Mateusz Morawiecki, niezbyt wysportowany

Polityka to sport. Choć Polska właśnie ubiegała się o organizację Igrzysk Olimpijskich w 2036 r., w niedzielę odbył się test chodzenia dla premiera Mateusza Morawieckiego z ultrakonserwatywnej partii Prawo i Sprawiedliwość.

Na dwa tygodnie przed wyborami do parlamentu Donald Tusk, lider opozycji socjalliberalnej i partii Ko, zadał potężny cios, brutalną mobilizacją w Warszawie.

Konflikt polsko-brukselski

Gotowy na to. Choć Mateusz Morawiecki ma wagę piórkową, nie boi się zakładać rękawiczek. Sprawując tę ​​funkcję przez sześć lat, stał się nawet ekspertem w konflikcie nie grecko-Rzymian, ale polskiego w Brukseli, mnożąc konfrontacje z Unią Europejską na temat niezależności wymiaru sprawiedliwości, praw homoseksualistów czy recepcji imigranci.

Nieustające wsparcie Polski dla Ukraińców od początku wojny pozwoliło jej na nowo rozpalić ogień w stosunkach z międzynarodowymi partnerami.

Wyścig finałowy

Jednak duch zespołowy wyraźnie ustaje, gdy zaczynają się poszczególne wydarzenia: w miarę zbliżania się głosowania nie zawahał się utrzymać, początkowo tymczasowego, zakazu importu ukraińskiego zboża, aby traktować wyborców na obszarach wiejskich i ogłosić zakończenie dostaw broni na Ukrainę. Ukrainie, aby przekonać swoją armię i nacjonalistów. Niezbyt matematycznie, ale w wojnie wyborczej jak na wojnie.

W najnowszym wyścigu prowadzi z różnicą około 10 punktów w sondażach nad Team Tusk. Ale to właśnie na trzecim stopniu podium, pożądanym przez socjalistów, tradycyjną prawicę i skrajną prawicę, oczy wszystkich powinny być skupione. Ze względu na niezdolność do uzyskania większości absolutnej, Prawo i Sprawiedliwość w przypadku zwycięstwa będzie musiała znaleźć członków swojej drużyny. Postaw swój zakład.