Możesz mierzyć odległości na niebie samymi rękami

Obserwowanie nieba przez teleskop to przyjemność. Ale jeśli go nie masz, nie oznacza to, że nie możesz zajmować się astronomią. Każdego miesiąca wiele niebiańskich widoków można zobaczyć gołym okiem na niebie. Czasami wystarczy kilka sztuczek, aby po raz pierwszy nauczyć się dostrzegać gwiazdozbiory lub planety.

Jednak jeden aspekt astronomii może zaimponować: odległości. Podczas zjawisk takich jak na przykład koniunkcje można przeczytać w przewodnikach astronomicznych takie zdanie: „ Scena zostanie udekorowana obecnością. Około 15 stopni na zachódJedna z najjaśniejszych planet: Wenus „. To jest Ekstrakty Z miesięcznego biuletynu Institute for Celestial Mechanics and Ephemeris (IMCCE), o zbliżającej się koniunkcji Księżyca, Marsa i Wenus 25 maja.

Co to oznacza, aw szczególności jak obserwujemy zwrot w oparciu o taki wskaźnik? Tutaj przydadzą się twoje ręce. Ale zanim wyjaśnimy tę sztuczkę, powinniśmy omówić kilka podstaw.

Stopnie astronomiczne: o czym mówimy?

Kiedy mówimy o odległościach w astronomii, musimy rozróżnić dwie rzeczy: po pierwsze, wirnik, który oddziela ciała niebieskie; I różnice, które obserwujemy między gwiazdami na sklepieniu niebieskim z Ziemi. Ciała niebieskie wydają się nam bliskie, ale w rzeczywistości mogą być bardzo daleko.

To iluzja sfery niebieskiej, streszczenie Francuskie Stowarzyszenie Astronomiczne (AFA): Wszystkie gwiazdy wyświetlane są na tym samym tle Kiedy astronom mierzy odległość między dwiema gwiazdami na niebie, mierzy je odległość pozorna lub odległość kątowa. Specjalistyczna strona Telvision la On określa tak jak ” Wartość kąta utworzonego między dwiema liniami prostymi łączącymi te dwa obiekty z obserwatorem Odległość ta jest wyrażona w stopniach (lub kątach), tak więc, jak podsumowuje AFA, przegląd odpowiada 360 stopniom.

Jak używasz ręki do szacowania odległości na niebie?

Oczywiście rzadko używamy sekstansów do mierzenia kątów. Ale jeśli chcesz oszacować odległości między ciałami niebieskimi pod osłoną gwiaździstej nocy, jest pewna sztuczka. Wyciągnij rękę tak, aby widzieć grzbiet dłoni, a następnie użyj palców.

Możliwych jest kilka opcji. Francuskie Towarzystwo Astronomiczne zaleca kilka metod pomiaru kątów:

• szerokość małego palca odpowiada 1 stopniowi;
• że kciuk odpowiada 2 stopniom;
• punkt zamknięty odpowiada 10 stopniom;
• Otwarta dłoń to 20 stopni.

Specjalistyczna strona z godziną i datą Dodaje inne możliwości: rozszerzony palec wskazujący, środkowy i serdeczny, co odpowiada 5 stopniom; napięty palec wskazujący i mały, odpowiadający 15 stopniom; Wydłużony kciuk i mały palec, odpowiadające 25 stopniom szerokości konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy. Godzina i data wskazują również, że dobrze jest zamknąć jedno oko po wyciągnięciu ręki przed siebie.