„W PRL prawda nie ma znaczenia, tylko zachowanie władzy”

Polskie kino tradycyjnie kochało historię. Na linii jest Andrzej Wajda, Jan P. Matuszyński. Urodzony w 1984 roku, uczęszczał na zajęcia w Szkole Wajdy, wyreżyserował „Zagubioną rodzinę” (2018), historię rodziny marginalnych artystów, nakręcił serial Canal+ „Król Warszawy”. W „Warszawie 83” podejmuje temat nierówności instytucjonalnej w Polsce w epoce Jaruselskiego. Mocne obrazy, skandaliczna afera, poczucie buntu: w tle Solidarność szykuje wielkie powstanie.

Nie urodziłeś się, kiedy wydarzyła się afera Presmic. Co przykuło twoją uwagę?

Urodziłem się rok później. Po „Zaginionej rodzinie”, szukając nowego tematu filmowego, natknąłem się na książkę Cezarego Lazarewicza na ten temat. Od razu zainteresowałem się implikacjami tej historii dla przedstawiania niesprawiedliwości i bezkarności. Fascynuje mnie, jak różnie można postrzegać prawdę w zależności od przyjętego kąta. Na początku wszystko było proste: młody student Grze, który zdał licencjat