Retro: 2021 obfituje w raporty

1 / Litwa-Polska: Kryzys dyplomatyczny i humanitarny na granicy”

Migranci informacyjni udali się na Litwę, gdzie latem tego roku rozpoczął się kryzys migracyjny zorganizowany przez prezydenta Białorusi Aleksandra Łukaszenkę, w odpowiedzi na sankcje nałożone na niego przez Unię Europejską. Tysiące ludzi – głównie z krajów Bliskiego Wschodu, ale także z Afryki – trafiło do obozów na Litwie, dolatując samolotem do Mińska, a następnie pieszo przekraczając granicę litewską.

>> „Teraz nie wiem, co robić”: na Litwie afrykańskich studentów szantażowała Białoruś

Kryzys przeniósł się następnie na południe, do granicy z Polską, wczesną jesienią. W obliczu napływów Warszawa wprowadziła na swoich granicach stan wyjątkowy i uchwaliła ustawę zezwalającą na przymusowe powroty na Białoruś. Stan wyjątkowy pozwolił również na stworzenie wzdłuż granicy strefy wykluczenia, do której nie mają wstępu organizacje pozarządowe ani media.

Setki ludzi tkwiło w polskim lesie na kilka dni, a nawet tygodni. Co najmniej 14 osób, w tym bardzo małe dzieci, straciło życie w Polsce i na Białorusi od początku kryzysu.

>> „Na granicy Białorusini znają tylko trzy słowa: „Jedź do Polski””

2/ W Bośni i Hercegowinie tysiące ludzi nadal żyje na granicy w niepewnych warunkach

La rédaction s’est rendue dans le nord de la Bosnie, à Bihac, où des milliers de migrants sont bloqués depuis plusieurs années et survival à la frontière nord du pays, dans l’espoir d’entrer en Crombatie de l’ . Pod koniec grudnia 2020 r. pożar w obozie Lipa, około trzydziestu kilometrów od Bihać, wysiedlił blisko 1300 osób. Przez około rok mieszkali w obozie przejściowym, który powstał około trzydziestu kilometrów od Bihać. Nowy obóz został ostatecznie otwarty pod koniec listopada 2021 r.

>> Na granicy z Bośnią ci nieredukowalni migranci, którzy mimo śniegu i zimna chcą przedostać się do Chorwacji

3/ W Melilli młodzi imigranci marzą o kontynencie

W tej hiszpańskiej enklawie graniczącej z Marokiem emigranci informacyjni udali się na spotkanie z młodymi Marokańczykami żyjącymi bez dokumentów. Aby skorzystać z promów i dostać się do kontynentalnej Hiszpanii, niektórzy podejmują duże ryzyko. Podobnie jak oni, młodzi wygnańcy z Afryki Subsaharyjskiej czekają w Melilli, aby móc kontynuować swoją podróż na kontynent. Dla wszystkich innych pandemia Covid-19 utrudniła codzienne życie.

>> Raport: Oblężona młodzież marokańska wędrowała bez przyszłości w Melilli

4/ W Calais dramat paczek i wraków

Podobnie jak w 2020 r., sytuacja emigrantów mieszkających w Calais i Grande-Synth była bardzo trudna w 2021 r. Info emigranci odwiedzili północną Francję, aby donieść o postępującym demontażu nieformalnych obozów. Życie codzienne jest nadal bardzo trudne: oprócz nieznośnych warunków życia, stowarzyszenia potępiają przedłużenie zakazu dystrybucji żywności w centrum miasta.

>> W Calais, pięć lat po „dżungli”, codzienne życie imigrantów się pogarsza, ale marzenie o Anglii trwa

Rok upłynął również pod znakiem kilku tragedii na francuskim wybrzeżu. Chociaż liczba prób przekroczenia kanału pozostaje wysoka, bezprecedensowe zatonięcie miało miejsce 24 listopada. W wypadku zginęło co najmniej 27 osób. W sumie co najmniej 30 osób zginęło w ciągu roku, a cztery zaginęły.

>> „Oczywiście, że się boję”: w Grand Synthe i Calais migranci postanawiają wyjechać mimo śmiertelnego wraku statku

5/ W Kraju Basków, na południu Francji, przejścia z Hiszpanii stają się coraz bardziej niebezpieczne

Migranci informacyjni udali się na południe Francji, do granicy z Hiszpanią, gdzie tysiące migrantów, pomimo dużej obecności policji, próbują przedostać się do Francji z miasta Irun. Aby przekroczyć morską granicę Bidasoa, którą władze francuskie chcą osądzić, oszukując czujność policji, ci wygnańcy podejmują coraz większe ryzyko.

>> Raport: Na granicy francusko-hiszpańskiej duża obecność policji nie odstrasza migrantów

6/ W Rumunii na nowej bałkańskiej drodze

Nowy szlak migracyjny otworzył się na Bałkanach w 2021 roku. Uwięzioni w Serbii coraz więcej emigrantów przejeżdża przez Rumunię, szukając wejścia do Unii Europejskiej i próbując kontynuować swoją podróż do Europy, na Zachód. W większości to tylko jeden krok. Niewiele osób chce osiedlić się w tym byłym komunistycznym kraju.

>> „Myśleliśmy, że dotrzemy do Rumunii… ale w rzeczywistości nie”: w Timisoarze imigrantów niosło marzenie o innej Europie

7/ W Belgii nielegalni imigranci walczą o uregulowanie swojej sytuacji

Imigranci informacyjni spotkali wielu z 450 nielegalnych imigrantów, którzy rozpoczęli 60-dniowy strajk głodowy w Belgii wiosną 2021 roku. Zostali zainstalowani w kościele i dwóch uniwersytetach w Brukseli i zażądali dokumentów po latach spędzonych w kraju — do 20 lat dla niektórych.

Strajk został zawieszony po tym, jak rząd obiecał uregulować sytuację większości nielegalnych imigrantów. Ale w rzeczywistości prawie wszystkie wydane dotychczas decyzje w tych sprawach były negatywne. W proteście przeciwko temu, co określili jako zdradę słowa rządu, pod koniec listopada pięciu byłych strajkowiczów złożyło pozew przeciwko państwu belgijskiemu.

>>Belgia: Po zawieszeniu strajku głodowego nielegalni imigranci podzielili się między zmęczeniem a strachem o przyszłość

8/ W Grecji zaostrzenie polityki imigracyjnej i militaryzacja granic

Rok po pożarze, który zdewastował obóz Moria we wrześniu 2020 roku, na egejskiej wyspie Lesbos, migranci informacyjni powrócili na miejsce zdarzenia. W obozie Mavrovuni (znanym również jako Kara Tepe), który został pospiesznie zbudowany po pożarze, tysiące ludzi wciąż żyje w przerażających warunkach. Nowy ogrodzony obóz na wyspie miał zostać otwarty latem 2021 roku, ale budowa jeszcze się nie rozpoczęła.

>> Na Lesbos, rok po pożarze Morii, migranci stracili wszelką nadzieję na „bardziej humanitarne” przyjęcie

Na kontynencie migranci informacji podróżowali na wschodni kraniec Grecji, w pobliżu rzeki Evros, która wyznacza granicę lądową z sąsiednią Turcją. Region został mocno zmilitaryzowany po przybyciu migrantów w marcu 2020 r., kiedy Ankara otworzyła swoje granice.

Obszar ten jest niedostępny zarówno dla dziennikarzy, jak i organizacji pozarządowych, ale przekraczają go migranci, którzy po przekroczeniu rzeki znajdują się bez pomocy.

>> Granice Evros, wysoce zmilitaryzowanej greckiej ziemi niczyjej, gdzie „nikt nie może dotrzeć do migrantów”

9/ W Tunezji migranci utknęli w kraju, który nie ma im nic do zaoferowania

Migranci informacyjni powrócili do południowej Tunezji, gdzie w 2021 r. odnotowano znaczny wzrost liczby migrantów opuszczających łodzie migrantów. W trakcie dyskusji: Pandemia COVID-19, która poważnie wpłynęła na gospodarkę Tunezji.

Wraz ze spowolnieniem turystyki, cała działalność kraju została zatrzymana, zmuszając wielu młodych ludzi do szukania pracy gdzie indziej. Wielu emigrantów z Afryki Subsaharyjskiej, którzy czasami doświadczyli horroru libijskich więzień, również opuszcza Tunezję. Kiedy przybyli do tego kraju i rzucili się na kolana kryzysem gospodarczym, nie mogli znaleźć sposobu na rozpoczęcie nowego życia.

>> W Tunezji miasto Zarzis zostało zalane ciałami migrantów

10/ W Alpach coraz więcej rodzin stawia czoła zimnie i śniegowi, aby przekroczyć granicę

Zimą 2020-2021 migranci informacji udali się do francuskich Alp, aby spotkać się z wygnańcami, którzy chcą przekroczyć górę, aby dotrzeć do Francji z sąsiednich Włoch. Zmienił się ich profil: oprócz samotnych mężczyzn do stowarzyszeń pomocy imigrantom przybywa coraz więcej rodzin z dziećmi, kobiet w ciąży, a nawet osób starszych.

>> Z Włoch migranci postanowili przekroczyć Alpy pomimo niebezpieczeństw