Głodni Wiedzy

Informacje o Polsce. Wybierz tematy, o których chcesz dowiedzieć się więcej

Posłuchaj „wycia” czarnej dziury!

Posłuchaj „wycia” czarnej dziury!

„W kosmosie nikt nie usłyszy twojego krzyku”. Wszyscy, którzy widzieli obcy, znany. Ponieważ w próżni kosmicznej żaden dźwięk nie może się rozchodzić. w próżni. Ale w grupie galaktyk otoczonych gazem jest coś jeszcze. A teraz naukowcy NASA oferują nam coś niesamowitego. Posłuchajmy… pieśń czarnej dziury!

Blok Perseusza to Międzygalaktyczne kochanki Znajduje się około 250 milionówlata świetlne na ziemi. Zawiera blisko 200 galaktyk. W jego centrum znajduje się czarna dziura. W 2003 roku naukowcy NASA odkryli, że fale emitowane przez tę czarną dziurę powodują zmarszczki w gorącym gazie gromady. Fale przekładają się na nuty. Uwaga jednak niesłyszalne dlaludzkie ucho Od około 57 oktaw poniżej środkowego C.

dziś jest Astronomowie Przedstawiamy coś, co moglibyśmy nazwać nową sonikacją tego, co Czarna dziura. Chociaż tym razem chcieli ponownie rozważyć rzeczywiste fale dźwiękowe wykryte w danych z obserwatorium kosmicznego promień rentgenowski Chandra. co lub co? Prawdziwe fale dźwiękowe? Ale nie mów, że istnieje W kosmosie nie ma dźwięku?

Dźwięki z innych czarnych dziur

Dzieje się tak, gdy badana przestrzeń jest pusta. Ale gromada galaktyk zawiera setki galaktyk. Otaczają je duże ilości gazu. Pozwala to na propagację fal dźwiękowych. I to są fale, które tutejsi astronomowie wydobyli, aby były słyszalne przez zwiększenie wahać się Kilka milionów razy.

Naukowcy pracują również nad sonikacją kolejnej czarnej dziury. Być może najsłynniejszy z nich, bo to właśnie M87 Pierwsze zdjęcie Uzyskany zteleskop horyzontu zdarzeń EHT został ujawniony w 2019 roku. Jednak astronomowie nie polegają na tym obrazie, aby wyodrębnić z niego dźwięki. Ale na innych, o których mowa przez ChandraRozmowa Teleskop przestrzenny Hubble’a oraz przez dużą siatkę milimetrów/milimetrów Atacama (Alma, Chile). dane dla długości fal Inaczej niż badacze dopasowują się do innego zestawu tonów wokalnych. Najniższy dla fal radio z Almy, tony średnie dla danych optycznych z Hubble’a i wyższe tony dla promieni rentgenowskich z Chandry.