Witold Gombrowicz, autor „Usta” i „Tykwa”

Witolda Gombrowicza Był pisarzem polskim, europejskim i międzynarodowym. Prawie dwadzieścia pięć lat przebywał na zesłaniu w Argentynie, potem kilka lat w Niemczech i Francji, gdzie zmarł w Vence w 1969 r. blisko żony Rity.

podczas jego życia, Witolda Gombrowicza Trzymanie się z dala od wszelkich trendów politycznych, estetycznych, mody literackiej i pozycji intelektualnych. Jego twórczość, głęboko zakorzeniona w kulturze europejskiej, dzieli się na „Torby podróżne” Jak sama mówi: siedem powieści, trzy sztuki teatralne, wywiady, kurs filozofii, kroniki i wspomnienia z lat 1953-1969.

Duch sprzeczności, ironii, prowokacji, Witolda Gombrowicza Cały czas się kręci i grozi. czasem rzecznik niedojrzałości, czasem młodociany oskarżyciel; Jednego dnia modernistyczny, drugiego antynowoczesny. Przeciwko Paryżowi, przeciw nowemu Rzymianinowi, przeciw Dantemu, przeciw Sartre’owi, przeciw powadze, przeciw Polsce, przeciw poezji, ale za arystokracją, za nagością, za banałem, za wszystkim, co chrzci. „podwartości”w naszych życiach.

„Nie czciłem poezji, nie byłem zbyt postępowy ani nowoczesny, nie byłem typowym intelektualistą, nie byłem ani katolikiem, ani komunistą, ani prawicowcem, nie czciłem ani nauki, ani sztuki, ani Marksa – kim byłem? , po prostu zaprzeczyłem wszystkiemu, co twierdził”.. Witolda GombrowiczaI Bajki i powieściParyż, Gallimard, Cole. Czwarty 2018

Ulissesa Manhisa W firmie

Ritę GombrowiczŻona Witolda Gombrowicza, literaturoznawcy urodzonego w Kanadzie, W Marioli OdzimkowskiejTłumaczka, nauczycielka i badaczka literatury i teatru. Ona pracuje z Ritę Gombrowicz Zarządzanie funduszami Gombrowicza na całym świecie (Argentyna, Polska, Japonia, Niemcy, Francja itp.).

„Poznałem pisarza, zanim poznałem człowieka”.

Ritę Gombrowicz Pisarz spotkał się przed poznaniem człowieka. „Jeszcze nie czytałem jego pracy, a on mi powiedział: „Moja praca jest jak podróżnik przed wojną, jest bardzo elegancka.” Pochodził z zamożnej rodziny i podróżował, miał komplet walizek Mała walizka, w której umieścił swoje relacje, dwie średnie walizki, w których zmieścił powieści i wspomnienia, a potem duża walizka do swojego teatru. I ponad pięćdziesiąt lat po jego śmierci, jego torby zostały otwarte i to, co było w środku, zostało odkryty.”

Pisarka między dwoma światami, która marzy o byciu Europejką

„Witold Gombrowicz uważał się i uważał za Polaka (…). Ale też wziął na siebie wszystkie granice i wszystkie kompleksy, które starał się przezwyciężyć. Polska była krajem między Wschodem a Zachodem. Określił siebie jako osobę” między dwoma światami, czyli nie do końca świadomy i zawsze Na uboczu krajów zachodnich, a jednocześnie marzył o byciu Europejczykiem i uważał, że Europa jest ważniejsza niż ojczyzna. Mówił: „Bądźmy Europejczykami !” To było przed stworzeniem Europy, a on wyprzedzał swoje czasy.Ufa żonie Ritę Gombrowicz.

Kultury marginalne muszą walczyć o zadomowienie się w świecie literackim

Witold Gombrowicz miał ambicje zostać wielkim pisarzem, ale trudno było mu się odnaleźć w świecie literackim, bo kiedy należy się do tzw. Europa czy Europa Środkowa, a Argentyna, Kanada, Quebec i vice versa, jeśli nie należy się do dużych krajów, takich jak Anglia czy Francja, które mają wspaniałe plony i dobrą reputację, trzeba walczyć”.opowiada Ritę Gombrowicz. „Według niego trzeba najpierw wyrazić własne kompleksy, a to znaczy zrozumieć, jakie są granice, nie okłamywać siebie, być uczciwym intelektualnie, a potem starać się je przekraczać”..

Do Marioli OdzimkowskiejWitold Gombrowicz nie chciał też umieszczać tekstu polskiego w „literaturze peryferyjnej”: W swojej serii Souvenir de Bologna pisze, że wziąłby byka zachodniej wyższości sprzed wieków, by narzucić się jako pisarz i nie odczuwać tego problemu niższości w porównaniu z Zachodem.

Jestem autorem „Usta” i „Tykwa”

Co przez to rozumie Witold Gombrowicz? W rzeczywistości mówi o dzieciństwie. „Usta” to oszpecenie wyrządzone przez jedną osobę drugiej.on tłumaczy Ritę Gombrowicz. „Na przykład, jeśli zwrócę się do ciebie, mądralo, i nazwę cię idiotą, dam ci „usta”. To jest oszpecenie”. cucul” to to samo, ale w sensie niedojrzałości. Jeśli masz, powiedzmy, 20 lat, a ja traktuję cię jak małe dziecko, mówiąc ci „mały Ulissesie”, to jest dzieciństwo”. .

Posłuchaj całej audycji, klikając ikonę „▷” u góry strony.

jakościowy

• [Livre]

  Witolda GombrowiczaI

  Bajki i powieściParyż, Gallimard, Cole. Czwarty 2018

• [Livre] Ritę GombrowiczI Gombrowicz w Argentynie. Świadectwa i dokumenty, 1939-1963,Wydania czarno-białe, 1984
• [Musique] Warszawski Zespół Wiejski„Uwodzenie”

Dzięki

W ramach wydania

Głosy z Europy ŚrodkowejI Ulissesa Manhisa pragnę serdecznie podziękować:

Centrum Czeskie w ParyżuL’

Liszt Institute – Węgierskie Centrum Kultury w ParyżuTam

Biblioteka Polska w Paryżu Fanny Moser, redaktor w Editions

czarny w białymMarilou Pierrat, kierownik działu tłumaczeń w firmie

Albin MichałSufian Khosna

Gallimarda Powieściopisarz i filozof

Pascale Brucknera także wszystkim osobom, które pracowały za kulisami przy tworzeniu tego programu.

Audycji Ulysse Manhes można posłuchać w całości, klikając poniżej:

Słuchaj i subskrybuj różne podcasty »

Głos Europy M

opowieść”