Od „SimCity” po „Terra Nil”, gry wideo kwestionują nasz związek ze środowiskiem

Oczyszczanie i ponowne wegetowanie, a następnie usuwanie konstrukcji ludzkich ze zniszczonego krajobrazu: to jest sugestia Tera Neal, od południowoafrykańskiego studia Free Lives, dostępny od 28 marca na PC i Netflix. Spraw, by natura zatriumfowała, jak niezwykły cel w grze wideo. „Przez większość czasu środowisko jest albo pretekstem do wydobywania zasobów, albo imponującą scenerią, którą można się cieszyć w tle”.Wspomniany Moneta Alinda Chang, profesor nadzwyczajny na Wydziale Filmoznawstwa i Mediów UCLA oraz autorka Playing Nature: Ekologia w grach wideo (2019, nie przetłumaczone).

Proponując przywrócenie klimatu, fauny i flory terytorium, Tera Neal odzwierciedla kanony gatunku, w którym często jesteśmy zapraszani do żartobliwego dopracowania mapy (miasto simów autorstwa Willa Wrighta, prekursora gatunku w 1989 roku, „budowniczego miasta” – lub budowniczego miasta) lub kolonizacji nieskazitelnych przestrzeni, jak u podstaw turowej gry strategicznej Cywilizacja Sida Meiera (1991).

przeciwne poglądy

Wiele udanych gier pojawiło się, gdy kryzysy klimatyczne i środowiskowe nie były głównymi problemami. „Komputery to maszyny obliczeniowe. Bardzo łatwo jest wykorzystać ich moc obliczeniową do projektowania systemów, w których symulowany jest postęp miasta zgodnie z różnicami w produkcji.”uznanie od Petera Fellberga, projektanta gry Tera Nealktóry wcześniej pracował w szwedzkim studiu Paradox, słynącym z gier menedżerskich i strategicznych (StellarisI Królowie Krzyżowców III).

W połowie drogi między zarządzaniem a grą logiczną, Tera Neal Przyjmuje przeciwny punkt widzenia, ponieważ polega na budowaniu ekosystemów poprzez łączenie różnych maszyn, które generują różne zasoby: wilgotność, temperaturę, roślinność itp.

„Uwielbiałem odwracać punkty widzenia. Spróbowaliśmy kilku oryginalnych rzeczy, czerpaliśmy inspirację z prawdziwego świata i odeszliśmy od czystej eksploatacji i cyfrowego rozwoju, które można znaleźć wszędzie” wyjaśnia szwedzko-norweski projektant gry. Na koniec gracz musi usunąć wszystkie swoje obiekty, aby pozostawić krajobraz pusty. zasada, która przyniosła mu przydomek „Reverse City Building”.

Owocna inspiracja

Od końca 2010 r. przełomy w kwestiach środowiskowych w debacie publicznej zainspirowały nowych typów budowniczych miast, m.in. Tera Neal On jest spadkobiercą. porost (2019) proponuje „aby miasto rosło jak ogród” I konfrontuje nas z ludzkimi odchodami, słomkami czy workami na śmieci, które wciąż wyrastają z ziemi po końcu świata.

w mroku Ogrody chmur (2020), Postapokaliptyczne miejsca powinniśmy pokrywać roślinami. Ale gry o uprawie roślin nie są niczym nowym, zauważa ich twórca, Thomas van den Bergh, alias Noio, który jest także twórcą przebojowej serii. Królestwo : Wspomina eksperymenty z tego typu grami wykonanymi za pomocą Adobe Flash Playera jakieś piętnaście lat temu. Dla niego atrakcyjność tych kreacji jest przede wszystkim estetyczna. „Algorytmy wykorzystywane do tworzenia gier wideo doskonale nadają się do tworzenia bujnych krajobrazów i sadzenia roślin o różnych kształtach”, wyznaje mieszkającemu w Berlinie Holendrowi. Gry Zen, które wywołują u gracza stan medytacji.

Do zarządzania roślinami dodaje się zwierzęta w Pomiędzy falami: płytka wodaktóry ukaże się w tym roku. Natura składa się z współzależnych powiązań między gatunkami. Jeśli odniesiesz sukces w dziczy, zadziała to w grze”.Martin Grebe, dyrektor kreatywny szwedzkiego studia Eat Create Sleep. Jego zespół wykorzystał wiedzę ekologów z Uniwersytetu w Uppsali, aby symulować ekosystemy jezior i rzek bez przytłaczania gracza złożonością: „Rozrywka zawiera element abstrakcji, sztukę upraszczania. Dopóki nie zniekształcamy zbytnio rzeczy, uproszczenie wepchnie gracza na to terytorium.”Jest rozważane.

destrukcyjne zachowania

Jednocześnie w ostatnich latach budowniczowie miast lub inne gry o zarządzaniu imperium dla ogółu społeczeństwa podjęły tematy środowiskowe, które stały się niezbędne. Zrównoważony rozwój stał się częścią panoramę miasta Wraz z rozszerzeniem Green Cities, wydanym w 2017 roku. Sid Meier Civilization VI Połącz zmiany klimatyczne z przedłużeniem „zbierającej się burzy” w 2019 r. Wzrost emisji dwutlenku węgla₂ Prowadzi to do klęsk żywiołowych, w szczególności do podnoszenia się poziomu mórz, który grozi ostatecznie pochłonięciem nadmorskich miast.

Pomimo antropocentryzmu i odwoływania się do eksploatacji zasobów środowiskowych, te gry skłaniają do myślenia, mówi Alinda Cheng:

„Byłoby frazesem zalecenie, aby ludzie kształcili się tylko poprzez delikatne symulacje roślin. Wiele się nauczyłem będąc złym menedżerem.” miasto simów I tworzyć tam dysfunkcyjne miasta. Bardzo pomocne są destrukcyjne formy zabawy – o ile jesteś tego świadomy. »

Nie ma zielonego boga

Istnieją jednak dwa główne ograniczenia realistycznego traktowania kwestii środowiskowych w grach menedżerskich, uważa Joost Vervoort, profesor nadzwyczajny na Wydziale Zrównoważonego Rozwoju Uniwersytetu w Utrechcie. Większość z wyżej wymienionych adresów wdraża jedynie rozwiązania technologiczne i inżynieryjne w celu radzenia sobie z kryzysami środowiskowymi i klimatycznymi. To duże ograniczenie, ponieważ mają inne aspekty” Opisuje Holendra, który uczy projektowania gier z punktu widzenia ekologii.

Następnie pojawia się zielona farba, którą niedawno otynkowano gry strategiczne i zarządcze w stosunku do ich podstaw: „Reagowanie na te kryzysy to nie tylko kwestia planowania odgórnego i bycia inicjowanym przez jedną osobę. Polecam zintegrowanie intensywnych debat politycznych i konfliktów oraz różnych osobowości, które wykazują silne i sprzeczne uczucia na ten temat.” Większy realizm i głębia ostatecznie będą oznaczać ograniczenie tego, co sprawia, że ​​gry menedżerskie są głównym problemem: pozycji w pobliżu potężnego bóstwa, którym obdarzany jest gracz.

Co więcej, w tej pozycji znalazł się sam Will Wright, po roku korków i zanieczyszczeń miasto simów które uczyniły go sławnym, umieściły gracza w jego nieznanym następcy, Sim Ziemia. Już w 1990 roku rzucił mu wyzwanie, aby życie na Ziemi kwitło, bawiąc się prostym dotknięciem kilku bardzo złożonych zmiennych, takich jak skład atmosfery lub temperatura.