„Ograniczenia” dotyczące 15% globalnego podatku minimalnego

Napięcia narosły wokół reformy systemu podatkowego dla międzynarodowych korporacji, która na początku lata została okrzyknięta historycznym osiągnięciem na szczytach G7 i G20. Ministrowie finansów państw członkowskich Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) spotkali się we wtorek i środę w Paryżu przed kluczowym terminem w piątek. „Teraz albo nigdy”, Grany przez Bruno Le Maire. Jeśli istnieje porozumienie „w ręce”, Powiedział, że międzynarodowy dynamizm może się odwrócić, ponieważ pod koniec miesiąca nie stanie na czele głów państw G-20 w Rzymie. Jednak wciąż nam do tego daleko. Dziesiątki krajów wciąż się wahają. Zło tkwi w szczegółach.

Przeczytaj takżeGlobalny podatek: los banków pośród konfrontacji

Najmniej kontrowersyjnym tematem wydaje się być globalna średnia minimalna. zamiast wspominać„przynajmniej” 15%, opłacane przez Paryż, Berlin i Waszyngton, byłoby największym możliwym wspólnym mianownikiem. W szczególności do wyruszenia do Irlandii, której rząd musi w czwartek podjąć decyzję o mobilizacji lub nieuczestniczeniu w projekcie. Niezbędne do osiągnięcia niezbędnego konsensusu przez dwadzieścia siedem lat, podczas gdy Węgry i Estonia również zwalniają. To jest teraz „15% lub nic”, Poznaj Bruno Le Maire. Powyżej średniej, „przeszkody polityczne” związane z obroną „Modele ekonomiczne” Podwajają standardy reform, które mają wejść w życie w 2023 roku. Polska i Węgry proszą o zwolnienia w celu złagodzenia skutków dla firm przemysłowych powiązanych z dużymi grupami, takimi jak fabryki samochodów. Rozważane są potrącenia w wysokości 7,5% od środków trwałych i 10% od wynagrodzeń, obecnie bez konsensusu.

Przeczytaj takżeOpodatkowanie międzynarodowych korporacji: Irlandia wyraża zaniepokojenie planami Waszyngtonu

Ze swojej strony Chiny odmawiają nakładania minimalnych podatków na swoje międzynarodowe korporacje, pozostawiając kraje, których filie są w tym celu, pod warunkiem, że otrzymają progresywny wniosek. Wreszcie pozostaje kwestia lokalnej redystrybucji zysków korporacji międzynarodowych (pierwszy filar reformy). Niektóre kraje, takie jak Brazylia, Indie czy Turcja, przejmują 30% tych zysków, podczas gdy stany macierzyste firm (takie jak USA) obozują na 20%. Paryż oferuje 25% kompromis.