Witamy w redakcji, Jean-Luc Suchacki!

Lepetitjournal.com/varsovie we współpracy z witryną polskaefc.comMiło nam powitać nowego stałego współpracownika: Jeana-Luca Suchackiego, doktora nauk o wychowaniu oraz profesora literatury, historii i geografii. Napisał pracę magisterską poświęconą zajęciom dla dzieci imigrantów w latach 1919-1939 w Calvados – obejmujących liczną polską społeczność (opublikowana w 2020 r. przez Editions Haramtan). W 2021 r. opublikowano Niezwykły Słownik Polski (Wydania Kosmopolis). Regularnie znajdziecie go w artykułach poświęconych historii Polski, oświacie, społeczeństwu i piłce nożnej, jego drugiej pasji. Od 2012 roku, kiedy Polska i Ukraina były gospodarzami Mistrzostw Europy, stworzyła punkt odniesienia w tej dziedzinie. Co więcej, 7 października otrzyma… Uhonorowanie jury wspaniałego polskiego konkursu we Francji w 2022 roku (w kategorii nauki) w Ambasadzie RP we Francji. Ponieważ będziemy razem podróżować na dużą odległość, poznajmy się lepiej.

Lepetitjournal.com/varsovie: Jean-Luc, choć obecnie mieszka głównie we Francji, jakie są Twoje relacje z Polską i jak definiujesz swoją polską tożsamość?

Jean-Luca Suchaki : Mam bardzo silny związek z Polską, ponieważ nadal mam część rodziny w Krakowie i często jeżdżę do wsi, gdzie urodziła się moja babcia, gdzie mamy rodzinny dom i ziemię. Istnieje zatem „fizyczny” związek z tym krajem.

Mówię o „silnej więzi”, ale to trochę skromnie, bo myślę, że mogę nawet mówić o kochaniu tego kraju i chcę wyraźnie powiedzieć, że nie dzieje się tak dlatego, że czasami poruszam w swoich pracach tematy drażliwe (Jedpawneemasakra Kelseya, Protest Kayseriego itd.) Nie lubię Polski.

Wręcz przeciwnie, jeśli użyjemy słów użytych w artykule poświęconym Polsce przez geopolityka Dominique’a Moisiego: Naród wzrasta, gdy pokazuje, że jest w stanie stawić czoła złożoności swojej historii. Poniża się, gdy patrzy na swoją przeszłość w sposób defensywny „.

Moja polskość jest ustalona, ​​bo jest już w moim nazwisku. To duża część mojej tożsamości. Potem, gdy zaczynałem pracę nad pracą dyplomową, nie miałem robić pracy historycznej na temat edukacji dzieci polskich, bo miała to być praca bardziej socjologiczna (kontynuacja mojej pracy na studiach II stopnia) na temat struktur szkolnych dla dzieci z imigranci.

Pracowałem więc nad oficjalnymi tekstami organizującymi te zajęcia i zauważyłem, że jest tam wiele odniesień do lat 30. XX wieku. Stopniowo odkrywałem, że zalążkiem tych wszystkich klas specjalnych byli polscy imigranci, ale nie będę wchodził w szczegóły, bo to byłby temat na osobny artykuł. Zawsze mówię: „Moja polskość mnie znów ujęła” – jako znak, wręcz symbol.

Co skłoniło Cię do przekształcenia pracy akademickiej w prace publiczne? Czy masz jakieś uwagi od czytelników?

Zawsze chciałem, aby praca akademicka była w miarę dostępna dla jak największej liczby osób. Dlatego w 2020 roku opublikowałem swoją pracę za pośrednictwem Éditions Haramtan Zawsze przerabiając tekst, mając na uwadze ten cel. Ale zdałem sobie sprawę, że książka była zbyt „specyficzna”, zbyt specjalistyczna, wciąż zbyt trudna, zbyt ciężka. Myślę, że mam jeszcze wiele do zrobienia, aby ułatwić sobie tę pracę, aktualnie pracuję nad projektem książki obrazkowej poświęconej polskiej imigracji do Francji.

Moja druga praca Niezwykły Słownik Polski Zabawniej i łatwiej. Otrzymałem wiele dobrych opinii na temat tej małej książeczki pod względem treści i formatu. To także okazja do współpracy z Vanessą Pignarre i Patrickiem Arfi z Editions KosmopolisKrótko mówiąc, ponieważ doszło do autentycznej i konstruktywnej wymiany zdań, wykonują oni wysokiej jakości pracę redakcyjną. Byłam też bardzo dumna ze swojej wizji Niezwykły Słownik Polski W oknie Biblioteki Polskiej (Rue Saint-Germain w Paryżu) przez kilka miesięcy.

Jak zaczęła się Twoja pasja do piłki nożnej, zwłaszcza polskich zawodników?

Moja pasja do piłki nożnej zaczęła się podczas Mistrzostw Świata w 1990 roku, które były pierwszym prawdziwym turniejem, w którym wziąłem udział. Jako dziecko fascynowali mnie Argentyńczycy, Diego Maradona i Claudio Caniggia, a także Włosi: Franco Baresi, Paolo Maldini, Gianluca Vialli i Roberto Donadoni, żeby wymienić tylko kilku.

W tamtym czasie śledzenie polskiego futbolu we Francji było bardzo skomplikowane. Były tylko wyniki Francja Piłka nożna co tydzień, ale nie było internetu, turniej był transmitowany tylko w Polsce (i znowu…), a reprezentacja narodowa była nieobecna na najważniejszych zawodach w latach 1986-2002. Mimo wszystko Polacy zdobyli srebrny medal i na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku pozostaje to dobrym wspomnieniem.

Następnie w 2012 roku wspólnie zorganizowano Mistrzostwa Europy w piłce nożnej pomiędzy Polską i Ukrainą, a we współpracy z drużyną założono blog Więc stopa. Obserwuję go na WordPressie od 10 lat.

7 października otrzymasz medal: medal Jury Ogólnopolskiego Konkursu Fantastycznego we Francji w 2022 rokuw kategorii nauka, w Ambasadzie RP we Francji! Jak się czujesz, czyi przodkowie musieli opuścić Polskę. Czy to są „reparacje”?

Po pierwsze, jest to naprawdę wspaniałe, ponieważ przez ostatnie lata dużo pracowałam sama nad swoim biznesem i wreszcie zobaczyć, jak moja praca została doceniona i nagrodzona, to ogromna przyjemność. Dziękuję także Bożenie Bertaud i Dagmarze Skurze oraz członkom jury za tę nagrodę.

W takim razie przyznanie tej nagrody ma rzeczywiście wymiar bardzo symboliczny, bo jak już mówiłem, bardzo kocham Polskę i jestem bardzo przywiązany do tego kraju, który często (jeśli nie zawsze) promuję. Nagroda ta jest także symbolem (półoficjalnego) uznania mojej polskiej tożsamości.