Recenzja Bohatera Codziennego

Oddawanie się nawykom

Wim Wenders podpisuje kontrakt na nowy fałszywy film drogi, pionierski gatunek, którego był pionierem w swojej trylogii drogowej z lat 70.Alicja w miastach, Zły ruch I nadgodziny. Przesiąknięty wielką wrażliwością oraz bogatym bogactwem wizualnym i tematycznym, Idealne dni Wprowadza nas w codzienne życie sześćdziesięcioletniego Tokijczyka, Bądź świadkiem rosnącego starzenia się i zawirowań demograficznych japońskiego społeczeństwa.

Hirayama, konserwator słynnych, nowoczesnych toalet publicznych w Tokio, to skromny i cichy bohater, który poza pracą lubi czytać, degustować ulubione potrawy i słuchać klasyków Lou Reeda czy Patti Smith. Kôji Yakusho starannie nadaje tej postaci swoje rysy i auręzamieniając rutynę w obszerne studium charakteru, w którym Hirayama na przemian staje się krajobrazem, przewodnikiem, ideą, prostym agentem, a czasem wszystkimi tymi rzeczami naraz. Te części życia codziennego nabierają wymiaru homeryckiego w bardzo homeryckim dramacie.

Panie Czysty

Wim Wenders kadruje i przekształca stolicę Japonii oczami swojego bohatera, Człowiek poszukujący trzeźwości w obliczu miejskiego szaleństwa i absurdu współczesnego życia. Format 4/3 i krótka ogniskowa nie tylko zanurzają nas w codzienne życie naszego bohatera, ale także w pełni oddaje jego punkt widzenia. Tym samym Tokio, jedno z najgęściej zaludnionych miast świata, rzadko kiedy pojawia się tak blisko skali ludzkiej.

Ta bliskość jest uderzająca w scenach na pokładzie ciężarówki bohatera, gdy stolica budzi się w oślepiającym świetle uchwyconym przez operatora Franza Lustiga. I Ta migawka z życia woźnego, nieustannie powtarzana przez cały film, ujawnia znacznie więcej niż tylko odę do odporności.

Realia zmian

Rzeczywiście, dążenie Hirayamy do prostoty nie jest resztą samuraja, za jakiego go zakładamy, a Wim Wenders nie rozwodzi się nad uprzedzeniami zwykłej japońskiej fantasy. W Idealne dnipokora stopniowo ustępuje miejsca niszczycielskiej i zasadniczo trudnej surowości. Wszystko się zmienia, gdy staje przed nim konfrontacja z siostrzenicą bohatera, graną przez Arisę Nakano Do granic uporządkowanej jak zegar codzienności i do głębokiej izolacji.

Dzięki temu spotkaniu Wim Wenders zmienia narrację i zakłóca swój podział. Od tego momentu powtarzalność codziennego życia staje się dławiąca i życie nie wydaje się już Hirayamie spokojne. Postać ta jest zawsze gwarantem poetyckiej wielkości i nie spotyka się z możliwą pustką w swoich nawykach i skromności. Dla niego sprawa jest zupełnie inna. Cały jego tajemniczy ogród się wali, W obliczu okrucieństwa świata zewnętrznego i skorupy, którą stworzył.

Niezły zamach

Nagle, Idealne dni Zakłada odzwierciedlenie zadziwiającej złożoności, ukazując przeszłość z precyzją i czułością. Następnie Hirayama oddaje się niekontrolowanej wędrówce, Stał się przedstawicielem zniszczeń czasu i industrializacji, przed którymi się dotychczas bronił. Kiedy odwiedza go jego siostra, ciężar ich przeszłości staje się bolesny, nawet jeśli… Idealne dni Dokonaj znaczącej decyzji, aby nigdy nie ujawniać niczego na ten temat.

Bohaterka zostaje uwięziona w delikatnej sytuacji, świadoma mocy przekazu i połączenia ze swoją siostrzenicą. Ta więź na krótko wysyła go do piekła, kiedy wychodzi. Wszystko otwiera się i zamyka we wspaniałej i przejmującej sekwencji końcowejGdzie wyjątkowy głos Niny Simone rezonuje i woła o nowy dzień. Dobre uczucie?