Przecinki Saint-Loupa. Jonathan Gottred udowodnił, że „nie jest daleko od najlepszego” po tym, jak został pokonany przez kontuzję w Polsce.

W miniony weekend Jonathan Gaudret, trener w Country House i licencjobiorca Aveyron Boxing Tour, pojechał do Warszawy, by walczyć o międzynarodową walkę z Pawłem Cisicem, numerem 28 świata (boxreck) i numerem 2 w Polsce w swojej dywizji wagi półciężkiej. Renomowane nocne spotkanie bokserskie Polsatu, transmitowane na żywo z toruńskiej areny na antenie Polsatu w scenerii godnej dużego amerykańskiego show. Mówi nam:

Jak doświadczyłeś tego spotkania?

Ku mojemu przerażeniu, ponieważ wiele się spodziewałem, niestety po minucie nic nie mogłem zobaczyć; Więc presja, którą chciałem ustawić, stała się skomplikowana.

Jakie są najważniejsze punkty gry?

Dokładnie nic, bo bardzo szybko doszło do kontuzji. Naprzeciwko miałem jedną przygotowaną fizycznie i taktyczną. Zapowiedział, że nie będzie pasował do mojej gry na średnim dystansie i dokładnie to zrobił dobrze.

Co możesz powiedzieć o swoim przeciwniku?

Oczywiście to twardy facet. Nie zajmuje już 2 miejsca w Polsce, ale 28 miejsce na świecie. Ale wiedziałem o tym, zanim z nim walczyłem i właśnie tego chciałem… wielkiej walki, aby zobaczyć, czy mogę konkurować z najlepszymi. Szczerze mówiąc, patrząc na pierwsze 4 rundy widać, że nie jestem daleko. Z dobrym przygotowaniem i bez kontuzji pokonałem go.

Pospieszyłeś z tym walczyć; Czy ta przerwa dotycząca kontuzji nie pozostawia posmaku niedokończonych spraw?

Tak, dużo, zwłaszcza, że ​​zaledwie dziesięć dni temu zostałem ostrzeżony i bez przygotowania i jednego oka zabrakło, czułem, że jestem na jego drodze, że coś trzeba zrobić. Ale wizja jest cenna; Więc myślę, że mój róg był dobry.

Myślisz, że zostaniesz trochę dłużej, aby zakończyć karierę zawodową w dobrym stylu?

Ta walka pokazała mi, że nawet po czterdziestu latach nadal jestem w grze. Nadal mam kilka kluczy za granicą, może w Ameryce lub Anglii; Czekam na kontrakty z trasy bokserskiej Rodez de l’Aveyron i na kolejną galę, gdzie myślę, że będziemy mieć wielką walkę przed moją publicznością, a potem dam wam znać… Nie obchodzi mnie to, dopóki jest płomień, nie pytaj, rozłączam się, kiedy będę miał czas.