Asteroida przeleciała zaledwie 4000 kilometrów od Ziemi, 100 razy bliżej niż Księżyc

W ubiegły czwartek o 16:25 (czasu francuskiego) asteroida przeleciała obok Ziemi, zaledwie 4002 km dalej, około 100 razy bliżej niż Księżyc i 5 razy bliżej niż satelity na jej orbicie. Na szczęście miał około dwóch metrów długości i był zbyt mały, aby stanowić zagrożenie dla naszej planety. Dodatkowo pobliski pas zmienił kurs, więc prawdopodobieństwo kolizji oszacowano na 0%.

Małą asteroidę o nazwie C9FMVU2 odkryto po raz pierwszy w czwartek rano 7 września, kilka godzin przed zbliżeniem się do Ziemi na odległość zaledwie 4002 km, z prędkością 13,6 km na sekundę. Odległość ta stanowi około 1% odległości między Ziemią a Księżycem. Dla porównania amerykańska flota satelitów nawigacyjnych i pozycjonujących krąży na wysokości 20 200 km.

Mierząca około 2 metry długości i 0,9 metra szerokości, C9FMVU2 jest tak mała, że ​​można ją obserwować jedynie za pomocą specjalistycznych teleskopów. Szczytowa jasność asteroidy wyniosła zaledwie 12,7. Można go było zaobserwować jedynie na półkuli północnej, podczas najbliższego przejścia. Odtąd żadne urządzenie naziemne nie będzie w stanie go wykryć ze względu na jego wydłużenie (kąt pozorny względem podłoża). Według Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA).).

Obiekt został zauważony podczas przelotu nad równikiem, a następnie nad Azją Południowo-Wschodnią, na kilka godzin przed osiągnięciem najbliższego punktu, nad Oceanem Arktycznym, w pobliżu archipelagu Svalbard. Obecnie asteroida zmierza w stronę Słońca, przez co jest niemożliwa do zaobserwowania. Jego rozmiar i trajektoria oznaczają, że nie stanowi dla nas zagrożenia. ”
Nie stanowi to dla nas żadnego zagrożenia, gdyż grawitacja Ziemi będzie już na zawsze kształtować jej ścieżkę „, Do Ogłoszono to w X (dawniej Twitter) Richard Muesel, dyrektor ds. obrony planetarnej w Europejskiej Agencji Kosmicznej.

Martwy punkt utrudniający wykrycie asteroid

Do tej pory odkryto ponad 30 000 planetoid bliskich Ziemi, z czego tylko około 2300 uważa się za niebezpieczne. W rzeczywistości obiekt musiałby mieć ponad 140 metrów długości i mieć trajektorię mniejszą niż 20 odległości księżycowych, aby stanowić realne zagrożenie. Jednak w przypadku zderzenia z naszą planetą nawet mniejsze asteroidy mogą wyrządzić szkody. Na przykład asteroida Czelabińsk (w Rosji) w 2013 r. rozbiła tysiące okien i pośrednio zraniła około 1500 osób, mimo że miała zaledwie 20 metrów średnicy.

Astronomowie próbują przewidzieć te efekty, mapując wszystkie wykrywalne asteroidy znajdujące się w pobliżu Ziemi i regularnie przeprowadzając symulacje odchylenia. Tam Najnowszy Został on wdrożony w pierwszym kwartale tego roku i modelował podejście do orbity Ziemi asteroidy o średnicy kilkuset metrów. Scenariusze trajektorii obiektu zostały wygenerowane przez aplikację NASA JPL/Aerospace NEO Deflection, przeznaczoną do badania zmian prędkości w pobliżu Ziemi. Tego typu analiza pozwala określić, jak i kiedy interweniować, aby zmienić kurs organizmu i maksymalnie ograniczyć potencjalne szkody. Aplikację można również skonfigurować tak, aby obliczała trajektorie uderzeń kinetycznych stosowanych do uderzenia NEO w celu odbicia, a także masę urządzeń, które można wystrzelić na tych trajektoriach.

Do zastosowań w rzeczywistych sytuacjach istnieją różne gimbale, takie jak test przekierowania podwójnej asteroidy NASA (DART). W zeszłym roku temu ostatniemu udało się zmodyfikować ścieżkę Dimorphos, małego naturalnego satelity krążącego wokół asteroidy Didymos. Jednak pomimo postępu technologicznego i ćwiczeń obserwacyjnych pozostaje znaczący „martwy punkt”, jak wykazała asteroida 2023 NT1, którą odkryto zaledwie dwa dni po minięciu Ziemi 13 lipca. Teraz nieobserwowalne, C9FMVU2 jest również w jakiś sposób obecne w tym rogu. misja
Newmeyera Celem ESA, będącej obecnie w fazie rozwoju, jest położenie kresu temu ograniczeniu i ulepszenie naszego systemu obrony planetarnej.