Po stu latach praca słynnego amerykańskiego psa Balto wyjaśniona przez jego DNA – 27.04.2023 o 22:38

Ma swój pomnik w nowojorskim Central Parku, animowany film ku jego chwale, a teraz dedykowane studium naukowe: DNA psa zaprzęgowego Balto, jednego z najsłynniejszych psów w Stanach Zjednoczonych, przeanalizowane 90 lat po jego śmierci , rzuca światło na jego legendarną wytrzymałość.

W 1925 roku Balto wziął udział w wyprawie na Alaskę, którą nazwał „Wyścigiem Serum”. Celem było uratowanie mieszkańców małego miasteczka, położonego na bardzo odległym terenie, poprzez sprowadzenie leku przeciw błonicy.

W zamieci i mimo wysokich temperatur Balto prowadził sforę psów zaprzęgowych, która pokonała ostatnie dziesiątki kilometrów.

Po jego śmierci w 1933 roku jest teraz wystawiany w Muzeum Historii Naturalnej w Cleveland.

„Sława Balto i fakt, że został wypchany, daje nam tę wspaniałą okazję, 100 lat później, aby zobaczyć, jak ta grupa psów zaprzęgowych wyglądała genetycznie i porównać ją ze współczesnymi psami” – wyjaśniła Kathryn Moon, badaczka Balto. UC Santa Cruz i główny autor badania, które zostało opublikowane w czwartek w czasopiśmie Science.

Naukowcy pobrali próbki skóry jego żołądka i odtworzyli jego genom.

Porównali go z genomami ponad 680 współczesnych psów reprezentujących 135 ras.

W przeciwieństwie do mitu, że Balto był po części wilkiem (jak sugerowałby film animowany Universal Pictures z 1995 roku), analiza nie ujawniła żadnych przodków wilków.

Balto ma wspólnego przodka z dzisiejszymi syberyjskimi psami zaprzęgowymi, psami zaprzęgowymi z Alaski i Grenlandii.

– lepsze zdrowie –

Naukowcy porównali również jego dziedzictwo genetyczne z dopasowaniem genomów 240 gatunków ssaków, które przeprowadzono w ramach międzynarodowej współpracy o nazwie Zoonomia Project.

Ta technika pomaga określić, które części DNA są takie same u wszystkich gatunków, a zatem nie zmieniły się przez miliony lat ewolucji. Ta stabilność wskazuje, że są to regiony o ważnych funkcjach, a mutacje w ich poziomie mogą być niebezpieczne.

Rezultat: Baltos miał mniejsze różnice w ryzyku niż współczesne rasy psów, co prawdopodobnie wskazuje na lepszy stan zdrowia.

„Balto miał różnice w genach związanych z takimi rzeczami, jak waga, koordynacja, tworzenie stawów i grubość skóry, co miałoby sens, gdyby pies hodowany rozwijał się w takim środowisku” – zauważyła Katherine.

Wreszcie, badanie miało na celu zrekonstruowanie jego wyglądu fizycznego z jego genomu, z wynikami zgodnymi z historycznymi zdjęciami, które mamy na jego temat i jego zachowanymi szczątkami.

Balto ma 55 cm wzrostu w kłębie i ma czarną sierść z odrobiną bieli.

„Ten projekt daje każdemu wyobrażenie o tym, co zaczyna być możliwe dzięki porównaniom z genomami o coraz lepszej jakości” – potwierdziła Catherine Moon. „To są rzeczy, których nigdy wcześniej nie robiliśmy. Czuję się jak odkrywca, a Balto po raz kolejny przewodzi”.