Rozmawialiśmy z Lailą Bakhti na temat edukacji

Kino – wiele szkół Montessori (niejasno) zna tę metodę uczenia się. Jej założyciel w mniejszym stopniu. Reżyserka Lea Todorov, znana przede wszystkim z filmów dokumentalnych (w tym o oświacie w okresie międzywojennym), próbuje odpowiedzieć na ten problem, pokazując w środę, 13 marca, kinowy pokaz udanego filmu o niezwykłych losach Włocha: Nowa kobieta.

Fabuła przenosi nas do roku 1900 w Paryżu. Leila Dalingi, kurtyzana ze stolicy, grana przez Leilę Bekhti, jest u szczytu swojej świetności wśród mężczyzn. Jednak pewnego pięknego dnia jego przeszłość wychodzi na światło dzienne: Tina, niepełnosprawne dziecko urodzone potajemnie z poprzedniego związku, wraca do niego po śmierci jednej z bliskich, która do tej pory się nią opiekowała.

Co z nią robisz? Nikt nie powinien wiedzieć, że potajemnie urodziła dziecko. A tym bardziej – dzieckiem „niedoskonałym” w oczach społeczeństwa. Lily nie powinna ryzykować. Postanowiła wyjechać z Paryża do Rzymu, gdzie czekała na nią rezydencja. Tam poznaje Marię Montessori (w filmie Yasmine Trinca).

Sprawdź zwiastun poniżej:

Chirurg – jedna z pierwszych kobiet, które ukończyły studia medyczne we Włoszech – przez kilka lat pracowała nad opracowaniem pionierskiego podejścia edukacyjnego dla dzieci niepełnosprawnych umysłowo lub fizycznie. ” Nie wiedziałem, że to się tak zaczęło », szepcze Laila Bakhti, którą poznaliśmy.

Początki „Metody Montessori”

Jeśli powieść Leah Todorov najpierw opowiada prawdziwą historię niezależnej i ambitnej kobiety, która usilnie starała się dotrzeć na wyższe szczeble zdominowanego przez mężczyzn świata naukowego i intelektualnego, to Nowa kobieta Dokładnie przedstawia także początki słynnej „metody Montessori”.

Pomysł? Pozwól dzieciom uczyć się „samodzielnie” dzięki dostępnym im wiodącym materiałom edukacyjnym, aby mogły doświadczyć konkretnych pojęć, takich jak czytanie, pisanie czy matematyka. cel Wreszcie Ma to umożliwić im późniejszą integrację z życiem cywilnym, tak jak wszyscy inni.

” Ważna jest integracja osób niepełnosprawnych ze społeczeństwemLeila Bakhti wierzy, że różnorodność społeczna, której nauczyła się na paryskich przedmieściach, była kluczowa dla jej rozwoju osobistego. Nie chcę, żeby moje dzieci żyły w bańce. To szansa na rozwój w odmienności. »

Sukces, jeśli spojrzeć na to z odpowiedniej perspektywy

W rzeczywistości, podobnie jak w filmie, wysiłki Marii Montessori na rzecz tak zwanych „niedoborowych” uczniów były kluczowe i doprowadziły ją do rozszerzenia pola studiów na wszystkie dzieci. W 1907 roku otworzyła pierwszy dom dziecka (Casa dei Bambini) w Rzymie, w robotniczej dzielnicy San Lorenzo. Bardzo szybko jego sukces przekroczył granice kraju. Została szczególnie okrzyknięta gwiazdą podczas konferencji zorganizowanej w Stanach Zjednoczonych w 1913 roku.

Dziś w kraju Wujka Sama istnieje kilka tysięcy szkół noszących jego imię. Oznaka szaleństwa modowego, które trwa (także w Europie), ale niekoniecznie podoba się wszystkim rodzicom. ” Są rzeczy, które powinieneś zabrać, inne mniej „, przyznaje Laila Bakhti.

Przed wyborem: Czasami zachowujemy się trochę wulgarnie i myślimy, że ta metoda pedagogiczna ma na celu nie mówienie dziecku „nie”. Nie sądzę, że o to chodzi. Jednak ta metoda rodzicielstwa, w której nigdy nie musisz mówić dziecku „nie”, nie jest dla mnie. „Zasadniczo kontynuuje się, jak wszędzie: „ Słyszałam o szkołach prywatnych, które były drogie, ale niekoniecznie dobre. »

Laila Bakhti: „Młodzież przyszłością narodu”

Metoda Montessori została podkreślona w Nowa kobieta Opiera się na pracy charytatywnej, opartej na obserwacji i współpracy, a nie rywalizacji. „zasady” Musimy włożyć więcej w edukację, nie tylko tych, których stać na prywatne szkoły dla swoich dzieci Laila Bakhti zgadza się.

Uważa za istotne, aby wszystkie szkoły korzystały z tych samych zasobów, dobrej infrastruktury i wysokiej jakości edukacji: „ Edukacja to ważny temat. Młodzież jest przyszłością narodu. Musimy myśleć i szukać rozwiązań, aby dziecko, niezależnie od poziomu życia rodziców, miało takie same szanse jak inni. »

W czasie debaty na temat różnic między edukacją publiczną i prywatną we Francji słowa Leili Bakhti odbijają się echem. Aktorka nie zamierza jednak angażować się w politykę, ale podsumowuje: Że od chwili, gdy pragniemy dla dzieci innych ludzi tego, czego pragniemy dla własnych dzieci, zrobiliśmy już krok do przodu „.

Zobacz także na HuffPost :