piłka nożna. Platini, Battiston, Schumacher .. Przed i po Sewilli 1982 dla każdego gracza

Czterdziestu czterech graczy, po dwudziestu dwóch z każdej strony, w legendarnym meczu. Z okazji 40. rocznicy legendarnego półfinału Mistrzostw Świata pomiędzy Francją i Niemcami, lepiej znanego jako „Sevilla 82”, rozszerzenie zapewnia prześwietlenie wszystkich graczy w dwóch selekcjach. Gdzie byli wszyscy gracze reprezentacji Francji i Niemiec przed 8 lipca 1982 roku? Jak wyglądała ich kariera po tej historycznej nocy w historii francuskiego futbolu? Sięgnęliśmy do archiwów.

Francuski wybór

Jean-Luc Ettore, fiasko

Bramkarz, 26 lat, ósmy wybór, potem gra w Monako.

Zanim

Urodzony 29 lipca 1955 w Marsylii był niespodziewanym gościem składu 22. Pucharu Świata. W eliminacjach grał z trzema bramkarzami (Dropsy, Castaneda i Hiard) i został wybrany do towarzyszenia Castanedzie i Baratelli… Zanim rozpoczęły się mistrzostwa świata, zagrał dwa mecze towarzyskie, pół z Grecją w 1980 roku i mecz z Bułgarią w Lyonie w maju 1982. Jego sezony zrobiły różnicę.Dobra rzecz z Monako przez trzy lata zmieniła umysł trenera i pozostał kluczowym graczem aż do półfinałów.

po, po

Jego Puchar Świata to fiasko. Wcale nie był decydujący, był pod presją w sześciu rozegranych meczach, w których stracił dziewięć bramek. Jednak trener Michel Hidalgo nadal dzwoni do niego po mundialu, ale to kolejna porażka w Park przeciwko Polsce (0-4). Lavallois Tempet, a następnie Auxerrois Bats przejmą kontrolę z większą pewnością. Chociaż został zaproszony do treningu w Font-Romeu w grudniu 1983 r., Ettori nie został wybrany na Euro 84. Jednak potem miał długą karierę w Monako, rozgrywając rekordową liczbę meczów ligowych (602), które zostałyby pokonane tylko przez innego efemerycznego bramkarza dla drużyny Francji, Mikael Landru w 2013 roku.

Manuel Amoros dopiero zaczynał swoją błyskotliwą karierę

Lewy obrońca, 20 lat, ósmy wybór, FC Monaco.

Zanim

Urodzony 1 lutego 1962 w Nimes, zaczął w wieku 20 lat, w lutym 1982 roku z Blues przeciwko Włochom w towarzyskim meczu w Parc. Młody Monegasque był tak dobry, że zdobył nie tylko 22. miejsce w Pucharze Świata, ale także kluczowe miejsce na prawym obronie, kosztem Battistona po pierwszym meczu. Przed Niemcami przechodzi po lewej stronie, aby monitorować Litbarsky …

po, po

Jego przygoda z bluesem dopiero się zaczęła. Biegał do 1992 roku, z 82 typami (nowy rekord Francji), w tym 29 razy jako kapitan, mistrz Europy z 1984 roku i trzecie miejsce na 86. Mistrzostwach Świata w Meksyku. Wyjechał z Monako do Marsylii w 1989 roku, z którą wygrał Ligę Mistrzów, zanim przeniósł się do Lyonu, a następnie wrócił do OM, aby zakończyć tam karierę w 1996 roku.

Gérard Guenvignon, zmierzch tawerny

Korek, 28 lat, wybór 37, Saint-Étienne.

Zanim

Urodzony 21 sierpnia 1953 w Fort-de-France, Martynika przybyła jako napastnik w Saint-Etienne w 1971 roku, zanim została genialnym bocznym obrońcą triumfującego pokolenia Zielonych. Mistrz Francji w 1974, 75, 76 i 81, został reprezentantem w 1975. Wystartował w 78. Pucharze Świata w Argentynie i grał do 82. Pucharu Świata, ale po pierwszym meczu przeszedł z obrońcy na środek w Hiszpanii.

po, po

Jego międzynarodowa kariera zakończyła się pod koniec 1982 roku, kiedy to on, który zawsze zaczynał, rozegrał ostatnie pięć minut towarzyskiego meczu z Węgrami (jego 40. mecz). Opuścił Saint-Étienne w 1983 roku na dwa sezony w Paris SG, zanim zakończył karierę w Béziers w D2 w latach 1985-86.

Marius Tresor, Podstawowe Koty

Libéro, 32, wybór 59, Girondins de Bordeaux.

Zanim

Urodzony 15 stycznia 1950 roku w Saint-Anne, był pierwszym Gwadelupią, który grał dla Francji. Zaczynając jako obrońca w sezonie 1971-72, ugruntował swoją pozycję w centrum obrony jako pierwszorzędny gracz Libero. Podobnie jak wcześniej Boulogne i Kovacs, Hidalgo uczynił go głównym filarem swojej obrony i jeśli straci opaskę kapitana na rzecz Platiniego z lata 1980 roku, kiedy przeniósł się z Marsylii do Bordeaux, nadal jest to nieuniknione.

po, po

Powtórzy tylko cztery mecze po mundialu z Francją. Po doznaniu kontuzji zimą 1983 roku zakończył karierę w wieku 34 lat i nie byłby w stanie wystartować w Euro 84.

Maxime Bossis, odniesienie do absolutnej niezawodności

Prawy obrońca, 27 lat, mecz 43, FC Nantes.

Zanim

Urodzony 26 czerwca 1955 w Saint-Andre-Therese-Voy, Vendén z FC Nantes rozpoczął swoją międzynarodową karierę w tym samym czasie co Michel Platini i podążał tą samą ścieżką na niebiesko co on, występując na 78. Pucharze Świata w Argentynie . Jako obrońca FCNA stał się wyznacznikiem absolutnej niezawodności. Pierwszego niebieskiego gola strzelił przeciwko Kuwejtowi w pierwszej rundzie.

po, po

Choć zdemoralizowany porażką podczas rzutów karnych w Sewilli, przez cztery lata pozostał filarem obrony Francji, zdobywając tytuł mistrza Europy w 1984 r. i trzecie miejsce w Pucharze Świata w 1986 r. Zostawiając Nantes na wyścig w Paryżu, podniósł selekcję rekord do 76 w Meksyku. Rekord trwa sześć lat.

Jan Tigana, zbyt młoda ciąża, przyszły dyrektor

Pomocnik, 27, 17 wybór, Girondin de Bordeaux.

Zanim

Urodzony 23 czerwca 1955 w Bamako w Mali został odkryty przez Aime Jacquet w Lyonie. Po dołączeniu do niego w Bordeaux w 1981 roku, kiedy rok wcześniej dołączył do Bluesa, awansował w roli hardballa za Alainem Giresse. Często dobrze radzi sobie z The Blues, startując dopiero od drugiej rundy Pucharu Świata.

po, po

Jego kariera „eksplodowała” po mundialu. Devenu incontournable, enchaîne Euro 84 i Mondial 86. Orphelin de Platini i Giresse po Meksyku, ostatnia trasa Bleus à son w 1987 roku, przed revenir une fois pour lefin premier match de Platini sélection neurt page de tourner w 1988 roku.

Bernard Jengeni, w jej głębi przed pojawieniem się magicznej areny

Pomocnik, 24 lata, 13. wybór, Sochaux.

Zanim

Urodzony 18 stycznia 1958 w Soltz w Alzacji, Sochaux nr 10 znalazł swoje miejsce w The Blues podczas kluczowego meczu kwalifikacyjnego z Holandią w listopadzie 1981 roku, kiedy ożenił się ze swoją grą Gires i Platini. Od tego czasu ułożył typy, strzelając cztery gole, w tym wspaniały rzut wolny, który pozwolił Francji pokonać Austrię (1:0) w drugiej rundzie.

po, po

Pomimo dobrego Pucharu Świata, będzie musiał stopniowo ustępować miejsca Tijanie i Fernandezowi, którzy tworzą nową magiczną arenę z Platini i Jerice w pomocy. Pozostał jednak w grupie na Euro 84 i Puchar Świata 86 i zakończył swoją przygodę na niebiesko w tym roku z 27 typami.

Alan Gerais, później niezbędny

Pomocnik, 29 lat, 20. wybór, Girondins de Bordeaux.

Zanim

Urodzony 2 sierpnia 1952 roku w Languarien, Girondin jest międzynarodowym graczem od 1974 roku. Jednak jego kariera na niebiesko nabrała rozpędu dopiero wiosną 1981 roku, kiedy zastąpił kontuzjowanego Platiniego jako rozgrywający. Jesienią miał rozsądek, aby stać się komplementem i tym samym zapewnić sobie miejsce startowe w Pucharze Świata. Dublet przeciwko Irlandii Północnej w drugiej rundzie, pierwsze dwa gole na niebiesko, stał się starterem.

po, po

Podobnie jak Tigana, wychodzi silniejszy z Pucharu Świata. Obecnie jest częścią dyrektorów generalnych Team Michel Hidalgo, a następnie Henri Michel. Mógłby grać jako Bossis, Tigana, Platini, Rocheteau, Amoros, Euro 84 i Mondial 86, gdzie zakończyłby swoją międzynarodową karierę w wieku 33 lat po wybraniu 47. Ale jego życie w klubie będzie kontynuowane, a Marsylia dołączyła do koniec mundialu w Meksyku, do 1988 roku.

Michel Platini, pomniejszony, ale lider

Pomocnik, 27 lat, wybór 40, FC Saint-Etienne.

Zanim

Urodzony 21 czerwca 1955 roku w Al Jawf, został zabrany na międzynarodową scenę przez Michela Hidalgo w marcu 1976 roku i od tego czasu jego wpływy wciąż rosną. Został kapitanem w 1980 roku, jego kluczowy cel przeciwko Holandii w listopadzie 1981 roku odciął niektórych krytyków, którzy często uważali go za nieodpowiedniego. Po przejściu z Nancy do Saint-Etienne w 1979 roku jest u progu dołączenia do Juventusu w Turynie i strzelił już 21 bramek w 34 meczach międzynarodowych. Ale ma ogólny stan i musiał przegapić mecz Mistrzostw Świata Hiszpanii z Austrią.

po, po

Jego przybycie do Juventusu poprawi jego poziom. Potrójny Złotą Piłkę (1983, 1984, 1985), poprowadził the Blues przez Euro 84, zdobywając dziewięć bramek w pięciu meczach. Pozostaje niekwestionowanym liderem francuskiego zespołu, który marzy o zemście w Meksyku. Ale znowu doznał kontuzji, w ścięgno Achillesa, nie może oddać swojego pełnego potencjału. Zmęczony zakończył karierę w wieku 32 lat w 1987 roku po 72 wyborach i 41 bramkach.

Didier Six, na zboczu w dół

Napastnik, 27 lat, 41. mecz w FP Stuttgart.

Zanim

Ta urodzona 21 sierpnia 1954 w Lille osoba z północnej lewicy jest czysto utalentowana. Zaczął także w 1976 roku od pierwszego meczu dla Michela Hidalgo, a następnie brał udział we wszystkich wielkich meczach dla the Blues. Przeniósł się z Valenciennes do Lens, Marsylii, Brugii i Strasburga, przez rok grał w FC Stuttgart u boku braci Forster i Hansi Muller, jego półfinałowych przeciwników.

po, po

Na autora decydującego podania na bramkę Gires przeciwko Niemcom, podobnie jak Bossis, wpłynęła jego porażka podczas rzutów karnych. Jego gwiazda nieco zbladła po tym mundialu i stopniowo traciła pozycję wyjściową. Rezerwowy podczas Euro 84 nie gra w finale z Hiszpanią i tam kończy się jego międzynarodowa kariera. W wieku trzydziestu lat ponownie wyemigruje za granicę, zwłaszcza z powodu niesamowitego kontraktu w Galatasaray w 1987 roku.

Dominic Rochetto, kluczowy człowiek

Napastnik, 27 lat, selekcja 28, Paris Saint-Germain.

Zanim

Urodzony 14 stycznia 1955 w Etaules, Charentais jest szóstym najstarszym niebieskim w Hiszpanii, po Trésor, Lacombe, Giresse, Soler i Lopez, od początku istnienia w 1975 roku, przed erą Hidalgo. „Zielony anioł”, który został napastnikiem Paris Saint-Germain w 1980 roku, z łatwością przeszedł z roli prawego skrzydłowego w 4-3-3 the Blues do roli napastnika w świecie 4-4-2 . Szkło. Wystąpił jako Tresor, Battiston, Janvion, Lopez, Puces i Platini w 1978 roku w Argentynie, wciąż kluczowy człowiek, silny dzięki dwóm bramkom, które strzelił przeciwko Irlandii Północnej…