Naukowcy chcą zasłonić Słońce „kosmicznym parasolem”, aby ochłodzić Ziemię

Ziemia osiąga bezprecedensowe roczne temperatury globalne, co skłania społeczność naukową do poszukiwania innowacyjnych rozwiązań w celu przeciwdziałania temu wzrostowi. Wśród nich jest pomysł „gigantycznego parasola kosmicznego”, którego celem jest spowolnienie globalnego wzrostu temperatur poprzez ograniczenie bezpośredniego promieniowania słonecznego planety.

Ponieważ globalne ocieplenie w dalszym ciągu stanowi poważne zagrożenie dla równowagi ekologicznej planety, naukowcy z Technion-Israel Institute of Technology i Asher Institute for Space Research proponują śmiałe rozwiązanie mające na celu złagodzenie jego skutków.

Zespół kierowany przez profesora Yorama Rosena prowadzi eksplorację zgodnie z opisem w Artykuł z New York Timesa, Możliwość rozmieszczenia urządzenia kosmicznego zwanego „kosmicznym parasolem” (lub kosmicznym parasolem), którego celem jest ograniczenie promieniowania słonecznego na Ziemi. Blokując niewielką część światła słonecznego, urządzenie ma na celu kontrolę chłodzenia.

Koncepcja kosmicznego parasola

Planowany prototyp spadochronu kosmicznego to ambitne urządzenie zaprojektowane z myślą o dokładnym modulowaniu ekspozycji na światło słoneczne. Ten kosmiczny parasol, zajmujący powierzchnię wielkości Argentyny, ma na celu ograniczenie tylko części promieniowania. Celem naukowym leżącym u podstaw tego podejścia jest zmniejszenie promieniowania słonecznego o 1 do 2%. Jest to liczba uważana za wystarczającą, aby mieć znaczący wpływ na obecne tempo globalnego ocieplenia.

Koncepcja ta opiera się na strategii geoinżynierii przestrzennej, która pomimo swojej złożoności wpisuje się w logikę bezpośredniej interwencji w klimat Ziemi w celu łagodzenia jego ekstremów. Naukowcy rozważają zastosowanie lekkich, ale wytrzymałych materiałów, które będą w stanie wytrzymać trudne warunki panujące w przestrzeni kosmicznej, takie jak zmiany temperatury i intensywne promieniowanie słoneczne.

Przewidywany projekt składa się z wielu małych elementów, czyli żagli, które po złożeniu na orbicie utworzą częściowy cień na Ziemi. Realizacja projektu stoi przed szeregiem poważnych wyzwań, począwszy od aspektów technicznych i finansowych.

Zobacz też

Początkowe fundusze wymagane do opracowania takiego prototypu szacuje się na od 10 do 20 milionów dolarów. Ten przedział kosztów odzwierciedla złożoność i innowacyjność wymaganą do opracowania technologii kosmicznej na taką skalę. Ponadto proponowana konstrukcja musi być zaprojektowana tak, aby wytrzymać warunki środowiska kosmicznego, w tym odporność na burze słoneczne (które mogą uwolnić ogromne ilości cząstek energetycznych) oraz zdolność uniknięcia lub przetrwania uderzeń śmieci kosmicznych (które stanowią ciągłe zagrożenie dla każdego urządzenie w przestrzeni kosmicznej). obraca się po orbicie).

Poza względami technicznymi i finansowymi projekt rodzi także pytania dotyczące jego praktycznego wdrożenia i skutków długoterminowych. Zwolennicy tej inicjatywy, świadomi tych kwestii, podkreślają pilną potrzebę działań w sprawie zmian klimatycznych oraz potrzebę innowacji w celu osiągnięcia zrównoważonych rozwiązań. Twierdzą, że pomimo przeszkód konieczne jest eksplorowanie ekstremalnych rozwiązań geoinżynieryjnych, takich jak spadochron kosmiczny.

Projekt ten w naturalny sposób rodzi ważne pytania etyczne, w tym interwencję człowieka na dużą skalę w system klimatyczny, nieoczekiwane zagrożenia dla ekosystemów oraz uczciwość w podziale globalnych korzyści i skutków klimatycznych.