Rebelia Prigożyna: Rosja na krawędzi politycznego upadku

Czas czytania: 6 minut

Ostatecznie nie było to przekroczenie Rubikonu, a zakręt na M4. na końcu szalony dzień O dzikich spekulacjach, zamachach stanu i wojnie domowej… podsycanych historycznymi aluzjami i obelgami Dobrzy ludzie To, że Carrer de Encos zakończyło się uderzeniem miecza w wodę… na razie.

Ponieważ jedno jest pewne, najbliższe dni i tygodnie przyniosą wiele niespodzianek. Czego przygoda Wagnera z 24 czerwca nauczyła tych, którzy wciąż wątpili, że konflikt ukraiński oznacza początek długiego okresu wstrząsów, które rozwścieczą Rosję i świat europejski. I wszystkie scenariusze stają się możliwe, od bardziej agresywnego reżimu po ogólny chaos i separację między regionami, wszystkie uzbrojone w broń nuklearną. Europa musi bardziej niż kiedykolwiek przyspieszyć swoją transformację wojskową i energetyczną.

Zamach stanu nie nastąpił

Wszystko zaczęło się 10 czerwca, kiedy rosyjskie Ministerstwo Obrony nakazało wszystkim „oddziałom ochotniczym” podpisanie umów z armią rosyjską przed 1.^każdy Lipiec. A to ostatecznie oznaczało koniec prywatnej milicji Wagnera, przynajmniej na froncie ukraińskim. Wydawało się wtedy, że stronie „wojskowej” udało się przekonać Putina do przywrócenia do porządku jego „stworzenia”, Prigożyna. Ale stwór się buntuje. Od 11 czerwca Prigojine zadeklaruj to Wagner nie podpisze umów z Shoigu.. 12 czerwca przywódca Republiki Czeczeńskiej Ramzan Kadyrow zgodził się na włączenie jednostki wojskowej Achmata do armii rosyjskiej, zwiększając presję na swojego „sojusznika” Jewgienija Prigogina.

Przez dwanaście dni napięcie nieubłaganie rośnie. Prigojine podwaja ataki w filmach, które publikuje w sieciach społecznościowych. Atakuje Szojgu i Gierasimowa, nazywając ich „bękartami”, „tchórzami”, „klaunami”, zarzucając im niekompetencję, ale także pozbawienie swoich żołnierzy, odpowiedzialnych za zdobycie Bachmuta, amunicji, wsparcia lotniczego i tak dalej. 23 czerwca pod pretekstem ataku armii rosyjskiej na tyły Wagnera, czemu stanowczo zaprzecza Ministerstwo Obrony, rozpoczął nową, niewiarygodną tyradę, krytykując korupcję kraju, niekompetencję armii, medialne kłamstwa na temat realia wojny i realne liczby ofiar rosyjskich.

Mając 25 000 doświadczonych ludzi, Wagner szybko Kontroluje Rostów nad Donem, następnie wyrusza w drogę M4, autostradą łączącą południową Rosję ze stolicą, przecina kraj pozornie nie napotykając oporu, przejmuje kontrolę nad obiektami wojskowymi w Woroneżu, mija Levitsk i zatrzymuje się 200 kilometrów od Moskwy, po czym zawraca odbyły się negocjacje Aleksandra Łukaszenki. Immunitet otrzymują żołnierze szeregowej milicji i Prigożyn, którzy zostali ogłoszeni zesłaniem na Białoruś. Najemnicy opuszczają swoje posterunki w Rostowie i wracają do swoich koszar.

Rosja właśnie przeżyła najbardziej niesamowite 24 godziny w swojej historii od czasu nieudanej próby zamachu stanu 19 sierpnia 1991 roku.

Człowiek, który chciał być królem

Wszystko oddziela Prigożyna od silowiki Otoczenie Putina to byli członkowie leningradzkiego KGB lub żołnierze najlepszych akademii. Były więzień skazany na dwanaście lat więzienia w latach 80., mieszkaniec Petersburga został sprzedawcą hot dogów, a następnie „kucharką Putina” w latach 2000., zbił fortunę w Concord Catering, założył internetową agencję badawczą, a następnie Wagner’s prywatna milicja Podczas Dmitrija Utkina w 2014 roku.

W ciągu niespełna ośmiu lat, przy pomocy kampanii syryjskiej, która jest prawdziwym pokazem umiejętności armii rosyjskiej, zmieniła geopolityczną mapę Afryki, zadomowiając się w najbardziej skorumpowanych krajach kontynentu, Afryce Środkowej, Mali , Sudanie i Mozambiku. Kongo itp.

Po niepowodzeniach, jakie poniosła armia rosyjska na początku wojskowej operacji specjalnej, dla Prigożyna otwiera się nowy okres. Zdaje sobie sprawę z poziomu korupcji podkopującej rosyjską armię, jej braków w wyposażeniu, przywództwie i wyszkoleniu ludzi, dlatego we wrześniu 2022 r. proponuje Putinowi zawyżenie liczebności swoich najbardziej doświadczonych żołnierzy poprzez wspólny pobór. Przestępcy w rosyjskich więzieniach. Dla Prigojine’a to powrót do korzeni, swego rodzaju objawienie. Przemierzając Rosję, kolonie karne i więzienia poznaje swoje przeznaczenie. Czas spędzony w więzieniu pozwolił mu mówić językiem więźniów, a także żołnierzy, ich rodzin i ogółu społeczeństwa; Nie jest już tylko miliarderem, który zaczynał od zera, jest w bliskich stosunkach z najpotężniejszym człowiekiem na świecie, Władimirem Putinem, jest przedstawicielem narodu rosyjskiego uciskanego przez jego elitę.

Będąc oligarchą, stanie po stronie drobnostek, konserwatystów, nacjonalistów, ofiar niekompetencji i słabości oligarchów, aparatczyków i partii. silowiki. Stał się wodzem par excellence populistycznym, nie pamiętając tym samym Cezara, który przekroczył Rubikon na czele swoich jedenastu wzmocnionych dziesięcioletnią wojną legionów, lecz szefa gwardii pretoriańskiej Sejana czy generała Witeliusza, który został cesarzem poprzez zamordowanie Othona . .

zestawienie

Prowadząc „Marsz dla Sprawiedliwości”, Prigogine podjął duże ryzyko. Czy przegrał swój zakład, czy wrócił, aby skakać lepiej? Przez 24 godziny rosyjska armia, druga co do wielkości na świecie, nie była w stanie powstrzymać 25-tysięcznej milicji na autostradzie. Dlaczego? Można tylko spekulować, ale nieunikniony wniosek jest taki, że Putin nie miał wystarczających rezerw. Od początku wojny Rosja straciła 4000 czołgów, 10 000 pojazdów opancerzonych i ponad 200 000 zabitych lub rannych. Jego myśliwce i śmigłowce szturmowe są mobilizowane przede wszystkim do powstrzymania ukraińskiego kontrataku.

Być może reżim za bardzo się bał. Wskazówki są tutaj: Wspaniałe przemówienie Putina 10 rano 24-go i jego odniesienia do rzekomej rewolucji rosyjskiej „Ukradłem zwycięstwo” podczas pierwszej wojny światowej. zniknięcie Shoigu i Gerasimova 23 lata temu; ucieczka wojsk rosyjskich na froncie ukraińskim; Samoloty cywilne odlatują do Erewania w Armenii, Astany w Kazachstanie, Dubaju i Turcji, pełne oligarchów, urzędników i ich rodzin (cała rodzina Łukaszenki od razu uciekła do Turcji)…

Z wiadomości na Telegramie wiemy też, że żołnierze Wagnera, którzy niegdyś czcili Prigożyna, są teraz źli i czują się zdradzeni. Od ogłoszenia „układu” nie mieliśmy żadnych wiadomości ze Sztabu Generalnego. Co się stanie ?

scenariusze

Rosja jest na krawędzi politycznej zapaści. Jak na ironię, jeśli wszystkie frakcje są zjednoczone w nienawiści do Zachodu (dla tych w Europie, którzy chcieli wczoraj wygrać Prigożyna, nie zapominajmy, że były oskarżyciel jest bardziej „prawicowy” niż Putin), prawie nienawidzą się nawzajem. tak wiele. Niczym uczeń magika, Putin koncentruje się teraz na przetrwaniu. Aby to zrobić, musi nadal oszczędzać się nawzajem, jednocześnie temperując ich ambicje.

Najbardziej prawdopodobny scenariusz jest następujący: w najbliższych tygodniach nastąpią zmiany w wojskowym establishmentu (z pewnością element porozumienia z Prigożynem); Putin zdwoi krytykę Zachodu, używającego jak zwykle zagrożenia nuklearnego (tylko w tym miesiącu rosyjskie media wspomniały o tym ponad 200 razy!); Będzie próbował dokonać zamachu stanu na Ukrainie, aby odwrócić uwagę od swoich problemów, np. mieszanego ataku na elektrownię jądrową w Zaporożu; Na koniec będzie dążył do redystrybucji kart wśród swoich sojuszników (np. wynagradzając Kadyrowowi jego wsparcie 24 czerwca jego usunięciem).

Bardziej niepokojące są inne scenariusze: odwrót Prigożyna, który odmawia wyjazdu na Białoruś (jeszcze w Rostowie), nowy przywódca Wagnera, który wyrzeka się Prigogine’a i wznawia marsz na Moskwę, „salonowy” zamach stanu i wymiana Putina przez eraczyka, secesję Czeczenii lub innego zaplecza od Unii, wybuchnie wojna domowa lub, co gorsza, zastąpienie Putina przez jastrzębia, który użyje taktycznej bomby atomowej na Ukrainie, by umocnić swoją władzę.

Od 24 czerwca weszliśmy w nową fazę. Specjalna operacja wojskowa, która miała zaanektować Ukrainę i utorować drogę do aneksji byłych republik radzieckich, przerodziła się w walkę o uniknięcie chaosu w Rosji, mocarstwie dysponującym 6 tysiącami głowic nuklearnych, stojącym na krawędzi upadku.