Polska

Kluczowe dane liczbowe za rok 2008:

• Populacja: 38 milionów ludzi
• Miejsca pracy w przemyśle tekstylnym i odzieżowym: 157 000 osób
• Eksport francuskich tekstyliów i odzieży do Polski: 308 mln euro
• Import Francji tekstyliów i odzieży z Polski: 185 mln euro

Przemysł tekstylny:

Gospodarka, której kryzys nie dotknął.

Polska będzie jedynym krajem europejskim, który w 2009 r. przeciwstawi się recesji. Powody tego oporu są obecnie dobrze znane: wystarczająco duży rynek wewnętrzny, który zmniejsza zależność od handlu światowego; mniejsza finansjalizacja gospodarki; Zmniejszenie długu publicznego i prywatnego; Terminowa dewaluacja złotego w celu wsparcia eksportu. Elementy te muszą pozwolić polskiej gospodarce na odnotowanie w 2009 roku wzrostu na poziomie około 1%, czyli tempa zupełnie niewspółmiernego do jej poprzednich wyników.

W latach 2004-2008, czyli pomiędzy wejściem Polski do Unii Europejskiej a początkiem światowego kryzysu, w kraju nastąpił znaczący rozwój gospodarczy, którego tempo wzrostu PKB przekraczało 5%. Prognozy na rok 2010 są dość korzystne, nawet jeśli gwałtowny wzrost stopy bezrobocia (ponad 11% ludności aktywnej zawodowo) może być szkodliwy.

…i mała specjalizacja w branży tekstylnej

Polski przemysł zajmuje ważne miejsce w gospodarce: jest źródłem 31% wartości dodanej i zapewnia 29% miejsc pracy w kraju. Wykazuje dobrą dywersyfikację sektorową (transport, budownictwo i telekomunikacja). Ważny sektor motoryzacyjny radzi sobie dobrze, a Polska produkuje małe, ekonomiczne samochody, które pozostają popularne wśród konsumentów. Z drugiej strony Polska nie zajmuje centralnego miejsca w światowej gospodarce tekstylnej. Jej eksport stanowi niecałe 1% światowych przepływów. Należy jednak zaznaczyć, że udział ten w ostatnich latach nie uległ w żaden sposób erozji. To prawda, że ​​koszty wynagrodzeń polskich pracowników tekstyliów są szczególnie niskie (4,8 dolara za godzinę, jak wynika z najnowszego badania Werner International). Polska pod względem specjalizacji produktowej zmierza w stronę tekstyliów w postaci wyrobów gotowych: bielizny domowej, dywanów, tkanin impregnowanych lub powlekanych.

Branże odzieżowe:

Największy rynek w Europie Wschodniej..

Widać, że polski przemysł odzieżowy stracił na znaczeniu. Stanowi niecałe 2% obrotów europejskich firm z tej branży. Jednak Polska w dalszym ciągu czerpie korzyści ze strategii relokacji w pobliżu przedsiębiorstw europejskich, zwłaszcza niemieckich. To wyjaśnia, dlaczego bilans handlowy kraju obejmuje nadwyżkę odzieży. Po gruntownej restrukturyzacji sektor zatrudnia obecnie około 100 000 osób, czyli o połowę mniej niż w Rumunii. Tak naprawdę polscy producenci borykają się z konkurencją ze strony krajów azjatyckich, które są bardziej konkurencyjne cenowo. Wiele firm zmieniło także swoją orientację na downstream i dystrybucję. Od teraz polskie sieci znajdują się w gronie głównych dystrybutorów odzieży w kraju i regionach ościennych.

Polska to także żyzny grunt dla dużych sieci odzieżowych. Dzięki największej populacji w Europie Środkowej przyciągnął wiele projektów. Polska nie jest jednak europejskim El Dorado i wielu graczy zapłaciło za jego powstanie wysoką cenę, czasami z rozczarowującymi skutkami. Koncentracja i modernizacja dystrybucji dopiero się rozpoczęła, a rynek pozostaje rozdrobniony i zorientowany na tradycyjne formy handlu (targi i bazary) lub formy nieformalne. Obecnie na dystrybucję zorganizowaną (sieci i domy towarowe) przypada zaledwie jedna czwarta wydatków na odzież i obuwie.

…nadal kwitnie dla francuskiego serialu

Głównymi dostawcami odzieży w Polsce są Niemcy, na które przypada jedna trzecia polskiego importu, oraz Chiny (19%). Francja zajmuje czwarte miejsce za Włochami z 4% udziałem w dostawach. Liczba francuskich sieci odzieżowych obecnych w Polsce jest nadal stosunkowo niewielka (19), ale wykazuje wyraźny postęp: w latach 2008–2009 liczba 4 sieci spadła. Jednak od tamtej pory rynek polski, obok Niemiec, pozostaje jednym z prężnie rozwijających się rynków dostaw francuskich. Początek globalnej recesji. Jego dynamika jest z pewnością znacznie niższa niż wcześniej; Jednak francuski eksport odzieży wzrósł o 2% w 2009 roku, w czasie, gdy eksport do Unii Europejskiej składającej się z 27 krajów spadł o 7%.

Franka Delbala