NASA wystrzeliwuje lasery z kosmosu do lasów; Rozumieć

Aby ujawnić skład lasów, naukowcy GEDI badają zmieniający się wzór fal energii wychwyconych przez laser, wykorzystując technologię LIDAR, która polega na skierowaniu lasera na powierzchnię i zmierzeniu czasu potrzebnego na powrót do źródła, za pomocą którego można rozróżnić poziomy roślinności i jej złożoność strukturalną. Ta technologia nie jest nowa i nigdy nie była testowana pod kątem monitorowania lasów.

Według Pasquale, jednym ze sposobów ilościowego określenia węgla w lasach jest zbadanie biomasy drzew, gdzie węgiel stanowi około 50% biomasy drzew. „Mniej więcej oblicza się, że drzewo średniej wielkości, najbardziej uogólnione drzewo, jakie można sobie wyobrazić, zatrzymuje około 25 kg dwutlenku węgla rocznie. Na podstawie GEDI oszacowano zasoby i magazynowanie węgla obecne we wszystkich lasach świata.

Na przykład w Brazylii naukowiec kontynuuje: „są obszary w Amazonii i odległe miejsca, w których nie wiemy, jak wysokie są drzewa i jak rozkłada się biomasa”.

Dane i mapy GEDI są publicznie dostępne i są niezbędne, aby rządy realistycznie poznały zdolność lasów do magazynowania dwutlenku węgla na swoich terenach oraz wpływ polityk publicznych, które ingerują w ten problem, ponieważ możliwe jest również zidentyfikowanie zmian spowodowanych przez pożary. lub nielegalne wylesianie.

Hodowanie czy sadzenie nowych gatunków?

Dane GEDI sugerują, że zachowanie dojrzałych lasów powinno być traktowane priorytetowo tak samo, jak sadzenie nowych gatunków drzew. „Dla wielu małych drzew, aby zastąpić węgiel zmagazynowany przez bardzo duże drzewo, potrzeba wielu małych drzew i czasu, a nie ma między nimi żadnych zjawisk, takich jak wycinanie drzew, pożar czy atak szkodników” – komentuje Pascal.

Naukowiec ostrzega, że ​​nie powinniśmy wpaść w „pułapkę myślenia, że ​​możemy zastąpić duże zapasy węgla, jak w Amazonii, gdzie jest duża ilość zmagazynowanego węgla, farmami i odbudową”.

Jednym z ograniczeń GEDI jest pomiar zawartości węgla pod glebą, w korzeniach drzew. Węgiel w lasach znajduje się nie tylko nad ziemią, szacuje się, że jest około dwa razy większy niż może przewidzieć system laserowy.

Istnieje ruch złożony z naukowców i urzędników państwowych, który wspiera kampanię mającą na celu przedłużenie życia GEDI w kosmosie. Flávia de Souza Mendes jest jednym z naukowców, którzy nie uczestniczą w misji, ale wykorzystują ich dane. Dla niej GEDI odgrywa ważną rolę w łagodzeniu zmian klimatycznych.

Zmiana klimatu dotknie więcej osób i krajów z grup niedostatecznie reprezentowanych io niskich dochodach. Bezpłatne dane GEDI mogą mieć znaczenie we wspieraniu tworzenia polityki i badań w krajach o niskich dochodach” – mówi Mendes.

Z drugiej strony „rynek emisji jest obecnie bardzo gorący i wiele startupów oblicza węgiel zmagazynowany w lesie lub w projektach ponownego zalesiania i ponownego zalesiania, aby sprzedać kredyty węglowe”.

Opracowanie GEDI i zrozumienie, jak działa jego technologia ze stacji kosmicznej, wymagało prawie 20 lat wstępnych prac. Wiele badań naukowych zostało przeprowadzonych przez badaczy. Misja powinna jednak działać tylko do końca 2023 roku, kiedy GEDI zostanie zastąpiony innym instrumentem na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Przez: BBC News

Czy widziałeś nowe filmy z YouTube dotyczące Netcost-Security? Zapisz się na kanale!