We wrocławskim Muzeum otwarto 150-letnią kapsułę czasu

W latach 90. wezwano archeologów Wrocław Widząc wynalezienie metalowej rury, niewiele z obiektem zrobili, poprzestając na przekazaniu go miejscowemu muzeum. To właśnie w tym roku dokonano ważnego odkrycia: ten nieprawdopodobny sukces był w rzeczywistości kapsułą czasu.

Jak wynika z komunikatu prasowego Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 2 lipca, eksperci z Narodowego Instytutu Ozolińskiego ostrożnie otworzyli kapsułę czasu, aby odsłonić jej skarby.

„Musieliśmy najpierw wysterylizować kapsułkę, a potem bardzo dokładnie przemyśleć, co możemy zrobić, aby uniknąć uszkodzenia tych delikatnych papierów” – mówi Katarzyna Krozak, główna kuratorka zbiorów Narodowego Instytutu Ozolińskiego.

Kiedy cylinder został w końcu otwarty, badacze znaleźli dwa przedmioty: gazetę i list.

Gazeta potwierdza, że ​​cylinder pochodzi z 1865 r., a zwinięty w środku list daje wgląd w życie trzech sąsiadów mieszkających wówczas we Wrocławiu. Ten ostatni wspomina o planie renowacji instalacji rurowej z czasów średniowiecznych na swojej ulicy.

„W środku znajdował się rękopis podpisany przez trzech mieszkańców Wrocławia, trzech sąsiadów ulicy Nosovnysa, który formalizował moment pochówku. Kapsuła czasu. Na potwierdzenie tego gestu trzej sąsiedzi wrzucili do kapsuły egzemplarz gazety Breslauer Zeitung z 1865 roku” – powiedział Maciej Drczyński, dyrektor Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu.

Kapsuła wraz z zawartością jest dziś eksponowana we Wrocławskim Muzeum Archeologicznym i stanowi pierwszą relację z życia codziennego Wrocławia w 1865 roku.

„Możemy się połączyć [cette découverte] Nie tylko pozostawiło to ślad po konkretnych osobach, ale ich notatki można odnaleźć w archiwach, dzięki czemu można je połączyć z innymi dokumentami i zrekonstruować ich życie” – wyjaśnia Agatha Macieńczyk.