W pobliżu Ziemi wykryto ogromną eksplozję supermasywnej czarnej dziury

Astronomowie z ICRAR (International Centre for Research in Radio Astronomy) zdobyli najpełniejszy obraz z transmisji radiowej erupcji materii z Czarna dziura Ultramasywny, blisko Ziemi, a jego widoczny zasięg (widziany z Ziemi) odpowiada szesnastu księżycom umieszczonym obok siebie.

W wielu światach science fiction czarne dziury Inspiruje. Są źródłem tajemnicy i wyobraźni. W szczególności można się zastanawiać, co jest „poza”… W naszej rzeczywistości naukowcy z ICRAR przechwycili kompletną transmisję radiową supermasywnej erupcji czarnego wulkanu i podzielili się swoją pracą. w recenzji astronomia naturalna 23 grudnia 2021 r.

Transmisja jest zasilana przez centralną czarną dziurę w galaktyka Centauri A, oddzielona od Ziemi o około 12 milionów lat świetlnych. Jest to najbliższa Drodze Mlecznej radioaktywna galaktyka. Oglądana z Ziemi erupcja obejmuje równowartość szesnastu księżyców ustawionych obok siebie (rozciąga się na niebie pod kątem ośmiu stopni).

Dysk uformowany wokół czarnej dziury

Według dr. Benjamina McKinleya, przechwycony obraz ujawnia oszałamiające nowe szczegóły z audycji radiowej Centaurus A. « Te fale radiowe pochodzą z materii zasysanej przez supermasywną czarną dziurę w centrum galaktyki. ”, wyjaśnia w Komunikacja.

« Tworzy dysk wokół czarnej dziury, a gdy materia pęka, gdy się do niej zbliża, potężne dżety tworzą się po obu stronach dysku, wyrzucając większość materii w kosmos na odległość.Odległości są prawdopodobnie większe niż milion światła -lata. ».

Czarna dziura żywi się spadającym gazem i wyrzuca materię z prędkością bliską prędkości światła, powodując wzrost „bąbelków radiowych” przez setki milionów lat. Jeden z tych „bąbelków” został uchwycony przez teleskop Murchison Widefield Array Telescope (MWA), znajdujący się na odludziu zachodniej Australii.

Według naukowców „poprzednie obserwacje radiowe nie radziły sobie z ekstremalną jasnością dżetów, a szczegóły większego obszaru wokół galaktyki zostały zmienione. Ale nasz nowy obraz wykracza poza te granice”. Szczegóły, które powinny pozwolić naukowcom „dużo dowiedzieć się o Centaurusie A”.

Aby zrobić jak najlepsze zdjęcie, naukowcy połączyli swoje obserwacje radiowe z danymi optycznymi i rentgenowskimi”. Pomaga nam lepiej zrozumieć fizykę tych supermasywnych czarnych dziur mówi McKinley.

MWA może zbierać „niezwykłą ilość danych”

Dla dyrektora MWA, profesora Stephena Tingaya, obserwacja ta była możliwa dzięki bardzo dużemu polu widzenia teleskopu. MWA jest także prekursorem innego, bardziej złożonego radioteleskopu SKA (Square Kilometer Array), który musi powstać w Australii Zachodniej i Afryce Południowej.

« Duże pole widzenia, a co za tym idzie ogromna ilość danych, które możemy zebrać, powoduje, że wykrywalność każdej wizji MWA jest bardzo wysoka. To wielki krok w kierunku większej SKA. ».

Badanie prowadzone przez McKinleya wspiera również nową teorię, teorię chaotycznej akumulacji zimna. Według astrofizyka Massimo Gaspari z włoskiego Narodowego Instytutu Astrofizyki „ W tym modelu zimne chmury kondensują się w galaktycznym halo i padają deszczem nad centralnymi obszarami, napędzając supermasywną czarną dziurę. ».

Galaktyka wydaje się jaśniejsza w centrum, gdzie jest najbardziej aktywna i gdzie jest najwięcej energii. Kiedy się oddalasz, światło gaśnie, ponieważ energia jest tracona i” wszystko się uspokoiło McKinley wyjaśnił. « Istnieje jednak kilka interesujących cech, w których naładowane cząstki są przyspieszane i oddziałują z silnymi polami magnetycznymi. „Świat się kończy.

źródło : astronomia naturalna