Satelita BepiColombo wykonał pierwsze zdjęcie Merkurego

Po raz pierwszy od czasu wystrzelenia w 2018 r. satelita, na którym znajdują się czujniki Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i Japonii (JAXA), przeleciał obok swojej „docelowej” planety.

Unikalne zdjęcia. Satelita BepiColombo poświęcony eksploracji Merkurego wykonał swoje pierwsze zdjęcia planety najbliższej Słońcu, którą instrument przeleciał na wysokości około 200 km – poinformowała w sobotę Europejska Agencja Kosmiczna.

Po raz pierwszy od czasu wystrzelenia w 2018 r. satelita, na którym znajdują się czujniki Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i Japonii (JAXA), przeleciał obok swojej „docelowej” planety.

BepiColombo ma okrążyć Merkurego dopiero w 2025 roku, ponieważ dotarcie do najmniejszych planet Układu Słonecznego jest bardzo trudne.

Zdjęcie zostało zrobione około 1000 km dalej

W locie kamery monitorujące dostarczyły czarno-biały materiał. Ale po tym, jak maszyna dotarła na nocną stronę planety, warunki nie były „idealne” do robienia zdjęć bezpośrednio do najbliższego punktu (199 km), a tylko najbliższe można było uchwycić. W odległości około 1000 km, podała w oświadczeniu Europejska Agencja Kosmiczna.

Na tych zdjęciach możemy zidentyfikować duże powierzchniowe kratery uderzeniowe, które powstały w wyniku masywnych erupcji lawy miliardy lat temu. „To niewiarygodne, kiedy wreszcie zobaczymy naszą docelową planetę” – powiedziała Elsa Montagion, szefowa misji kosmicznej.

Misja BepiColombo musi zbadać powstawanie Merkurego, aby rozwiązać zagadkę powstania tej spalonej planety, najmniej zbadanej z czterech skalistych planet Układu Słonecznego.

Planowane pięć kolejnych lotów

Pięć kolejnych lotów nad Merkurym jest planowanych przed ostatecznym celem misji, podczas złożonej ścieżki, podczas której satelita przelatuje również nad Wenus i Ziemią.

BepiColombo nie może być wysłany bezpośrednio na Merkurego: grawitacja Słońca jest tak silna, że ​​konieczne byłoby wykonanie gigantycznego manewru hamowania, aby odnieść sukces w ustawieniu satelity, co wymagałoby załadowania tak dużej ilości paliwa dla statku kosmicznego tej wielkości.

Grawitacja wywierana przez Ziemię i Wenus – zwana asystą grawitacyjną – pozwala im „naturalnie” zwalniać podczas podróży.