Ciąg dalszy historii: Polska w Unii, 20 lat nieporozumień?

8 czerwca 2003 roku Polacy w referendum wybrali przystąpienie do Unii Europejskiej. Rok później został jednym z dziesięciu nowych członków Związku.

To rodzinna historia. Historia małżeństwa, związku stworzonego z nadziei, historia krzyżujących się losów. To także złożona historia, złożona z niewypowiedzianych rzeczy i nieporozumień. Burzliwy związek, w którym każdy potrzebuje siebie nawzajem, ale każdy oczekuje czegoś od drugiego, tak nie jest.

Horyzontem dla Unii i Polski był powrót krajów byłego bloku wschodniego do Europy. Horyzont pokoju, demokracji i gospodarki rynkowej. Co po 20 latach pozostało dzisiaj z marzeń o Europie w Polsce i Europie Zachodniej? Gdzie wiele punktów spornych zniekształciło tę relację?

Zimna wojna, którą Europa Zachodnia uważała za zakończoną, powraca. Zmienił się status Polski w Unii. Na linii frontu przeciwko Rosji kraj zajmuje centralną pozycję. Nie tylko na poziomie geograficznym, ale także politycznym. Dlatego powiedzieliśmy sobie, że trzeba wrócić do tego procesu, który doprowadził do wstąpienia Polski i 9 innych krajów do Unii w 2004 roku. Procesu, który wydawał się wtedy jasny, ale nie był intuicyjny.

Zaostrzające się konflikty między Komitetem a Grupą Wyszehradzką, krajami Wschodu podążającymi drogą liberalizmu, często wywołują nieporozumienia między Zachodem a Wschodem na temat praworządności, demokracji i podstawowych wartości Europy. Musimy więc poświęcić czas na przyjrzenie się ścieżce, którą wspólnie przebyliśmy, aby ocenić źródło tego nieporozumienia.

W tym podkaście: Olivier Henrion, dziennikarz RTBF. Dorota Pawelk, belgijsko-polska dziennikarka.