Starship: SpaceX testuje ścianę wody, aby uniknąć zachlapania platformy startowej

Nie wiadomo jeszcze dokładnie, kiedy odbędzie się nowy test rakiety Starship w pełnej wersji, ale teraz mamy dobry przegląd modyfikacji wprowadzonych do platformy startowej, aby uniemożliwić zapłon silników. Wideo nagrane przez NASASpaceflight 18 lipca faktycznie pokazuje częściowe testy „ściany wody” pod betonową podstawą, na której znajduje się platforma startowa przed startem.

Ten eksperyment, który prawdopodobnie nie wykorzystał pełnej mocy samolotów, które SpaceX zainstalował wokół obszaru startowego, trwa kilka sekund i wystawia setki tysięcy litrów wody pod wsparciem. Ta płynna ściana wznosi się na kilkadziesiąt metrów i dramatycznie opada wokół platformy startowej. Ten system zalewowy, który został po raz pierwszy przetestowany dla statku kosmicznego, powinien przejść dalsze testy.

Ochrona obszaru startu podczas startu

Ta ściana wody jest częścią zmian, które SpaceX wprowadziło od czasu pierwszego testu statku kosmicznego w rzeczywistych warunkach, tej wiosny. Według komentarza, który Elon Musk wygłosił 24 czerwca, poinformował Space.comAmerykańska firma lotnicza dokonała ponad tysiąca poprawek w oczekiwaniu na kolejny lot. Oprócz samego statku dokonano napraw samej podstawy.

Ta ściana wodna jest jedną z nich. Jego rolą jest zatrzymanie intensywnego ciepła z 33 silników rakietowych Raptor, w których znajduje się Super Heavy, przezwisko nadane głównej scenie statku kosmicznego. Górny stopień, który nosi taką samą nazwę jak rakieta, zawiera również 6 silników rakietowych Raptor, ale nie muszą one zapewniać takiej samej ochrony, gdy są włączone: są aktywowane tylko w locie, w górnej atmosferze, z dala od wszystkiego.

Powódź jest powszechną cechą platform startowych. Oprócz pochłaniania ciepła generowanego przez początek ciągu (intensywność płomienia powoduje również odparowanie części tej płynnej masy, zamieniając ją w ogromną białą kolumnę), ściana ta działa jak ogrodzenie akustyczne. Uruchomienie silników generuje falę uderzeniową, która może potencjalnie uszkodzić zarówno platformę startową, jak i platformę startową.

Kolejna zmiana, o której wspominał pod koniec czerwca Elon Musk: standaryzacja podstawy, na której spoczywa statek kosmiczny. Założyciel SpaceX wskazał, że na filar wylano około 1000 metrów sześciennych żelbetu o wysokiej wytrzymałości. Ten został poważnie uszkodzony podczas pierwszego testu w dniu 20 kwietnia. Wrak został rzucony za daleko, co wskazywało na morale i stawiało pod znakiem zapytania sposób działania amerykańskiej firmy.

Ściany wodne to nie jedyne systemy, które można znaleźć na platformie startowej, aby nadzorować start wyrzutni — unikając częściowego lub całkowitego zniszczenia obiektów podczas każdego lotu. Możesz znaleźć stosy, rodzaje tuneli, których rolą jest kierowanie i ewakuacja samolotów z silnikami rakietowymi. Tam np. na platformie startowej dla Ariane 6. Widać też deflektory, które również służą do akumulacji i kierowania ciągu.

Co zaskakujące, te różne elementy były nieobecne podczas pierwszego testu statku kosmicznego, pomimo znaczącego doświadczenia, jakie SpaceX zgromadził w kosmosie. Po części przysłużyło się to firmie, która musiała odnowić platformę startową, a teraz musi radzić sobie z grupami środowiskowymi, niezadowolona, ​​że ​​​​test przeprowadzony w kwietniu nie był wystarczająco bezpieczny.

Podczas lotu zidentyfikowano również kilka słabych punktów w konstrukcji statku kosmicznego, które są dziś przedmiotem zainteresowania NASA. Wewnętrznie zastanawiamy się, czy SpaceX będzie w stanie dostarczyć na czas funkcjonalną, niezawodną iw pełni przetestowaną rakietę. W zasadzie Starship powinien zostać zmobilizowany pod koniec 2025 roku w celu zdeponowania astronautów na Księżycu w ramach misji Artemis III. Sukces drugiego testu, spodziewanego tego lata, w dużej mierze zadecyduje o dalszej części kalendarza.

Zapisz się za darmo do Biuletynu Sztucznej Inteligencji, Zaprojektowanego przez AI, Zweryfikowanego przez Numerama!