Choroba, która prawdopodobnie nigdy nie zostanie wyeliminowana i przedsmak przyszłości

Czy pandemia covida szybko się skończy?

„Jeszcze tam nie jesteśmy” – ostrzegała Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) na początku grudnia. Podczas gdy co najmniej 90% światowej populacji ma jakąś formę odporności, „luki w nadzorze, testowaniu, sekwencjonowaniu i szczepieniach nadal tworzą idealne warunki dla Pojawienie się nowego, niepokojącego wariantu, który może spowodować znaczną śmiertelność ostrzegł jej dyrektor generalny Tedros Adhanom Ghebreyesus.

Światowa Organizacja Zdrowia ogłasza koniec pandemii. Philippe Sansonetti, mikrobiolog Instytut Pasteura, oceniając, że organizacja mogła nie chcieć „ogłosić końca” pandemii. Zamiast tego eksperci oczekują stopniowego przekształcenia pandemii w wirusa endemicznego, który nadal krąży i powoduje regularne odradzanie się. Tak jest dzisiaj w przypadku odry czy grypy sezonowej.

Czy uda nam się kiedyś wyeliminować tę chorobę?

Bardzo mało prawdopodobne. Epidemia SARS (zespół ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej), która rozprzestrzeniła się na całym świecie w 2003 roku i spowodowała prawie 800 zgonów, mogła zostać powstrzymana poprzez izolację i kwarantannę. Wirus ospy został już uznany za „wyeliminowany” w 1980 roku dzięki kampanii szczepień zorganizowanej przez Światową Organizację Zdrowia.

Ale ten scenariusz jest nadal niezwykle rzadki. „Aby wyeliminować wirusa, konieczne jest, aby choroba była widoczna klinicznie, aby nie było rezerwuaru zwierzęcego i aby istniała wysoce skuteczna szczepionka, która chroni życie. Covid-19 zaznacza wszystkie niewłaściwe pola” – zapewnia Philippe Sansonetti. Niektórzy nosiciele Covid-19 już nie wykazują objawów, co wpływa na środki izolacji. W przeciwieństwie do ospy, wirus jest przenoszony na zwierzęta i może dalej krążyć między nimi i ponownie zarażać ludzi. Wreszcie, szczepionki zapewniają dobrą ochronę przed ciężkimi postaciami choroby ale mało przeciwko reinfekcji, a dawki są nadal niezbędne steryd anaboliczny.

Nawet gdybyśmy wszyscy w to wierzyli, nie mamy powodu sądzić, że kiedykolwiek stałby się bardziej sympatyczny.

Jakie są główne zagrożenia w przyszłości?

Dla Etienne’a Simona Lauriera, dyrektora Evolutionary Genomics Unit for RNA Viruses w Instytucie Pasteura, „dzisiaj pozwalamy wirusowi za bardzo krążyć”: za każdym razem, gdy zaraża człowieka, mogą pojawić się mutacje. Jest prawdopodobne, że to spowoduje. ewoluować w mniej lub bardziej ostre formy. „Nawet gdybyśmy wszyscy w to wierzyli, nie mamy powodu sądzić, że stanie się to bardziej sympatyczne”.

Ponadto mogą pojawić się inne wirusy układu oddechowego: od czasu pojawienia się Sras, Mers i Sars-Cov2 „znaleźliśmy u nietoperzy dziesiątki koronawirusów, które mogą potencjalnie zarażać ludzi” – zauważa Arnaud Fontanet, specjalista od pojawiających się chorób w instytucie. Pasteura.

Około 60% / 70% pojawiających się chorób ma pochodzenie odzwierzęce, to znaczy są one przenoszone naturalnie ze zwierząt kręgowych na ludzi i odwrotnie. Zajmując coraz więcej obszarów świata, podróżując, intensyfikując interakcje ze zwierzętami, ludzie przyczyniają się do zakłóceń ekosystemu i sprzyjają przenoszeniu wirusów.

Jak się do tego przygotować?

Zdaniem Arnauda Fontaneta „wiele można i należy zrobić na początku epidemii”. I tak w 2020 roku Dania bardzo wcześnie zdecydowała się na zamknięcie, co pozwoliło im szybciej się z niego wydostać. Kolejna niezbędna rzecz: „mieć możliwość bardzo wczesnego opracowania testów” na początku epidemii, aby bardzo szybko izolować pacjentów. „Niestety, dzisiaj wciąż jesteśmy w reakcji, a nie w oczekiwaniu” – lamentuje badaczka.