Teleskop Hubble’a odkrył najstarszą gwiazdę, jaką kiedykolwiek zaobserwowano

Opublikowany w: 31.03.2022 – 16:06

Hubble również obserwował gwiazdę z poprzednim rekordem w 2018 r. Ale ten ostatni był obecny we wszechświecie, który miał wtedy 4 miliardy lat, w porównaniu z zaledwie 900 milionami lat po Wielkim Wybuchu w Arendelle.

Świetne odkrycie, ponieważ badanie gwiazdy pozwoli naukowcom lepiej zrozumieć wczesne epoki wszechświata, które umiemy dziś opisywać za pomocą modeli, ale mamy niewiele bezpośrednich obserwacji na ich temat.

Odkrycie zostało opublikowane w środę w prestiżowym czasopiśmie naukowym Nature. ” Na początku nie mogliśmy w to uwierzyć. Główny autor tej pracy, Brian Welch z Johns Hopkins University w Baltimore, USA, powiedział w komunikacie prasowym. To on miał przywilej nadania tej gwieździe swojego imienia: Earendel, co oznacza „ poranna gwiazda W staroangielskim.

gwiazda” Istnieją od tak dawna, że ​​mogły nie być wykonane z tych samych surowców, co gwiazdy wokół nas dzisiaj Obiekty te są tak daleko, że ich światło dociera do nas bardzo słabo.Tak jak dźwięk oddalającego się obiektu zostaje stłumiony, fala światła stopniowo rozciąga się i przechodzi od częstotliwości widocznej gołym okiem do podczerwieni. częstotliwość.

Dokładne badanie gwiazdy

Dzięki odkryciu Earndale’a naukowcy osiągnęli już granice tego, co widzi Hubble. Ta gwiazda byłaby zatem preferowanym celem dla Nowy Teleskop Kosmiczny Jamesa Webba, Obecnie jest skalibrowany w kosmosie. James Webb będzie obserwował tę nową gwiazdę w tym roku, powiedział James Webb w komunikacie prasowym dla Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), która obsługuje teleskop wraz z NASA.

w odróżnieniu Hubble, który ma tylko niewielką amplitudę dla promieniowania podczerwonego, James Webb będzie operował tylko na tych długościach fal, co pozwoli cofnąć się jeszcze dalej. Do tej pory z tej odległości można było zobaczyć tylko grupy gwiazd, bez możliwości dostrzeżenia konkretnej gwiazdy.

Jednak Earndell otrzymał kosmiczną pomoc: zjawisko zwane soczewkowaniem grawitacyjnym. Grupa galaktyk, znajdująca się między nami a gwiazdą, działa jak soczewka powiększająca wzmacniająca światło obiektu. ESA porównuje ten efekt do zmarszczek na powierzchni wody, które przy dobrej pogodzie mogą tworzyć wzmocnione promienie światła na dnie basenu. Według astronomów to rzadkie ustawienie powinno trwać przez wiele lat.

►Także do słuchania: Jak daleko zajdziemy we mgle czasu?