą do obserwacji spadających gwiazd był piątek 12 sierpnia do soboty 13 sierpnia. Jednak deszcze spadających gwiazd będą nadal widoczne w sobotę 13 sierpnia i później. Aby je zobaczyć, musisz osiedlić się w miejscu, gdzie niebo jest dobrze widoczne, z dala od zanieczyszczenia światłem.

dystans Gwieździsta noc W zeszłym tygodniu deszcz meteorów można było zobaczyć gołym okiem, bez specjalnego sprzętu, do mniej więcej końca sierpnia. Jednak w tym roku obserwowanie Perseidów utrudni księżyc w pełni. Kiedy przybędziesz 11 sierpnia na nocne niebo, uniemożliwi ci to zobaczenie tylu gwiazd, ile możesz w innych latach. Idealny czas na obserwację gwiazd to 3 nad ranem. Aby dowiedzieć się o zegarkach i wskazówkach dotyczących zegarków, znaczeniu tych wschodzących gwiazd i ich następnym klipie, odkryj nasz profil poniżej!

Złożony ze szczątków komety 109P/Swift-Tuttle deszcz meteorów Perseidów jest najbardziej znanym w tym roku, ponieważ jest jednym z najbardziej aktywnych. Meteor ten trwa w konstelacji Perseusza od 17 lipca do 24 sierpnia, ze szczytową aktywnością w nocy z 12 na 13 sierpnia.. To najbardziej niesamowite ze wszystkich, ze 100 obserwowalnymi meteorami na godzinę lub z prędkością jednej gwiazdy na minutę!

Powinieneś wstać wcześnie w nocy przed wschodem księżyca, do 3 nad ranem, aby oglądać spadające gwiazdy Perseidów. W rzeczywistości światło księżyca zakłóca obserwacje i sprawia, że ​​gwiazdy stają się niewidoczne. Jeśli jednak obserwujesz meteor po wschodzie księżyca, jeśli to możliwe, stań tyłem do księżyca. Jasność nie powinna przeszkadzać w obserwowaniu najbardziej widocznych meteorów, zwłaszcza jeśli możesz oddalić się od centrów miast lub punktów świetlnych. „Aby obserwować spadające gwiazdy Perseidów, najlepiej skręcić na północny wschód i obserwować dużą część nieba wokół konstelacji Perseusza„Sugeruje stronę specjalizującą się w astronomii Steelvision.

Jeśli spadająca gwiazda często trwa tylko ułamek sekundy, to lepiej przez kwadrans dobrze się zastanowić na dużej części nieba, najlepiej w całkowitej ciemności. Usiądź wygodnie na leżaku! Kiedy zobaczysz meteor, podwój swoje życzenia, słynna tradycja! W swoich kalendarzach: W nocy z czwartku 12 sierpnia na piątek 13 sierpnia deszcz meteorów Perseidów będzie najbardziej letni o godzinie 3 nad ranem (czasu paryskiego) !

Poniżej znajdziesz wszystkie niezbędne wskazówki dotyczące dobrego przygotowania i dobrej obserwacji gwiazd. Miłośnicy fotografii poznają wszystkie sztuczki potrzebne do uwiecznienia tego magicznego baletu niebiańskiego.

Nie ma niebezpieczeństwa ani potrzeby specjalnego sprzętu! Spadające gwiazdy każdy może zobaczyć gołym okiem. Nie ma więc potrzeby wyjmowania lornetki czy teleskopu ze względu na dużą prędkość, z jaką kule ognia przechodzą przez ziemską atmosferę (z prędkością 50 km/s). Około jedna czwarta meteorów pozostawia widoczne ślady na kilka sekund. Aby móc doskonale obserwować zaporę spadających gwiazd, ani chmury, ani zanieczyszczenie światłem nie powinny zasłaniać nieba.

Szansa zobaczenia wschodzącej gwiazdy zależy głównie od okresu obserwacji, chociaż inne czynniki, takie jak obszar obserwacji, odgrywają pewną rolę.Spadające gwiazdy są w rzeczywistości małymi cząsteczkami pyłu, które bardzo szybko wnikają w ziemską atmosferę, tworząc ścieżkę światła widoczną z Ziemi. Pył ten pochodzi z komet, które zbliżają się do Słońca i obserwują, jak ich lód wyparowuje i kruszy bardzo małe kawałki skał, tworząc chmurę małych cząstek skalnych. Kiedy Ziemia przechodzi przez te chmury, pył ten tworzy jasne gwiazdy, które można podziwiać na niebie.

Dlatego będziesz miał większą szansę na zaobserwowanie spadających gwiazd, gdy Ziemia przechodzi przez jeden z tych rojów. Tego lata możesz skorzystać z Perseidów, które osiągają szczyt na początku sierpnia z około setką meteorów na godzinę. Podczas Quadratides i Gemenides, które odbywają się odpowiednio na początku stycznia i w połowie grudnia, można obserwować do 120 gwiazd na godzinę.

Wreszcie, warunki oglądania mogą wpłynąć na liczbę gwiazd filmowych, które zobaczysz. Daj pierwszeństwo obszarom słabo zaludnionym, chronionym przed zanieczyszczeniem światłem. Spróbuj znaleźć miejsce, w którym horyzont jest czysty, a noc jest jasna.

Ta tradycja wydaje się pochodzić ze starożytnej Grecji, według Huffington Post. W tym czasie wierzono, że bogowie spojrzeli na ziemię, podnosząc niebiańskie sklepienie, niczym przykrycie nad światem. W ten sposób czasami powodowali spadanie gwiazd: spadające gwiazdy. Wydarzenia te zostały zinterpretowane jako znak, że Bóg czuwa nad ziemią, czyli najlepszy czas na przesłanie mu życzenia.

Gwiezdna tradycja, która pojawia się co roku w tym samym okresie, będzie kontynuowana, ale uważaj na zamieszanie: wyraźnie nie chodzi o „gwiazdę” w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale o pył asteroidy przelatującej bardzo blisko nasza planeta i część z nich wchodzi w „kolizję” z Ziemią. Spadające gwiazdy nie mają nic wspólnego z gwiazdami. Jest to wymarła kometa lub asteroida, która poruszając się pozostawia wiele szczątków.

W ten sposób zjawiska świetlne, spadające gwiazdy (lub meteory) pojawiają się za każdym razem, gdy małe meteory wchodzą w kontakt z gęstymi warstwami atmosfery, z prędkością od 15 do 70 km na sekundę. Z powodu tarcia powietrza ten pył – czasami jeden lub więcej dużych kamyków – zaczyna świecić przed ulatnianiem się. Przepuszczając prąd, powietrze staje się świetliste, dając wrażenie ciągłych linii, które wydają się pochodzić z tego samego miejsca na niebie: konstelacja Liry dla Lirydów, konstelacja Oriona dla Orionidów, Perseusza dla Perseidów, Lwa dla Leonidów lub konstelacja Bliźniąt dla Orionidów …

W 2022 roku odbędzie się wiele wielkich spotkań gwiazd dla spadających gwiazd. Tego lata nie przegap żadnego fenomenu Perseidy Można go obserwować od 17 lipca do 24 sierpnia 2022 r., kiedy to następuje jego szczytowa aktywność Noc z 12 sierpnia na 13. Następnie sprawdź inne godne uwagi deszcze meteorów, które pojawiają się na niebie przez cały rok, w porządku chronologicznym pojawiania się poniżej:

• Les Orionides : aktywny od 26 września do 22 listopada, szczególnie można go zaobserwować od 20 do 21 października, w połowie jesieni. Orionidy, nazwane na cześć konstelacji Oriona (łatwo ją zidentyfikować, a siedem najjaśniejszych gwiazd tworzy lekko pochyloną muszkę lub klepsydrę!) można zobaczyć na półkuli północnej o tej porze roku. W zależności od roku, co godzinę na niebie przelatuje od 50 do 75 spadających gwiazd.
• Leonidy : Znajdujący się w konstelacji Lwa meteor Leonid pojawia się od 3 listopada do 2 grudnia, a szczytowa aktywność trwa od 17 do 18 listopada. Jeśli na niebie można obserwować 10-20 gwiazd co godzinę, co 33 lata, po przejściu komety 55P/Temple-Tuttle spektakl staje się niezapomniany: deszcz spadających gwiazd zamienia się w burzę z tysiącami meteorów w ciągu jednej nocy !
• Les Jimenides : Zostały wyprodukowane przez ciało niebieskie o nazwie „3200 Phaethon”, więc Geminidy nie będą pochodzić z komet, ale z asteroid. Aktywne od 19 listopada do 24 grudnia, ich szczytowa aktywność przypada na okres od 13 do 14 grudnia z szybkością od 60 do 75 meteorów na godzinę, a nawet od 120 do 160 meteorów na godzinę. Aby je obserwować, wyobraź sobie konstelację Bliźniąt nad wschodnim horyzontem.
• Orsydzi : Ten deszcz meteorów jest aktywny od 13 do 24 grudnia, powiązany z kometą 8P/Tuttle. Szczyt Ursids następuje tuż przed Bożym Narodzeniem w nocy z 21 na 22 grudnia. Mają niską intensywność, od 10 do 20 meteorów na godzinę.
• Czworoboczny Są aktywne w zimowe noce między 26 grudnia a 16 stycznia, pokazując średnio 25 meteorów na godzinę, w nocy z 2 na 3 stycznia. Pochodzi z Sleeping Comet 2003 EH1.
• chcieć : située dans la constellation de la Lyre et active du 16 avril au 25 avril, la pluie d’étoiles filantes des Lyrides connaît un pic dans la nuit du 21 au 22 avril de chaque année, avec un taux de à taeux de 5 serwowanie do 20 godz. Jest powiązany z kometą C/1861 G1 Thatcher.
• Les Êta Aquarides : Aktywny od 19 kwietnia do 28 maja, można go zobaczyć głównie na półkuli południowej, a deszcz meteorów zapewnia kometa Halley. Jej szczyt przypada na noc z 4 na 5 maja z prędkością 30 meteorów na godzinę.