Badanie wykazało, że negatywne postrzeganie otoczenia wynika z dysfunkcji ciała migdałowatego

Według InsermaOd 15 do 20% populacji cierpi na epizod depresyjny lub stan głębokiego smutku, który utrzymuje się przez jakiś czas w ich życiu. Jednak 30% pacjentów cierpiących na depresję jest opornych na konwencjonalne metody leczenia (leki przeciwdepresyjne).

Z tego powodu kilku badaczy z Instytutu Pasteura i Centre National de la Recherche Scientifique zdecydowało się zbadać ciało migdałowate w eksperymentalnym modelu zwierzęcym z udziałem myszy lub szczurów, aby zbadać jego działanie podczas epizodów depresyjnych. Z badania wynika, że ​​podobnie jak ludzie, zwierzęta te wykazują zachowania lękowe i stresowe oraz reagują na bodźce węchowe z tendencją negatywną.

Opracowywanie nowych metod leczenia

W efekcie w depresji neurony zaangażowane w kodowanie bodźców pozytywnych są znacznie mniej aktywne niż normalnie, natomiast intensywnie wykorzystywane są neurony zaangażowane w kodowanie bodźców negatywnych. Zatem depresja może być powiązana z dysfunkcją obwodów ciała migdałowatego.

„Teraz wiemy, że ciało migdałowate bierze udział w ocenie wartości emocjonalnej bodźców środowiskowych, prowadząc do przyciągania lub niechęci, ale odgrywa także rolę w depresji” – wyjaśnia Mariana Alonso, współautorka badania.