Nowa konstytucja, ta bomba zegarowa — John Afrique

Każda konstytucja jest społecznym i historycznym odzwierciedleniem narodu, który ją pisze. Tak więc po upadku muru berlińskiego (1989) i wyjściu Polski ze strefy komunistycznej powstała „Mała Konstytucja Polska” z 17 października 1992 roku. Zorganizował nową dynamikę społeczną i polityczną, jaka zachodziła. Maroko w 2011 roku, po kilku miesiącach ruchów społecznych związanych z „arabską wiosną”, zmieniło swoją konstytucję w celu ustanowienia nowego układu sił.

Konstytucyjne gotowe do noszenia

Nowa tunezyjska konstytucja zaproponowana przez prezydenta Kaisa Saieda może mieć zastosowanie do każdego arabskiego lub muzułmańskiego kraju na tej planecie. Jest to przedmiot „gotowy do noszenia”, wymyślony przez grupę indywidualności – prezydenta jako „maksyma przywódcy” i dwóch „doradców”, z których jeden uważa się za ucznia rewolucji i nadaje sobie tytuł „Lenina”, inny, brat prezydenta, do proroka nowicjusza – z płaskim doświadczeniem społecznym Strasznie biedny, ma ekonomiczny pogląd na świat, który zatrzymał się na ideach z lat sześćdziesiątych, a świat zewnętrzny zdaje się znać tylko poprzez one Znaczki.

Myślę, że ci ludzie chcieliby żyć w takim kraju jak… Afganistan, kraju, jak wszyscy wiedzą, „wiecznych świateł”. Ale kraj ich marzeń wydawał się bardzo odległy, więc stworzyli go od podstaw. Tak zaczyna się projekt zburzenia historycznej tożsamości Tunezji, czyli jej przynależności do regionu śródziemnomorskiego, kolebki cywilizacji wychwalanych przez historyka Fernanda Braudela. Czy przynajmniej słyszał to trio? Członkostwo to musiało zostać usunięte, aby radośnie zastąpić je daleko idącą ideą islamskiej Ummah.

Żaden Tunezyjczyk nie uznaje swojej przynależności do świata arabskiego i islamskiego? Nie mamy lekcji pobożności od ludzi, zupełnie obcych społeczeństwu, którzy nie mogą rościć sobie prawa do historycznej legitymacji, ale teraz – skromny populistyczny gest – robią sobie zdjęcia do modlitwy.

Proszę go, aby zadał sobie następujące pytanie: „Co zapamięta historia z mojego czasu na czele Tunezji?”

Co więcej, rozwinięta w tekście idea to idea ścisłego islamu bliskiego salafizmowi, zwłaszcza ze względu na słynny art. . Wyklucza to całą historyczną i religijną część islamu sufickiego w Tunezji, gdzie bardzo duża większość Tunezyjczyków – a ja jestem jednym z nich – oraz wszystkie regiony i grupy społeczne razem wzięte, są wyznawcami i dlatego znajdują się na marginesie.

Era absolutnej arbitralności

Napisanie nowej konstytucji Tunezji powinno mieć podstawowe ambicje przywrócenia rządów tego kraju, usunięcia go z celowo wypaczonego poglądu na religię i, co nie mniej ważne, przywrócenia klimatu zaufania gospodarczego dla dobra reżimu. Aby pobudzić inwestycje, a następnie wzrost i zatrudnienie. Ale nic z tego nie zostało pomyślane ani zapisane w ostatecznym tekście.

W związku z tym rządzenie jest zagrożone, a niejednoznaczny porządek regionalny i regionalny w projekcie konstytucji grozi ożywieniem demonów regionalizmu, które niestety nie zniknęły całkowicie. Jeżeli chodzi o Pod względem ekonomicznym dla kraju stojącego przed poważnymi wyzwaniami gospodarczymi (bezrobocie bliskie 18%, dług publiczny szacowany na 87% PKB, inflacja powyżej 8%, deficyt obrotów bieżących szacowany na 10% PKB w 2022 r.), brak wizja jest naprawdę niepokojąca, ponieważ wskazuje na całkowitą nieznajomość problemów gospodarczych kraju. Wreszcie, dopóki nie skończymy z „innowacyjną” stroną projektu, będziemy pamiętać ten punkt, który pokazuje całą ślepotę i ignorancję historii tym, którzy myśleli i napisali tekst: Prezydent Rzeczypospolitej nigdy nie będzie mógł się zaangażować , ciesząc się „dożywotnią” odpornością. Jest to więc kwestia ewentualnego osądu absolutnej arbitralności.

Były prezydent Ben Ali podczas swojej kadencji w 2005 r. dbał o bogatą dożywotnią emeryturę. A co z dzisiaj? Wierzę, że prezydencki projekt nowej konstytucji z pewnością będzie podziałał na Tunezyjczyków, którzy przygotowują się do roku 2023, który przyniesie wielką niepewność gospodarczą (konsekwencje wojny na Ukrainie) i niepewność finansową (możliwość niewypłacalności długu publicznego). Następnie należy zadać pytanie: W czasach niepewności i napięć regionalnych i globalnych rolą prezydenta jest zjednoczenie swoich ludzi w obliczu przeciwności losu. Czy rzeczywiście tak jest w przypadku Tunezji w przypadku tego nowego tekstu?

Projektant nowej konstytucji, moim zdaniem, przyniósł jedynie wzajemną nienawiść krajów (bogatych/biednych, miasta/wieś, wybrzeże/w głębi kraju), zaprzeczenie naszej historii i kultury, a wreszcie preferował upór z mentalności wieczny pomocnik, który oczekuje wszystkiego od państwa, niczego nie oferując. Proszę go, aby zadał sobie następujące pytanie: „Co zapamięta historia z mojego czasu u steru Tunezji? Pozostawiam jemu i jego „doradcom” odpowiedź na nie i szybkie wyciąganie wniosków. Jeśli chodzi o nas, Tunezyjczyków , którzy chcą być zjednoczeni i zjednoczeni w niepewnych momentach rewolucji styczniowej 2011 r. Odmawiamy bycia ofiarami pokuty za scenariusz, którego nie zrobiliśmy. Nie określony.