przestrzeń. Najcięższa gwiazda we wszechświecie nie waży tyle, ile wcześniej szacowano

Największa gwiazda odkryta we wszechświecie nie jest tak masywna, jak wcześniej szacowano, zgodnie z nowymi obserwacjami, które sugerują podobny scenariusz dla innych, masywniejszych gwiazd.

R136a1 znajduje się w sercu Mgławicy Tarantula, w grupie gwiazd w Obłoku Magellana, niedaleko naszej galaktyki, i została odkryta w 1985 roku. 320 razy więcej niż Słońce. Ostatnie obserwacje poprawiły tę liczbę do 250 mas Słońca.

Od 170 do 230 mas Słońca

Tym razem zespół używający teleskopów Gemini North i Gemini South, znajdujących się odpowiednio na Hawajach i Chile, zredukował swoją masę do 170-230 mas Słońca, zgodnie z badaniem, które ma się pojawić w Czasopismo Astrofizyczne.

„Nasze wyniki pokazują, że najbardziej masywna gwiazda, jaką obecnie znamy, nie jest tak masywna, jak sądziliśmy” – powiedział Venu Kalari, główny autor badania i astronom z US NOIRLab, który obsługuje Teleskopy Gemini.

„To wskazuje, że górna granica masy gwiazdy może być również mniejsza, niż sądziliśmy” – dodał w oświadczeniu opublikowanym w czwartek przez NOIRLab.

Gwiazdy, które trudno zobaczyć

Gwiazdy takie jak R136a1, które są największe i najjaśniejsze we Wszechświecie, są trudne do zaobserwowania.

Po pierwsze dlatego, że ich długość życia jest bardzo krótka, liczona w kilku milionach lat, podczas gdy Słońce, bardziej popularna gwiazda, ma oczekiwaną długość życia dziesięciu miliardów lat.

Następnie, ponieważ zazwyczaj znajdują się one w zwartych gromadach gwiazd spowitych gwiezdnym pyłem, co utrudnia dokładny pomiar jasności ich członków. Jednak to właśnie ta jasność w szczególności umożliwia wyznaczenie masy gwiazdy.

Zespół NOIRLab uzyskał najdokładniejszy obraz gwiazd w gromadzie, a tym samym R136a1, przy użyciu techniki zwanej interferometrią zwierciadlaną. Fotograf Zorro wykonał bardzo dużą liczbę zdjęć, w tym przypadku 40 000, przy bardzo krótkim czasie naświetlania 60 milisekund. Pozwoliło mu to przezwyciężyć wpływ atmosfery ziemskiej, który zaburzał obserwacje.

Stosowana wcześniej technologia monitorowania nigdy nie była wykorzystywana do tego typu rzeczy. To skłania autorów badania do „ostrożnego podejścia do swoich wyników”, jak twierdzi Kalari. Czekając na bardziej wydajne instrumenty, takie jak Ekstremalnie Duży Teleskop (ELT), spodziewany w 2027 r., poprawią pomiar.