Proteza rogówki w Montpellier University Hospital: pacjent odzyskał wzrok tydzień po operacji

Powieka jest nadal opuchnięta, a oko wrażliwe na światło. Jednak 38-letni Julian M z regionu Bordeaux odzyskał wzrok w prawym oku, który utracił przez lata po kolejnych zapaleniach rogówki. Zastąpiono ją 10 listopada sztuczną rogówką wynalezioną w Izraelu po jej uszkodzeniu. Profesor Vincent Daine, Kierownik Oddziału Okulistyki Szpitala Uniwersyteckiego w Montpellier, zrealizował interwencja sądowa Z pomocą swojej koleżanki Fanny Babu zajęła piąte miejsce na świecie (trzy w Izraelu i jedna w Paryżu) w ramach badania klinicznego pozwalającego na praktykę dwóm francuskim ośrodkom, a siedem operacji zaplanowano w Montpellier przed końcem 2022 r. .

We wtorek rano ma 10/10, niespotykane w przypadku przeszczepu rogówki

„W poniedziałek odzyskał wzrok o 5 dziesiątych, a we wtorek rano ma 10/10, niespotykane w przypadku przeszczepu rogówki, to obiecujące”.Zauważa profesor Dane, który stwierdza, że „Skonsolidowanie wyniku zajmie rok”. „To tak, jakbym był pod wodą od lat i tam znalazłem swój własny tlen”Ze swojej strony motywuje operowanego pacjenta, który musi wrócić do domu pod koniec tygodnia, zanim zespół okulistyczny CHU rygorystycznie podąży za nim.

Podnoszenie świadomości poprzez program telewizyjny

Twarz „Prawdziwe wzloty i upadki” i nieznane Nowe urządzenia chirurgiczne.Juliana M. Jednak 11 listopada przeszedł drugą operację: „Było to bardzo stresujące, bo było dużo czekania. Musieliśmy z powrotem założyć rogówkę, dokręcić punkty i wykonać operację zaćmy w tym oku z powodu kolejnych infekcji, chociaż początkowo nie był to nagły wypadek, ale zapobiegał urządzenie przed założeniem”, mówi profesor Dayne, który ma nadzieję na operację drugiego pacjenta w styczniu lub lutym.

Kandydat zostanie wybrany precyzyjnie: „Musimy bardzo zwracać uwagę na kryteria włączenia” — twierdzi Vincent Daine, który pamięta, że ​​urządzenie nie jest przeznaczone dla osób z AMD — „nie jest siatkówką”.

„stał się nie do życia”

Julien M., który był obserwowany w szpitalu uniwersyteckim Purdue, doszedł do końca obecnych terapii, zatrzymał się i „bardzo zmotywowany” : „Mój wzrok cofał się od 23 roku życia, a przez rok ten fenomen pogorszył się. Widziałem tylko przebłysk. Lasery i zastrzyki, które mi podawano, nic nie dały, stałem się nie do życia, nalałem sobie szklankę i woda była płynący w pobliżu ”Wyjaśnia trzydzieści rzeczy. „Ze względu na oczy, skutki uboczne, bóle głowy i nadwrażliwość na światło nie mogliśmy już wyjść na zewnątrz, choćby tylko po to, żeby jeździć na rowerze i iść na plażę” – wspomina jego towarzysz.

Znowu żyję, ale nie planuję na dłuższą metę

Julian odzyskał nadzieję dzięki mediom: „Obejrzałem program opowiadający o tej protezie, zadzwoniłem do izraelskiej firmy, która skierowała mnie do Szpitala Uniwersyteckiego w Montpellier. na dłuższą metę wiem, że jesteśmy w badaniu klinicznym”.