To są nanodiamenty zaobserwowane przez Jamesa Webba we wczesnym wszechświecie

Wiadomo, że w głębi Ziemi wysokie ciśnienie i temperatura prowadzą do powstawania diamentów z węgla. Podobnie powinno być z pyłem węglowym wytwarzanym przez gwiazdy pod koniec ich życia w stadium czerwonych olbrzymów oraz z wybuchami supernowych. W rzeczywistości od dziesięcioleci nanodiamenty odkrywano w ziarnach przedsłonecznych, starszych niż Układ Słoneczny, które można znaleźć w najstarszych meteorytach węglowych.

Są to ciała zawierające kilka tysięcy atomów węgla, które tworzą odrębną strukturę krystaliczną i skupiają się do rozmiarów kilku nanometrów, czyli jednej miliardowej metra średnicy. Można go otrzymać jako mleczną pozostałość części meteorytu węglowego rozpuszczonego w kwasie.

Dziś, jak opisano w artykule opublikowanym w NaturaUważa się, że sygnatura podczerwona tych nanodiamentów mogła być obserwowana w galaktykach wykrytych przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba co najwyżej około miliarda lat po Wielkim Wybuchu.

Galaktyki, które rosły szybciej niż przewiduje teoria?

Joris Wittstock z University of Cambridge, jeden z głównych astrofizyków stojących za odkryciem, wyjaśnia: Bogate w węgiel ziarna pyłu mogą szczególnie dobrze absorbować promieniowanie ultrafioletowe o długości fali około 217,5 nanometra, które po raz pierwszy zaobserwowaliśmy bezpośrednio w widmach bardzo starych galaktyk. Przypomnijmy na marginesie, że James Webb (JWST) widzi w widmie w podczerwieni, że jego światło jest przesunięte w kierunku czerwieni przez rozszerzanie się Wszechświata, na przykład linie obecne w ultrafiolecie u początku.

W tym samym komunikacie prasowym ESA, członek zespołu Rinsky Smit, członek zespołu z Liverpool John Moores University w Wielkiej Brytanii, dodał: To odkrycie wskazuje, że młode galaktyki we wczesnym Wszechświecie rosły znacznie szybciej, niż się spodziewaliśmy. Webb pokazuje nam komplikację we wczesnych miejscach narodzin gwiazd (i planet), której modele jeszcze nie wyjaśniły „.

Ponownie, następca Hubble’a daje nam wskazówki, że galaktyki ewoluowały szybciej niż oczekiwaliśmy przez kilka dziesięcioleci, co może wskazywać, że standardowy model kosmologiczny wymaga rewizji, na przykład poprzez zastąpienie modyfikacji praw grawitacji w ramach teorii Monda obecnością ciemnej materii, chociaż jest jeszcze za wcześnie, aby stwierdzić, że ten model Jamesa w rzeczywistości nie jest w stanie przewidzieć obserwacji Sieci.

Swoją drogą jednak brzęczeć Współczesny i mocno przesadzony do gniewu społeczności kosmologów, nie mamy poważnego powodu, by sądzić, że obserwowalny Wszechświat ma ponad 13,8 miliarda lat, aw szczególności 26,7 miliarda lat, jak sugeruje fizyk Rajendra Gupta, mnożąc rotację. W szczególności od dziesięcioleci wiemy, że „zmęczona” teoria światła — proponowana w celu wyjaśnienia widmowego przesunięcia ku czerwieni bez angażowania widzialnego wszechświata — prowadzi do co najmniej trzech przewidywań, które są odrzucane przez obserwacje przy około 10 sigma, używając terminologii fizyków (Dowiedz się, co od dawna mówi kosmolog Ned Wright). Odrzucony wynik na poziomie 5 sigma oznacza już, że istnieje tylko 1 na milion szans, że obalenie jest błędne, co jest znacznie mniejszą szansą nawet przy 10 sigma.

Daje to wyobrażenie o wiarygodnych, jeśli logicznie możliwych, małych akrobacjach, które należałoby pomnożyć, aby uzyskać wiek 26,7 miliarda lat. W szczególności konieczne jest założenie, że niektóre podstawowe stałe fizyki zmieniają się w czasie, gdy istnieją już bardzo silne ograniczenia dotyczące tych możliwych różnic, a także wzięcie pod uwagę datowania chronometru gromad gwiazd i obfitości niektórych jąder w Drodze Mlecznej, z których nie wszystkie odpowiadają w pierwszym przybliżeniu Wszechświatowi starszemu niż 13,8 miliarda lat.

Nanodiamenty czy WWA?

Ale wróćmy do odkrycia nanodiamentów. W rzeczywistości sygnaturę wykrytą przez Jamesa-Webba można dobrze wyjaśnić w przypadku obserwowanych galaktyk, takimi jakimi były zaledwie kilka miliardów lat temu, obfitą obecnością cząsteczek węgla, które nazywane są kuzynami cząsteczek benzenu PAH ( Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne lub PAH, w języku angielskim). Ale w galaktykach, które mają około 600 milionów lat po Wielkim Wybuchu, takich jak te obserwowane jako część JWST Advanced Deep Extragalactic Survey (Jades), ta hipoteza nie jest wiarygodna według astrochemików, którzy doszli do wniosku, że istnieje duże prawdopodobieństwo zaobserwowania nanodiamentów.

w takim razie,” Odkrycie to było możliwe dzięki bezprecedensowej poprawie czułości spektroskopii bliskiej podczerwieni Webba, w szczególności spektrometru bliskiej podczerwieni (NIRSpec). Wzrost czułości zapewniony przez Webba jest wizualnym odpowiednikiem natychmiastowej modernizacji 37-milimetrowego teleskopu Galileo o Bardzo duży teleskop 8 metrów ESO Roberto Maiolino, członek Uniwersytetu Cambridge WUniversity College London Za odkryciem nanodiamentów.

” Planujemy więcej pracować z teoretykami, którzy modelują produkcję i wzrost pyłu w galaktykach. To rzuci światło na pochodzenie pyłu i ciężkich pierwiastków we wczesnym wszechświecie. Członek zespołu University of Arizona, Erin Shifaei, dodał: Centrum Astrobiologii (Taxi).

Nanodiamenty i meteoryty. Aby uzyskać mniej lub bardziej dokładne tłumaczenie francuskie, kliknij biały prostokąt w prawym dolnym rogu. Następnie powinno pojawić się tłumaczenie na język angielski. Następnie kliknij nakrętkę po prawej stronie prostokąta, następnie kliknij Napisy i na końcu Napisy automatycznie. Wybierz „francuski”. © thebrainscoop