Bezpieczeństwo energetyczne Morza Bałtyckiego w obliczu wielu zagrożeń

Dywersyfikacja źródeł dostaw energii: Polska rzeczywiście ma swój priorytet

Symbolem tej zależności od dawna są polsko-rosyjskie połączenia energetyczne w postaci rurociągów. W 2020 r. pochodziło 80% importu węglowodorów do Polski Rosja. Jednakże, Rosyjska inwazja na Ukrainę Pokazało, że bogactwo energetyczne może zostać wykorzystane jako środek wywierania presji w stosunkach międzynarodowych, zwłaszcza na państwa importujące. Bezpieczeństwo energetyczne – można zdefiniować jako nieograniczony dostęp państw do importu Zasoby energii Za godziwą cenę – a zatem stanowi realną kwestię suwerenności i niepodległości narodowej.

Dlatego Polska za swój priorytet postawiła dywersyfikację źródeł dostaw energii. Do 2022 roku kraj był w stanie całkowicie odciąć się od dostaw gazu z Rosji. Warszawa zwróciła się do innych dostawców, m.in. do Norwegii, Kataru i Stanów Zjednoczonych. Ponadto Polska intensywnie inwestuje odpowiednio w energię odnawialną i niskoemisyjną, morskie elektrownie wiatrowe i elektrownie jądrowe.

Istota Dywersyfikacja dostaw energii Import morski skroplonego gazu ziemnego (LNG) i węglowodorów z Polski transportowany jest przewoźnikami LNG. Ameryka Albo Katar, albo przez podwodne rurociągi, takie jak rurociąg bałtycki łączący norweskie pola naftowe z polskim wybrzeżem.

W pogarszającym się międzynarodowym środowisku morskim dywersyfikacja ta budzi w różnych punktach obawy dotyczące bezpieczeństwa energetycznego

1- Bezpieczeństwo cystern i przewoźników LNG:
Polska może chronić te statki przed różnymi zagrożeniami, w tym piractwem, w ramach globalnych blokad (Hormuz, Malakka), z możliwością udzielenia im pomocy w przypadku katastrof ekologicznych lub zapewnienia wsparcia w przypadku wojny wyższej (regionalnej). kryzys, wojna).

2- Bezpieczeństwo rurociągów podwodnych:
Zabezpieczenie instalacji podwodnych przed możliwościami innych państw jest kluczowe dla zapewnienia niezawodnych dostaw energii – dobrze to ilustrują przykłady wycieków w Nord Stream 2 czy Balticconnector.

3- Ochrona infrastruktury:
Polska infrastruktura energetyczna, taka jak porty (Gdańsk, Gdynia) i terminale gazowe (Świnoujście) jest bezbronna w przypadku konfliktu z Rosją, zwłaszcza ze względu na bliskość enklawy kaliningradzkiej i jej rakiet Iskanders.

Zagrożenia nie ograniczają się także do sfery konwencjonalnej. Na Ukrainie w 2015 roku, kiedy system dystrybucji energii Donbasu został sparaliżowany przez rosyjskiego wirusa komputerowego, infrastruktura energetyczna może być podatna na cyberataki.

Co zatem powinna zrobić Polska? planu wojskowego A czy Maritime powinien zapewnić bezpieczeństwo swoich dostaw? Przyjrzymy się temu w kolejnym artykule dotyczącym wymagań w zakresie mocy wytwórczych polskich morskich platform morskich w strategii bezpieczeństwa energetycznego.