Montpellier Lyon: Jak powstał Laurent Blanc z FC Montpellier Hérault?

Cévenol zawsze będzie jak w domu w Montpellier, jak stwierdził w czwartek na konferencji prasowej: „Pole gry się zmieniło, ale tutaj wszystko się zaczęło dla mnie. Są ludzie, których naprawdę kocham i to miasto, które kocham. No Mason to dla mnie szczególne miejsce. „

Ponieważ zanim został mistrzem świata lub przerażającym obrońcą OM, Interu Mediolan czy Manchesteru United, Laurent Blanc został utworzony przez MHSC. Nadi poświęciła czas na rozwój człowieka, którego teraz nazywamy „szefem”. „Był wtedy nieśmiałym chłopcem i atmosfera klubu bardzo mu pomogła”, potwierdza Robert Nozaret, który we wrześniu 1983 roku zwolnił przyszłego Mistrza Europy w 2. lidze. Laurent Blanc miał wtedy 17 lat.

Pierre Mosca też jest o tym przekonany. To był MontpellierKlub, którego potrzebujeAby wyrazić swój pełny potencjał.Jak wielu Sevin kojarzy się z wartościami pokory, rodziny i pracy, będąc jednocześnie upartym. (Śmiać się). Laurent był w stanie zagnieździć się w formie Montpellier i wyrazić siebie na najwyższym poziomieprzyznaje nam były trener Herault w latach 1987-1989. Gdyby był w OM lub Monako w młodości, mógłby nie mieć tego spokoju. W Montpellier prezydent rozpieszczał go i był kochany przez publiczność, jego współpracowników i trenerów. „

Pochodzący z Rousson (Sevennes) Laurent Blanc znalazłCo tydzień„Podczas swoich wczesnych lat w zawodzie. Podczas każdego letniego urlopu przebywa w lokalnym kokonie w Carnon (Herault), a Pascal Bayles, który dołącza do swoich byłych trenerów, ujawnia znaczenie MHSC na drodze swojego przyjaciela”.Pomimo kontuzji (złamanie szczęki, ścięgna podkolanowe itp.) któremu udało się go spowolnić na początku kariery, klub poświęcił trochę czasu Laurentowi, utrzymując do niego zaufanie.”, wskazuje on.

Od najmłodszych lat Laurent Blanc okazał się niezastąpiony w oczach swoich trenerów. „Laurent, zachowuję tylko dobre wspomnienia. Na boisku miał tyle niezwykłych argumentów, że trudno było go nie docenić. Był dobrym i dobrym graczemwspiera Roberta Nazareth, który później został dyrektorem sportowym Montpellier. Poza tym Laurent był mężczyzną bez problemów, naprawdę bardzo eleganckim. Miał wszystkie cechy, aby odnieść sukces w życiu.. „

Czy możemy odsłonić włókna przyszłego trenera o świcie jego dwudziestych urodzin? „jeszcze nie”, odpowiada całkiem szczerze Pierre Mosca, który wspomina, że ​​rolę dowódcy grał wówczas były Albert Rost, czy Nenad Stojkovic, czy Julio Cesar, czy Roger Milla, czy Gérard Bernardette (i Kameruńczyk), z wyjątkiem Bernardette.

„Na początku wydawał się oderwany i spokojny. Lulu nigdy nie był zestresowany, bo jest tak dobry techniczniemówi Pierre Mosca. Ale może to zabrzmieć jak złe wrażenie, ponieważ nigdy nie oszukiwał na boisku, ponieważ był mądry. „Piero opowiada o pewnym okresie, w którym Laurent często był kontuzjowany. W tamtym czasie trudno było mu się bronić’”, dodaje Pascal Biles, który opisuje swojego byłego kolegę z drużyny jakoPrzewodnik w umieszczaniu i wymianiePonieważ z sezonami spędzonymi za jego młodym biurkiem i tytułem mistrza Europy w Espoirs w 1988 roku, Laurent Blanc zajmuje kluczowe miejsce w kadrze Montpellier.

„Był naturalnym liderem zespołu, w którym wciąż byli Michel Der Zakarian, Jacek Zyuber czy Carlos Valderrama.wspomina Claude Barabi, który przybył do MHSC latem 1990 roku. Nie był kimś, kogo można krzyczeć z dachów, ale swoją znajomością gry udało mu się zaimponować wszystkim. Potem organizował spotkania między zawodnikami, gdy sprawy nie układały się dobrze. Pamiętam, że w tym czasie w UNFP odbyło się spotkanie biznesowe dotyczące czasu trwania kontraktu i udało mu się ściągnąć wszystkich zawodników z Montpellier do Paryża. Mimo młodego wieku słuchano go. „

i szanowany, nawet wśród najwyższych władz Montpellier. Ponieważ Laurent Blanc zamierzał osobiście negocjować premie meczowe z prezydentem Louisem Nicolinem. „Często dostawał to, o co prosiłClaude Barabi pamięta. Laurent był pewny siebie i wiedział, czego chce dla zespołu. Kiedy negocjował, nie chodziło o jedenastu ludzi w terenie, ale o dwudziestu profesjonalistów. Nawet jeśli na pierwszy rzut oka wygląda zimno, jest otwarty na debatę. Kochałem jego ludzką stronę w grupie. „

Od połowy do Liberii

Również w Montpellier Laurent Blanc był świadkiem poważnej zmiany w swojej karierze piłkarskiej. W sezonie 1989-90 został poproszony przez Aimé Jacqueta, a następnie Michela Mizziego o ustąpienie ze stanowiska Libero. „Na początku był niezdecydowanywspomina Pascal Biles. Myślę, że w środku też był o tym przekonany, ale powiedział, że to za wcześnie, bo chciał dotknąć więcej piłek w środku.. „

W tym przełomowym momencie w karierze Laurenta Blanca, Pierre Mosca przedstawia nową wersję. „Zawsze będę pamiętał ten dzień, kiedy przyszedł do mnie do mojego biura i powiedział: „Trenerze, chciałbym zagrać libero”… W tym czasie byliśmy na 3. miejscu w D1 i miałem najlepszy zawias pozycji z Nenada Stojkovica i Julio Cesara. Odpowiedziałem mu: Kogo bym w tym wypadku wycofał? Nie, jesteś młody, trzymasz się środka i uciekasz. Ponadto miał u boku dwóch byków: Jean-Claude’a Lemaulta i Gerarda Bernardette’a. Lulu musiał tylko zakończyć procedury i zrobił to bardzo dobrze. Myślę, że zrobił mi tę sugestię dla wygody. Ale kiedy zastąpił mnie Aimee Jacquet, przejął on kierownictwo wyjazdu Julio Cesara do Juventusu. „

Czy Laurent Blanc wykorzystał sedno swojego ogromnego potencjału, który kryje się za nim? Żadna debata nie słucha jego byłych kolegów w Montpellier. „Ma sens tylko cofnięcie się o krok, ponieważ pozwoliło mu to lepiej widzieć gręzauważa były bramkarz Claude Barabi. Kiedy był przede mną, było łatwiej. Za każdym razem czuł ciosy i przecinał ścieżki przeciwnych piłek. Ale był też dobrym graczem przed bramką, ponieważ szybko analizował mecz. A po treningu oddaliśmy serię strzałów na bramkę, a on powiedział do mnie: „Zamierzam zrobić 10/10”. I często wygrywał pojedynek. „

Nawet jako obrońca Laurent Blanc kontynuował zawyżanie swoich ofensywnych statystyk przed wyjazdem do Neapolu w 1991 roku. Po 31 latach „Prezydent” wrócił do Mawson, aby zebrać trzy punkty. Z Frankiem Basseyem jako Vice. Oczywiście weteran La Paillade.