Jak wytłumaczymy istnienie pośrednich czarnych dziur?

Pierwsi kandydaci do gwiezdna czarna dziura Został odkryty na początku lat 70., w szczególności wraz z pojawieniem się astronomii rentgenowskiej. Ale możemy powiedzieć, że pierwsi kandydaci do tytułu sądu czarnej dziury zostali odkryci na początku lat sześćdziesiątych przy użyciu kwazarów. W kolejnych latach od końca XX^I wieku, stało się prawdopodobne, że czarne dziury Najwybitniejszą gwiazdą była szerokie rzesze Od 5 do 15 mas Słońca, podczas gdy supermasywne czarne dziury znajdują się w sercu dużych galaktyk, takich jak droga Mlecznazawierający od miliona do kilku miliardów mas Słońca.

Jeśli narodziny gwiezdnych czarnych dziur nie są tak tajemnicze, to… Upadek Przyciąganie grawitacyjne gwiazdy pod koniec jej życia, która początkowo może zawierać ponad 30 mas Słońca, supermasywne czarne dziury pozostają tajemnicą, nawet jeśli przedstawiono wiele prawdopodobnych scenariuszy. Oznacza to, że istnieje Czarne dziury o średniej masie Między dwiema grupami, które mogą się łączyć podczas zderzenia galaktyk, a także łączyć się Temat z prądówwodór Spadanie na galaktyki lub połykanie gwiazdy.

Ta ostatnia hipoteza nie jest bez problemu, ponieważ wiadomo, że w galaktykach odległości między gwiazdami są takie, że można je uznać za formujące się. Gaz bez kolizji. Jednak dzisiejszy artykuł został opublikowany w: Czasopismo Astrofizyczne przez zespółastrofizycy które można swobodnie czytać w arXiv Pozwala nam to ponownie przyjrzeć się temu scenariuszowi w innym świetle, co czyni go bardziej interesującym i wiarygodnym.

Około dziesięć lat temu pojawiły się oznaki pośrednich czarnych dziur, a teraz wydaje się obiecujące wyjaśnienie przynajmniej części tego istnienia, to fakt, że w znacznej części dużych galaktyk znajdujemy gromady gwiazd jądrowych. te Jądrowe gromady gwiazd (Rada Bezpieczeństwa Narodowego), jak mówimy po angielsku, w centrum większości galaktyki spiralne Jest gęstszy (o 10⁶ w 10⁸ Masy Słońca w kształcie gwiazdy w rejonie około dziesięciulata świetlne promienia) od grupy kulkowe i grupy otwarte gwiazd, jednocześnie zawierając zarówno stare gwiazdy, jak pierwsza, i młode gwiazdy, jak ta druga.

Zachęty spotykające gwiazdy

NSC znajdują się głównie w galaktykach, które nie są bardzo masywne, takich jak Droga Mleczna, i ogólnie w tych, w których zaobserwowano najlżejsze, jeśli w ogóle, supermasywne czarne dziury. Nasza galaktyka ma NSC i Centralna supermasywna czarna dziura Zawiera tylko około 4 miliony mas Słońca.

Komentarze poczynione w dziedzinie promień rentgenowski z teleskop moje miejsce Chandra Widoczny przez teleskop Hubble Zostały one podkreślone w ponad 100 galaktycznych NSC zawierających określone czarne dziury w próbce 29, która wyłoniła się z badań danych zebranych wspólnie przez oba narzędzia.

Wydaje się potwierdzać teorię wzrostu Lawina Gwiezdne czarne dziury znajdują się w tych gromadach, których gęstość pozwala gwiazdom zbliżyć się do tych czarnych dziur tak blisko, że są one niszczone przez siły pływowe, dając początek słynnej gwieździe Turbulencje pływowe (lub TDE), co można przetłumaczyć na język francuski jako „wydarzenia pękające z efektem pływowym”, modelowane już w latach 80. XX wieku przez Jean-Pierre Luminet I Brandona Cartera.

W NSC, zgodnie z obliczeniami naukowców, gwiezdna dziura zrodzona w centrum zniszczy i połknie materię tysięcy gwiazd, zamieniając się w ten sposób w czarną dziurę o średniej masie w kierunku centrum galaktyk. Obliczenia pokazują również, że istnieje granica gęstości, która zależy również od szybkości, z jaką gwiazdy poruszają się w gromadach, w którym to momencie rozpoczyna się proces wzrostu, który naprawdę pochłania gwiazdy.

Zgodnie z przewidywaniami teorii, NSC powyżej obliczonego progu zawierają większą liczbę rosnących czarnych dziur, co potwierdza teorię. Proces nieokiełznanego wzrostu może zachodzić w dowolnej masie dostatecznie gęstej, a więc nawet dzisiaj wistnienie Nie na początku swojej historii. To kolejna sprawdzalna prognoza.