Planeta, na której dni i noce nigdy się nie kończą

To dopiero drugie takie odkrycie. Międzynarodowy zespół astronomów, w skład którego wchodzą członkowie Uniwersytetu Genewskiego (Unige), zaobserwował egzoplanetę wielkości Ziemi krążącą wokół niezwykle zimnego czerwonego karła. Te ostatnie stanowią ponad 70% gwiazd Drogi Mlecznej, ale są bardzo trudne do wykrycia, wyjaśnia Uniji w komunikacie prasowym.

Ta egzoplaneta, zwana Speculoos-3 b, znajduje się około 55 lat świetlnych od Ziemi, czyli stosunkowo blisko. Jeśli jego rozmiar jest zbliżony do wielkości naszej planety, „na tym porównanie się kończy” – zauważa Onigi: przybysz okrąża swoją gwiazdę w zaledwie 17 godzin, „a dni i noce nigdy się nie kończą”. W rzeczywistości planeta może zostać „zablokowana” przez efekty pływowe, tak że dzienna strona zawsze będzie zwrócona w stronę gwiazdy, a nocna strona będzie „zamknięta w nieskończonej ciemności”.

Pomimo tych różnic w stosunku do Ziemi, tego typu planety cieszą się szczególnym zainteresowaniem astronomów, w tym naukowców z Centrum Życia we Wszechświecie (CVU). „Kilka badań pokazuje, że życie może rozwinąć się na planetach krążących wokół czerwonych karłów” – mówi Emmeline Polmont, profesor nadzwyczajny na Wydziale Astronomii i dyrektor CVU oraz współautorka badania. „Są więc dla nas idealnymi kandydatami”.

Jednakże Speculoos-3 b nie ewoluuje w ekosferze swojej gwiazdy, w przeciwieństwie do niektórych planet należących do niezwykle zimnego czerwonego karła Trappist-1, który został odkryty w 2015 roku. Tak blisko swojej gwiazdy nie może zawierać wody w stanie ciekłym jego powierzchnia. Powierzchnia. Ale jest idealnym celem dla Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba. To „powinno umożliwić określenie, czy planeta jest w stanie utrzymać atmosferę pomimo bliskości swojej gwiazdy” – kontynuuje Emmeline Polmont. Jeśli znajdziemy taki organizm na tej silnie napromieniowanej planecie, daje to dobrą nadzieję, że na planetach w strefie zamieszkiwalnej Trappist-1 znajdują się inne organizmy. Odkrycie to jest tematem publikacji w czasopiśmie Nature Astronomy.