„Pilna konieczność” i „Konieczność ekonomiczna” autorstwa Erica Cieuti

„Spoczywaj w pokojuW przeddzień wyborów prezydenckich zwykłe łacińskie wyrażenie w obliczu śmierci nieubłaganie pozostawało nieprzetłumaczalne dla francuskich podatków. Przy stawkach sięgających 45%, francuski podatek od spadków i darowizn jest najwyższy w Europie i jeden z najwyższych na świecie. Stanowi jedną z największych niesprawiedliwości, jakich doznają nasi obywatele. W obliczu takiego francuskiego wyjątku przedstawiła Kongresowi Republikanów nowe propozycje zniesienia pozorów podatku od śmierci. Zdecydowane stanowisko anty-Macronowe, jako odrzucenie transferu i dziedzictwa, jest jednym ze składników DNA Emmanuela Macrona. W 2018 i 2019 r. La République En Marche, głosem Christophe’a Castanera i Stanislasa Gueriniego, otworzył debatę przeciwko transmisji postrzeganej jako „nieznośna nierówność narodzin”, wówczas grupy Nowego Świata zaproponowały zwiększenie podatku od spadków i darowizn.

„

Te wygórowane podatki na transport są równoznaczne z atakiem na ideę pięknej własności

„

Jednak na 90 dni przed wyborami prezydenckimi Prezydent RP i Minister Gospodarki porozumiewają się w odwrotnym kierunku przeciwko podatkom od spadków, które są uważane za zbyt wygórowane. Stanowisko do wyboru, które nikogo nie oszukuje Chociaż właściciele i emeryci od pięciu lat są uprzywilejowanymi celami tego organu, Rada Analiz Ekonomicznych Certyfikowana przez Matignona właśnie zaproponowała zwiększenie obowiązków spadkowych i majątkowych. W ramach tego pięcioletniego mandatu nienawiść do dziedzictwa biegnie pełną parą. Francuski zapis podatków od spadków i darowizn odzwierciedla ideologiczną wrogość wobec dziedzictwa i samej koncepcji przeniesienia i dziedziczenia. Nienawiść jest wskaźnikiem realnego wskaźnika politycznego, podobnie jak całkowity brak pragmatyzmu finansowego. Wskaźniki praw w stratosferze sprowadzają się do szaleńczego pomieszania równości i równości.

Jak pisał ekonomista Paul Leroy Beaulieu: „Prawo do przenoszenia własności zawsze istniało w cywilizowanym świecie jako konsekwencja prawa do własności”. Tak wysoki podatek transportowy jest równoznaczny z atakiem na ideę pięknej własności. Dziedziczenie jest równoznaczne z zakorzenieniem i synonimem, co oznacza, że ​​ktoś ma korzenie, skądś pochodzi i jest połączony z czymś większym niż indywidualność. W zupełnym kontraście do wspaniałego i rodzącego się narodu, który symbolizuje społeczeństwo szalonego indywidualizmu, człowieka bez korzeni.

„

Należy zakwestionować ekonomiczne podstawy utrzymania tego podatku.

„

W tej sytuacji Francuzi nie popełniają błędów i zdrowym rozsądkiem 87% z nich odrzuca obecny podatek transportowy, bardzo niesprawiedliwy system związany z opodatkowaniem rodzin, które całe życie pracowały i zapłaciły już szereg podatków w kraj. Kraj jest światowym mistrzem w podatkach i opłatach w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. Dziedzictwo, o które chodziło, cierpliwie było na ogół kilkakrotnie finansowane z pracy i podatków. Dziś należy zakwestionować nie tylko rzekome uzasadnienie moralne, ale także samą ekonomiczną podstawę utrzymania tego podatku. Obniżenie tych podatków to sytuacja nadzwyczajna, a przede wszystkim konieczność ekonomiczna.

Sytuacja nadzwyczajna, bo dziś Francja jest przeciwna swoim sąsiadom, 14 krajów Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju zniosło ten podatek od 20 lat. Nie mówimy tu o małych państwach i rajach podatkowych, ale o skandynawskich bastionach socjaldemokracji, takich jak Szwecja czy Norwegia. Pod względem podatków od spadków Francja zajmuje pierwsze miejsce z podatkami przekraczającymi 0,5% PKB w porównaniu z mniej niż 0,25% w Skandynawii, kraju o znacznie mniejszych różnicach niż Francja. Kraje, które nadal opodatkowują spadki i darowizny, robią to po znacznie niższych stawkach niż Francja i stawkach przepadków sięgających 45%: Włochy opodatkowują 4% z 1 miliona euro, Polska opodatkowuje 7%, a Hiszpania opodatkowuje nie wcześniej niż około 800 000 euro.

Co gorsza, świadomie sprzeciwiają się obowiązującym we Francji opodatkowaniu, które działa odstraszająco na podatki i zapewnia im dobrobyt, podobnie jak Luksemburg, który nie opodatkowuje, i Portugalia poprzez całkowite zwolnienie potomków i majątku, eldorado dla francuskich emerytów. Kraje te zdały sobie sprawę, że najbogatsi podatnicy żyją w otwartym, połączonym świecie i że taki podatek przede wszystkim karze klasę średnią, która jest zbyt „biedna”, aby uniknąć podatku w drodze uzgodnień i zbyt „bogata”, aby go nie płacić. duże przejście . Aktywa są ogólnie planowane, szczególnie w przypadku ważnych aktywów zawodowych.

„

Nic tak nie motywuje do oszczędzania, jak pewność pozostawienia w życiu owoców swojej pracy dzieciom.

„

Z okazji wyborów prezydenckich Francja ma historyczną szansę na wybór wolności i skuteczności poprzez obniżenie podatków spadkowych oraz darowizn bezpośrednich i pośrednich. Reformy, które umożliwią energiczne pobudzenie oszczędności i poprawę akumulacji kapitału, która wraz z kryzysem zdrowotnym osiąga rekordowy poziom: francuskie oszczędności gospodarstw domowych osiągnęły 5,665 mld euro. Dzięki wydłużeniu średniej długości życia Francuzi dziedziczą coraz później, średnio 42 lata w 1985 r., 51 lat dzisiaj, wliczając w to już emeryturę, co jest ostatnim zjawiskiem, które znacząco szkodzi dynamice zarządzania dziedzictwem.

Złagodzenie uchwytu finansowego poprzez obniżenie opłaty za prezent ułatwi przekazanie jej przyszłym pokoleniom, które będą mogły ponownie zainwestować te pieniądze w realną gospodarkę. Rzeczywiście, nic tak nie pobudza do oszczędzania, jak pewność pozostawienia owoców swojej pracy swoim dzieciom za życia. Taki środek byłby ogromną pomocną dłonią dla młodych ludzi i pozwoliłby na ożywienie gospodarcze poprzez obieg zamrożonych lub częściowo zmonopolizowanych przez państwo oszczędności. Drastyczne obniżenie podatku od spadków i darowizn jest z pewnością miarą ogólnego ratowania francuskiej gospodarki, szansą dla naszej młodzieży i bronią do wzmocnienia naszego biznesu! „