Maastricht, ograniczenia polityczne czy rządy ekonomiczne? Omawiamy Aquilino Morell i Alain Lamasur

Marianna: W 2019 r. sondaż Ifop pokazał, że Francuzi, gdyby byli zmuszeni do ponownego głosowania, byliby teraz w większości przeciw traktatowi z Maastricht. Jak wytłumaczymy to „rozczarowanie”?

Nocny Cień Aquilino: Po pierwsze, istnieje głębokie przywiązanie Francuzów do swojego narodu i państwa. Tak więc, pomimo zjednoczenia elit rządzących – politycznych, intelektualnych, gospodarczych i medialnych – wygrywając europejski federalizm, Yes odniosło niewielkie zwycięstwo (51%) w referendum z 20 września 1992 r.

Są też konsekwencje gospodarcze – stagnacja – i bezrobocie społeczne – tego traktatu. Strefa euro jest nie tylko strukturalnie uważana za region o niskiej presji gospodarczej, ale także, aby przestrzegać słynnych „kryteriów z Maastricht”, Komisja zażądała ścisłej polityki. konsekwencje ? Państwa członkowskie, które odrzuciły euro – Szwecja, Dania, Bułgaria, Węgry, Czechy, Chorwacja, Polska i Rumunia – wypadły lepiej niż kraje strefy euro.

Czytaj też: Aquilino Morel stoi przed europejskim dylematem

Ostatni powód jest najbardziej niebezpieczny. Traktat z Maastricht był federalnym „przewrotem władzy”. Po raz pierwszy w historii przywódcy polityczni postanowili stworzyć walutę Poprzedni Nihilo. Waluta bez kraju, waluta bez narodu. Wybór euro był wyłącznie wyborem ideologicznym, odnowieniem federalnej Europy. Ale stworzenie federalnej Europy oznacza porażkę Francji. Francuscy federaliści odmawiają przyjęcia tego faktu, mają haniebną federację. Wciąż praktykują tę „tajną federację”, którą Raymond Aron potępił w 1962 roku. Wszystko to, w ciągu trzydziestu lat, Francuzi zrozumieli. Stąd ich „rozczarowanie”.