Liga Mistrzów – vs Tottenham – OM: W jedenastym miejscu plan Marsylii był (prawie) doskonały.

Gra: wytrzymałość, mało szans

Przeciwstawiając się defensywie z trzema środkowymi graczami, OM był pierwszym, który zrobił najlepsze wrażenie, ustawiając swoje bloki bardzo wysoko i dokuczając angielskim zwrotom w zarodku. Pułki, ponad poziom w walce, wygrały zdecydowaną większość pojedynków w pierwszym okresie, nie będąc groźnymi. Plan zadziałał… do 47. minuty i Kancel Mbemba został wykluczony.

Potem Igor Theodor zwolnił Leonarda Balerdiego w miejsce Gersona, a Matteo Guendouzi odpadł w środku pola. OM zaczął się bronić z wynikiem 5-3-1, cofnął się w naturalny sposób i przez ostatnie dwadzieścia minut zagrał bez ani jednego napastnika na boisku. W przeciwieństwie do tego, Spurs osiągnęli słabą ogólną ofensywę, nie przegrywając transferów na 11-11 i powoli, by być niebezpiecznym w przewadze liczebnej. Ale Tottenham, który był bardziej konsekwentny po wejściu do Dejana Kulusevsky’ego, strzelił gola z tylko dwiema szansami w drugiej kwarcie: dwoma strzałami głową Richarlisona (76, 81). Pacjenci.

Gracze: Na szczęście był Richarlison

Jeśli Luis Suarez nie był tam ofensywny, wszyscy od dawna doskonale wykonują swoją pracę defensywną po stronie OM. Valentin Rongier i Matteo Guendouzi wykazali się dużą aktywnością. Następnie Chancel Mpemba zobaczył czerwonego, zanim Eric Bailey i Samuel Gigot obaj ulotnili się w powietrzu. Każdy ma swoją winę. Na szczęście Spurs mogli liczyć na fenomenalną biegłość Richarlisona, ponieważ wpływ Harry’ego Kane’a i Hong Min Soona na debaty jest minimalny … ale zostali pominięci.

Czynnik X: czerwony zmienia wszystko

W 47. minucie gry obie drużyny ledwo wróciły z szatni, gdy Harry Kane Heung Min Son strzelił w tył. Znacząco za Mpembą, Koreańczyk dominuje w wyścigu i wpycha go w faul, gdzie może wystartować na bramkę. Niekwestionowana czerwona kartka, która wyraźnie zmieniła oblicze spotkania. Bo w 11 przeciwko 11 OM radził sobie lepiej niż gra.

Statystyki: 2

Dwa gole za… dwa strzały na bramkę. Tottenham pokazał w środę realizm na poziomie Ligi Mistrzów. Poza kontrą w pierwszej kadencji, Spurs nigdy nie martwił się Pau Lopezem przed tymi dwoma strzałami w hełm byłego Evertonu. Bardziej rygorystyczne etykietowanie Marseille FC miałoby cenny punkt.

Wypowiedź: Valentin Ronger (pomocnik).

Pytanie: Czy w wieku jedenastu lat OM może osiągnąć ten wyczyn?

Odwołanie Kancelaria Mpemby bez wątpienia pozostanie głównym punktem zwrotnym tego spotkania. Marsylia nie ucierpiała zbytnio w liczebnej niższości, przed tym duetem Richarlison w ostatnim kwadransie. Ale przynajmniej Fujianie stali się logicznie bardziej bezbronni i trudno im było kontynuować ten sam plan, co w pierwszym okresie, który był już niepewny przy 11 przeciwko 11 przeciwko temu przeciwnikowi.

Ryzykowne… ale to się opłaca. Ponieważ w pierwszym rozdziale OM nie tylko konkurował. Nie spodziewaliśmy się, że Matteo Guendouzi i Gerson będą wywierać tak silną presję na Christiana Romero i Clementa Lengleta, ani Valentina Rongera, by do tej pory podążali za Pierre-Emile Hogbergiem. Ryzykując powtórzenie, Kane i Son prawie nigdy nie byli w domu. nic.

Pozostaje więc pytanie: w wieku jedenastu lat OM mógł utrzymać takie tempo przez cały mecz? Czy osiągnąłeś zwycięski wyczyn w Anglii? To nie jest niewiarygodne. Fizycznie i nastawieniem olimpijczycy byli w gotowości. Ale jest spora rezerwa: jeśli Tottenham milczał przez długi czas, to olimpijczycy tak samo. Poza dalekim strzałem Guendouziego (45+1) i dośrodkowaniem Seada Kolasinaca, które mogło sprawić, że Amin Harriet był bardziej konsekwentny (74), Hugo Lloris nie doznał udaru cieplnego.

Brakowało mu tej iskry, tej części kreatywności, a jeszcze lepiej geniuszu. Co jest w stanie sprowadzić Alexisa Sancheza, zawieszonego w środę. Albo Dimitri Payet, który został na ławce. Przetrwanie do ostatniego kwadransa, a następnie zwolnienie „artysty” na koniec meczu, aby doświadczyć tego wyczynu, prawdopodobnie był to plan Tudora. Nie będziemy wiedzieć. Jedenastka, która w przyszły wtorek ustawiła się u siebie z Frankfurtem, będzie dużo mówić o zamiarach Chorwacji. Ale umieszczenie Guendouziego i Gersona „tylko” w poparciu Luisa Suareza, w tę środę i w Ligue 1, już daje część odpowiedzi.