W celu uznania masowego mordu kobiet w Izraelu 7 października – Tahrir

Zginęło wielu cywilów, ale kobiety nie zostały zabite w taki sam sposób, jak inne. Paradowano nago i gwałcono. Grupa osób publicznych, w tym Charlotte Gainsbourg, Isabelle Carré i Marek Halter, twierdzi, że przestępstwa te były skierowane przeciwko nim ze względu na ich płeć.

Nazywają się Sarah, Karen, Celine… Z inicjatywy stowarzyszenia Paroles de femmes kierujemy apel do działaczy na rzecz praw kobiet i zwolenników naszej sprawy o uznanie zamordowań kobiet w masakrach kobiet popełnionych 7 października w Izrael.

Znaczące jest, że termin ten, często używany przez prasę do opisania morderstw kobiet przez ich mężów lub byłych mężów, jest uznawany przez wszystkie międzynarodowe organizacje pozarządowe (Amnesty International, UN Women itp.) za masowe mordy kobiet.

Musimy stawić czoła masowemu morderstwu kobiet, nie łącząc go z konfliktem izraelsko-palestyńskim. Wiemy, że to trudne. Musimy to jednak zrobić, aby kobiety nie stały się pierwszymi ofiarami wojen i konfliktów zbrojnych i aby ich twarze nigdy nie zostały zapomniane.

Wystawiono, zgwałcono i ścięto głowę

Zginęło wielu cywilów, ale kobiety nie zostały zabite w taki sam sposób, jak inne. Przemoc popełniana wobec tych kobiet pod każdym względem odpowiada definicji kobietobójstwa, czyli zabijania kobiet lub młodych dziewcząt ze względu na ich płeć. Kobiety pokazano nago. Kobiety były gwałcone aż do złamania miednicy. Ich ciała również zostały zgwałcone. Ich narządy rozrodcze zostały uszkodzone. Oddawali mocz na ich szczątki. Niektórym ścięto głowy, innych poćwiartowano i spalono. Inni zostali wzięci jako zakładnicy. Wszystko to jest filmowane i fotografowane, aby stworzyć horror, ponieważ kobiety i dzieci są symbolem naszego człowieczeństwa. Potwierdzają to nagrania wideo z przesłuchań terrorystów: „Chcieliśmy je zgwałcić, aby je skazić”. Nawet zakładniczki zostały uporządkowane, piękne wzięte po jednej stronie, a pozostałe zabite. Niepełnosprawne kobiety również były gwałcone i zabijane, np. autystyczna Noya i Ruth, która cierpi na wiele niepełnosprawności.

Powtórzę: tu nie chodzi o konflikt izraelsko-palestyński.

To wezwanie nie ma charakteru politycznego. To wezwanie ma charakter czysto feministyczny i humanitarny. Musimy wszyscy trzymać się razem. Rozpoczęliśmy internetową petycję, aby ta solidarność mogła być kontynuowana.

Pierwsi sygnatariusze: Olivia Kattan, prezes Paroles de Femmes, Charlotte Gainsbourg, Anne Hidalgo, Tomer Sisley, Isabelle Carré, Catherine Marchal, Samuel Le Behan, Elsa Silberstein, Bernard Campin, Aryeh Elmaleh, Marilou Berry, Pascal Elbe, Michel Bogena, Stephane Guillon, William . Mesgech, Jean-Luc Moreau, Lior Ashkenazi, Michel Simes, Valérie Trierweiler, Laurence Ferrari, Françoise Laborde, Brigitte Benkemont, Marc Levy, Marek Halter, Aryeh Avigdor (były ambasador w Izraelu), Georges Marc Benhamou, Maitre Nathalie Tommasini, Maitre Michel Shor, Anne Baer (CEO iKare Innovation), Yvan Attal, Lamia Al-Araj…

Aby podpisać petycję.

Czy chcesz opublikować kolumnę w Uwolnienie? Aby zapoznać się z naszymi poradami i procedurami, których należy przestrzegać, a także adresem, na który można przesyłać nam sugestie, przejdź do sekcji „Sugestie dotyczące forum” na dole tej strony.