Michael Collins, jeden z astronautów, zginął podczas pierwszej misji na Księżyc

Michael Collins, amerykański astronauta z Misja Apollo 11, Pierwsza załogowa misja do
na KsiężycJego rodzina powiedziała w oświadczeniu, że rak zmarł w środę w wieku 90 lat.

Pilot jednostki dowodzenia i obsługi pozostawał na orbicie w trakcie Jego towarzysze misjonarze to Neil Armstrong i Buzz Aldrin Stali się pierwszymi ludźmi, którzy chodzili po Księżycu.

Aktywny weteran

„Drogi Mike, gdziekolwiek jesteś lub będziesz, zawsze będziesz miał pochodnię, która subtelnie przeniesie nas do nowego nieba i w przyszłość. Będziesz za nami tęsknić. Spoczywaj w pokoju” – powitał towarzysz Buzz Aldrin, ostatni ocalały członek Apollo 11. Chociaż Michael Collins od swojego zaawansowanego wieku pozostawał w ostatnich latach najbardziej aktywnym weteranem Apollo i najbardziej idyllicznym, gdy wspomina wspomnienia księżyca. Opowiadał w 2019 roku w Waszyngtonie: „Kiedy wyszliśmy i zobaczyliśmy to, co za majestatyczne pole”.

„Słońce było za nim, więc było oświetlone złotym kręgiem, co sprawiało, że kratery były naprawdę dziwne ze względu na kontrast między bielszą bielą a czernią”. Kontynuował: „Chociaż jest wspaniały i imponujący, nie da się go porównać z tym, co widzieliśmy przez drugie okno”. – Na końcu twojego ramienia był ten groszek wielkości kciuka, urocza mała rzecz, która spoczywa w czarnym aksamicie reszty wszechświata.

„Najbardziej samotny człowiek w historii”

Powiedziałem Centrum Kontroli: „Houston, widzę świat w moim oknie”. NASA odpowiedziała w oświadczeniu: „Dziś naród stracił prawdziwego pioniera i wieloletniego zwolennika eksploracji w osobie Michaela Collinsa”. Agencja zapewnia, że ​​„niektórzy opisywali go jako„ najbardziej samotnego człowieka ”. W historii -„ Podczas gdy jego koledzy chodzili po Księżycu po raz pierwszy, pomagał naszemu narodowi osiągnąć decydujący kamień milowy ”.

Michael Collins urodził się 31 października 1930 roku w Rzymie jako ojciec dyplomata, który przeszedł szkolenie w Akademii Wojskowej West Point i został pilotem myśliwca, a następnie pilotem testowym Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. W 1963 r. Dołączył do NASA, dwa lata po tym, jak prezydent John F. Kennedy wezwał prezydenta Johna F. Kennedy’ego, by przed końcem dekady zobaczył Amerykanina spacerującego po Księżycu. Odbył kilka spacerów kosmicznych, zwłaszcza podczas kontroli Gemini 10 w 1966 roku i został wybrany do udziału w pierwszej załogowej misji na Księżyc. Collins, jedyny członek załogi Apollo 11, który nie wszedł na satelitę Ziemi, mówi, że nie zachował żadnej goryczy.

„Na pokładzie nie ma telewizora”.

Uchwycił nawet później, że „był tak szczęśliwy, że był sam” przez 32 godziny, twierdząc, że nie był pozbawiony humoru. „Był jednym z nielicznych Amerykanów, którzy nie śledzili lądowań na Księżycu, ponieważ nie było telewizji. Podobnie jak Aldrin i Armstrong, Collins szybko opuścił NASA po triumfalnym powrocie na Ziemię i rozpoczął bogatą karierę publiczną.

Prezydent Richard Nixon mianował go zastępcą sekretarza stanu ds. Publicznych, a następnie kierował budową Washington Aviation Museum i objął prezydenturę (1971-1978). Następnie został konsultantem i autorem książek związanych z kosmiczną przygodą. W swoim oświadczeniu rodzina astronauty chciałaby przypomnieć jego „bystry dowcip, spokojne poczucie obowiązku i mądre spojrzenie uzyskane dzięki spojrzeniu na Ziemię z kosmosu, obserwowaniu spokojnych wód… z jego łodzi rybackiej”.