Głodni Wiedzy

Informacje o Polsce. Wybierz tematy, o których chcesz dowiedzieć się więcej

Ten księżyc Saturna nie nadaje się do zamieszkania, a to zła wiadomość dla całego Układu Słonecznego

Ten księżyc Saturna nie nadaje się do zamieszkania, a to zła wiadomość dla całego Układu Słonecznego

Jest mało prawdopodobne, aby Tytan NASA, największy księżyc Saturna, był siedliskiem form życia.

Przestrzeń – nadzieja, która wpada w szczeliny. A raczej życie największego Tytana księżyc Saturn. W niedawno opublikowanym badaniu W czasopiśmie AstrobiologyAstrobiolog Katherine Nisch udowodniła, że ​​podziemny ocean Tytana jest najprawdopodobniej wrogiem wszelkiego życia.

W tym świecie skał i lodowatej wody, Naukowcy byli jednak pełni nadziei Że może być schronieniem dla jakiejś formy życia. Tak jak miałoby to miejsce na czterech planetach.” Giganci »: Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. „Niestety, będziemy musieli teraz wykazać się mniejszym optymizmem, szukając pozaziemskich form życia w naszym Układzie Słonecznym”. – powiedziała Katarzyna Nish.

Receptą na życie nie jest tylko woda

Aby przeprowadzić to badanie, naukowcy próbowali określić ilość cząsteczek organicznych, które można przetransportować z bogatej w substancje organiczne powierzchni Tytana do podziemnego oceanu. W tym celu wykorzystali dane z kraterów rozsianych na Tytanie. W rzeczywistości komety, które uderzyły w ten Księżyc, topią jego zamarzniętą powierzchnię, tworząc coś w rodzaju ogromnych kałuż. Ta ostatnia jest gęstsza niż skorupa lodowa, co umożliwia tworzenie podziemnych oceanów.

Obecność wody może wskazywać na obecność życia, ale to nie wystarczy. Jak wyjaśnia Catherine Nish: „W przeszłości ludzie często myśleli, że woda jest synonimem życia, ale przeoczali fakt, że życie wymaga innych pierwiastków, zwłaszcza węgla”. Dlatego też badanie ma na celu ustalenie, ile materii organicznej (takiej jak węgiel, pierwiastek niezbędny do życia, jakie znamy) znajduje się w tych odległych oceanach.

Aby to zrobić, badacze określili liczbę i rozmiar komet, które zderzyły się z Tytanem. Pozwoliło im to przewidzieć przepływ wody transportującej materię organiczną (węgiel, a nawet glicynę – biomolekułę utworzoną częściowo przy użyciu węgla) do podziemnych oceanów. Tutaj wynik jest rozczarowujący.

Masa transportowanej w ten sposób materii organicznej jest bardzo niska i nie przekracza 7500 kg/rok glicyny. Dla porównania jest to waga zbliżona do wagi samca słonia afrykańskiego. Jednak mówimy tutaj o zjawisku planetarnym… w porównaniu do wielkości Tytana przy tej ilości „Nie wystarczy podtrzymać życie”ubolewa Nish.

Czy istnieje życie gdziekolwiek indziej w Układzie Słonecznym?

„Ta praca pokazuje, że bardzo trudno jest transportować węgiel z powierzchni Tytana do podpowierzchniowego oceanu. Zasadniczo trudno jest, aby woda i węgiel potrzebne do życia istniały w tym samym miejscu”.„Tytan był dobrą nadzieją, ponieważ jest to lodowy księżyc najbogatszy w materię organiczną na świecie” – powiedział Nish Układ Słoneczny.

Jeśli jego podziemny ocean nie nadaje się do zamieszkania, nie wróży to dobrze przetrwaniu innych znanych lodowych światów. Na innych lodowych światach (takich jak księżyce Jowisza Europa i Ganimedes czy księżyc Saturna Enceladus) na powierzchni jest mniej materii organicznej i nie wiemy, ile materii znajduje się pod spodem.

Pomimo tego odkrycia wciąż jest wiele do odkrycia na temat Tytana, np. na temat jego dokładnego składu. Dlatego się urodziłem Projekt ważki Do NASAGdzie pracowała także Katherine Nish. Ta misja kosmiczna, zaplanowana na rok 2028, powinna wysłać na powierzchnię Tytana zrobotyzowany samolot (dron), aby zbadać interakcje chemiczne i prebiotyczne (przyp. red.: substancje takie jak węglowodany), które mogą być początkiem życia.

Fragmentaryczna ilustracja łazika Dragonfly lądującego na powierzchni Tytana, rozkładającego swoje wirniki i ponownie startującego w celu obserwacji krajobrazu i atmosfery. Fragmentaryczna ilustracja łazika Dragonfly lądującego na powierzchni Tytana, rozkładającego swoje wirniki i ponownie startującego w celu obserwacji krajobrazu i atmosfery.

Fragmentaryczna ilustracja łazika Dragonfly lądującego na powierzchni Tytana, rozkładającego swoje wirniki i ponownie startującego w celu obserwacji krajobrazu i atmosfery.

Ten projekt jest konieczny, ponieważ „Prawie niemożliwe jest określenie składu bogatej w substancje organiczne powierzchni Tytana poprzez obserwację jej przez teleskop”. – mówi badacz. Jak dotąd jedynie w ramach międzynarodowej misji kosmicznej Cassini-Huygens w 2005 roku udało się wylądować na Tytanie automatyczną sondę w celu analizy próbek. Jest to pierwszy statek kosmiczny, który wylądował na Tytanie i najdalsze lądowanie z Ziemi, jakie kiedykolwiek wykonał statek kosmiczny.

Zobacz także na HuffPost:

Mont Blanc: Aby uniknąć płacenia za tunel, próbuje przejechać swoją ciężarówką… przez stok narciarski we Włoszech

Według raportu Organizacji Narodów Zjednoczonych co piąty gatunek wędrowny jest zagrożony wyginięciem

READ  Nowa teoria wyjaśniająca powstanie Ziemi