Jeremy Tessier twierdzi, że „uczynienie nowoczesnego i udanego starego wszechświata Paryża 1900 to prawdziwy sukces”

Spędził dziesięć lat swojego życia na zbieraniu opowiadań Apache Paryż, te gangi, które wybuchły w Paryżu w epoce belle époque, zanim przystąpiono do napisania książki o tym samym tytule na ten temat. Jeremy Tessier, którego książka została wydana w styczniu przez City Editions, wciąga swojego czytelnika w historię Paryż jest nieznanyi rysuje podobieństwa między młodzieżą gangów z początku XX wieku a dzisiejszą młodzieżą.

Dlatego jest uprzywilejowanym ekspertem do dyskusji 20 minut the długość filmu Wyreżyserowany przez Romana Coiro „Apache”, który został pokazany w środowym kinie, który wcześniej widział dwukrotnie. „Nie byłem związany z częścią tworzenia projektu, chociaż konsultowano się ze mną w sprawie faktów historycznych oraz gdzie i jak znaleźć starą broń i stare meble. Jestem raczej partnerem w części sequelowej i promocyjnej filmu. rozmawiamy od ponad półtora roku/dwóch lat”. on spotyka.

Jakie są według ciebie najważniejsze momenty filmu Romaina Coero?

Przekształcenie starego uniwersum Paryża z 1900 roku w nowoczesny i potężny to prawdziwy sukces. Muzyka, rytm i obrazy. Ale naprawdę znajdujemy brudną stronę. To naprawdę duch Paryża z 1900 roku, gdzie naprawdę żyły dzieciaki ulicy, okradzione, by żyć w wieku 10 lat. Wszystko, co dotyczyło prawa do dziecka i ośrodków dla nieletnich, zostało już w tym czasie rozwinięte wraz z nowymi przepisami chroniącymi ich.

Bardzo podobał mi się pomysł, żebyśmy zobaczyli Apaczów z perspektywy kobiety i jej sagę o próbie zostania Apaczem, włączenia tego środowiska mężczyzn, które jest pełne symboli.

W mojej książce jest część o miejscu kobiet i kobiecych gangów w tamtych czasach, szczególnie o Casque d’Or, prostytutce, która zadawała się z Apaczami. Pozostał popularny ze względu na wojnę partyzancką, której był celem. W tym czasie, nawet jeśli kobiety były w opłakanym stanie, niektórym udało się wykroić sobie znaczące miejsca w oddziałach Apaczów.

Jak zainteresowałeś się Apache Paris?

Pasjonowałem się historią Paryża. Dziesięć lat temu natknąłem się na Belle Epoque i Apaczów w Paryżu. Przeczytałem kilka artykułów na ten temat i to sprawiło, że chciałem zbadać. Stopniowo odkrywałem ten wszechświat z nazwiskami Gangsters, Wolves of the Putty, Monty en Lear in Batignolles i Villette Weights. Dała mi materiał do założenia bloga. Książka jest podsumowaniem tych lat z informacjami, które udało mi się odkryć, przetrawić i zaaranżować. Istnieje wiele informacji na temat słynnego Paryża XX wieku, ale nie muszą one być łatwo dostępne ani wymagać sortowania.

Książka jest niedrogim podsumowaniem świata Apaczów i wszystkiego, co istniało w tamtym czasie: prasy, policji, miejsca dla kobiet, więzień i tak dalej.

Czy jest jakaś szczególna historia, która wyróżnia się w twojej książce?

Rzeczą, która szczególnie mnie wyróżniała, był Milo. Nazywał się Emile i był młodym paryżaninem. Przez całe życie mierzył się z problemami, z jakimi borykała się wówczas młodzież z robotniczych dzielnic, czyli zaczynając od drobnych kradzieży, pójścia do więzienia, rozwijania apetytu na półświatek, spotykania kolejnych dygnitarzy, włamań. Stopniowo przechodź do poważnych przestępstw. Śledzimy jego podróż poprzez policyjne raporty i ostatecznie trafia do więzienia w Cayenne.

Chociaż tak naprawdę nie jest wielkim przestępcą, jest przestępcą, który nie wie, jak się z tego wydostać. Niewiele jest historii, w których mamy pełną ścieżkę tych młodych mężczyzn w tamtym czasie. Ale pomiędzy jego wczesnymi początkami w przestępczości a raportami policyjnymi śledzimy całą jego historię. Zmarł w wieku niespełna 25 lat. Myślę, że jego historia dobrze podsumowuje trajektorie ówczesnej młodzieży Apaczów. Znalazł tam rezonans z dzisiejszą popularną młodzieżą

Jak bardzo podobne są gangi Belle Epoque do dzisiejszych gangów?

Byli to młodzi mężczyźni, którzy przebywali w robotniczych dzielnicach Paryża, w tym czasie Montmartre, Saint-Ouen… Byli emigrantami. Było już zamiłowanie do dobrego ubierania się, imprezy, przezwisk i slangu, które można znaleźć w dzisiejszych ikonach drużyn.

Ci przestępcy pochodzili z Hiszpanii, Belgii i Włoch, więc istnieje wiele podobieństw między tymi dwiema epokami. Potem także z ówczesną prasą, która faworyzowała nagłówki, z gazetami drukowanymi w ponad milionie egzemplarzy. Widziałem podobieństwa do tego, co można znaleźć w Internecie, i atrakcyjność po kliknięciu.

wiedza Jamory